Bommetje (002)
woensdag 11 maart-2009
Stel je bent 29 en je hebt 10 meloen dollar per jaar te besteden uit het trust fund dat je vader ooit voor je heeft aangelegd. Je hebt een leuk vrouwtje en een leuke dochter en het woord kredietcrisis ken je uit het lokale sufferdje. Zit je toch op een flink bos baccarats zou je zeggen. Nou ene James G. Cummings uit de metropool Belfast in Maine zag dat even anders. Hij koeieneerde jarenlang voornoemd vrouwtje, adoreerde samen met een stel buddies van de National Socialist Movement de lookalike van Charlie Chaplin, zette af en toe de ventilator aan om zijn swastikavlag te laten wapperen en raakte helemaal uit zijn voegen toen Barry Obama president werd. Na die schokkende gebeurtenis werd James snel gekker, liep "dirty bomb, dirty bomb" mompelend door het huis en mixte chemicalien in de gootsteen. Tot de frisse morgen van 9 december 2008. Toen schoot zijn vrouwtje hem voor de ballen en belde de smurfenpost. Die kwamen met gillende sirenes voorrijden, voorzagen vrouwtje Cummings van een paar stalen manchetten, brachten dochtertje Cummings ergens onder en deden huiszoeking. Daarbij troffen zij in de kelder de alleraardigst gevulde scheikundedoos van James aan. Met flinke hoeveelheden hydrogeen peroxyde, uranium, thorium, lithium, aluminiumpoeder, beryllium, boron, ijzeroxyde, magnesium en nog een dotje springstof. Hij kwam nog wat cesium-137, strontium-90 en cobalt-60 tekort voor een overtuigend stukje vuurwerk tijdens de inauguratie van Barry, maar er werd aan gewerkt. Deze info komt allemaal uit een officieel FBI-rapport en is ook al maanden in handen van de mainstream pers. Gefundenes Fressen? Blijkbaar niet. Mogelijk een seintje gehad om de zaak hush hush te houden. Om het onderzoek van de smurfen en de FBI-neuzen niet in de wielen te rijden. Desondanks is een ding al onder de achterdeur gesijpeld: de leverancier van de uranium was een Amerikaans bedrijf. De naam is ... geheim. Vreemd, maar we krijgen ineens de neiging een grafkrans te bestellen en "Je naam in de sterren" door de speakers te laten knallen. Raar volk, die Amerikanen.
