Lek (004)
Hadden we het zondag nog over. Over CIA-operatie Merlin. Die voorzag in de bewuste lekkage van een blauwdruk richting Iran voor de kweek van een op het oog Russisch nucleair paddestoeltje. Een blauwdruk met wat listige weeffoutjes die de ayatollah's weliswaar een aardig eindje op weg zou helpen maar ze ergens geheid met panne zou opzadelen. Wegenwacht erbij en surpriiiiise, dat is dan een slimme CIA-agent die de aya's voorziet van een stevige prent. Met in het vooruitzicht een internationale afstraffing van formaat. Kuttig plannetje, kuttige afloop. Het hele plan kwam op de keien terecht en zoals gebruikelijk was de brenger van het kutnieuws de sjaak (1).
Nee, zulke dingen moet je niet doen in de USSA. En als je toch al aan de noodrem gaat hangen, mag je best een feestje vieren als je in leven blijft. Neem bijvoorbeeld Gary Devore. Wie? Gary Devore. Schreef filmscripts toen hij nog bij ons was. Onder andere dat van de film “Raw Deal”. Met in de hoofdrol Gary's gappie Arnie Schwarzenegger. Dat soort films dus. Daarnaast rommelde Gary stiekem wat voor de CIA. Met name in Panama. Wat doet die klungel? Hij begint in 1997 aan een script over de Amerikaanse inval in Panama in 1989 die was georganiseerd om dictator Noriega te toppelen. Die was in de periode daarvoor tot zijn manzana de adam (Adamsappel) betrokken bij de Iran/Contra-affaire. Oftewel de wapens-voor-drugs-operatie van Oliver North cs. met als stille vennoot vice-president Bush senior. Die werd in 1989 zelf op het presidentiële schild gehesen en dan is het uiteraard niet meer zo deftig om een of andere Panamese schrobber met nare info te laten ronddarren. Die nare info omvatte trouwens niet alleen materiaal over Witte Neus en Kalashnikovs, maar ook imposante beelden van slordige vrijpartijen en dan ligt het woord chantage al gauw op het scrabbleplankje. Vandaar die inval in 1989. Straatje schoonvegen. Hoe dom kan je dan zijn als je als scriptschrijver in the know nou juist daarover een lekker filmpie wil maken. Heul dom. Zeker als je na ettelijke telefoontjes van de Boerderij toch lekker doorgaat. In 1997 verdween Gary. Later werd ie teruggevonden in zijn auto op een plek die niet kon. Zijn researchmateriaal, zijn script en ... zijn handen waren pleite. Bizar. Zou je zo een film over kunnen maken.
Ook een leuk onderwerp. Maar dan meer voor een comedy. In 2007 blijkt er een enorme hoeveelheid info over de JSF cyberaal gejat. Stond vandeweek in Der Spiegel. De diefstal werd toegeschreven aan de Chinezen. Who else. Daarmee zouden die rijstepikkers kennis hebben opgedaan waar ze normaliter 25 jaar voor nodig hadden gehad. Dus dat was heel erg. Nou ja, erg, erg. Wat is erg? Als je ziet, dat dat vliegende draaiorgel nog steeds allerlei kwalen vertoont die indertijd al waren opgelost door de gebroeders Wright, mag je je toch afvragen of ze bij Lockheed al die jaren met hun loveknuppel hebben zitten spelen. Tenzij ... ze zullen toch niet bewust al die foutjes hebben ingebouwd? Om de vijand achter het bamboegordijn te misleiden? En ze straks te kunnen beschuldigen van God en zoete peertjes. Zodat iedereen het terecht zal vinden dat we ze met hun chopsticks in hun reet de Yangtse indrijven? Is dat een film of is dat een film? Anyone? Kandidaten dienen wel een degelijke levensverzekering te kunnen overleggen. Ook al gaat het om een comedy. Je weet het maar nooit met die gasten van de Boerderij.
(1) Zie het artikeltje "Vertrouwen" van afgelopen zondag.
