Hoort wie klopt daar?

woensdag 17 april-2013
Aufmachen! Polizei! Op meer dan 200 adressen in Rheinland Pfalz weerklonk gisteren dwars door het kraaien van de hanen dit jolig geluid uit de kelen van een veelvoud aan hunkerende smurfen. De bewoners werden er niet vrolijk van. Je zal zelf in een lepeltje liggen en er staat ineens een smurf op je deur te hengsten. Maar voor de meesten was deze reveille nou ook weer niet zo onverwachts. Ze waren door hun Zwitserse banken al gewaarschuwd dat ze beter op korte termijn contact konden leggen met de Blauwe Brigade voor een gesprekje over hun weggefrommelde pretax-poen. En na het treffen van een regeling in conclaaf te gaan met het Nederlandse koninklijk huis voor een fiscale constructie die in Europa wel aanvaardbaar is.
De smurfeninval was getriggerd door een CD die was aangeleverd door Nelis Naaigaren. Een Zwitserse bankbeambte met een bezwaard geweten en naar alle waarschijnlijkheid een bescheiden inkomen. Na controle op de echtheid van het schijfje ging es los. Om aan alle eenvoudige Arschlöcher (kloothommels, red.) uit de lagere regionen voor wie een Zwitserse U-bocht niet rendabel is te laten zien, dat ook rijke stinkers voor de ballen worden geschopt als het nodig is. Het verschil is wel, dat de rijke stinkers na het betalen van het achterstallige bedrag en een kleine boete gewoon weer in de lepelstand verder ronken en de Arschlöcher ondertussen op weg zijn naar een bank waar het volpompen van een CD-tje zinloos is.
De drie Zwitserse spaarvarkens die betrokken waren bij dit moois waren geen onbekenden op dit terrein: Credit Suisse en haar dochters Aargauer Bank en Clariden Leu, waarvan de laatste ook al stevig in de dubbele Nelson is genomen door ICIJ. De door een paar enge Amerikaanse high society-stichtingen en de oud-werkgever van prinses Mabel van Oranje zur Wisse Smit gestiekte journalistieke sluismeesters bij een hele stroom financieel ongerief. Toeval? Yeah. Sure.