Skip to main content

Kamagurka

20 juni 2019

Zijn plaatje van vandaag kan qua wansmaak alleen maar wedijveren met twee schrijfsels die ook over ‘MH17’ gaan. Daarover straks meer, ik zal eerst beschrijven wat de Belgische cartoonist Kamagurka vandaag in NRC afgedrukt kreeg. (1)

Onder de kop ‘De 4 van de MH17’ schrijft Kamagurka: ‘Wereldwijd gezocht, behalve in Rusland...’ En dan volgt het vileine plaatje waarin vier mannen rond een tafel het glas heffen, en een van hen zegt: ‘...wat kan het leven mooi zijn.’

Het summum van geborneerdheid zit em in twee details. We leven in 2019, maar de vier Russische mannen hebben een stoppelbaard en de gelaatstrekken van minister Grapperhaus op een slechte dag. En de halflege fles op tafel het opschrift Vodka.

Kun je het clichématiger voorstellen? Beledigender? Hufteriger?

Ik weet niet of er nabestaanden van de slachtoffers uit de MH17 zijn die in de openbaarheid hebben verklaard: ‘Not in my name’. Ik roep ze hierbij op om het in de krant te zetten. En om op 9 maart volgend jaar naar dat showproces op Schiphol te komen, om hun afschuw uit te spreken over hoe hun dierbaren worden misbruikt in een actie om ‘de Rus’ te bashen.

Het begon meteen na de crash van het toestel. Op zondagmorgen twintig juli 2015 kreeg ik het verzoek om een tekst te redigeren tot ‘manifest.’ Het ding zou de titel ‘Moord!’ moeten dragen, en zou -U raadt het al met zo’n opschrift- aan De Telegraaf worden aangeboden.

Ik doe niets met De Telegraaf en nog minder met een tekst waarin in Oost-Ukraine ‘tuig van de richel’ zou leven. In plaats daarvan schreef ik toen een lang artikel tegen welke oorlog dan ook, dat als ‘Manifest’ online staat.

Ik vermeld daarin ook dat ik -in reactie op een krantencommentaar dat hijgde dat ‘ieder van ons wel iemand uit de MH17 kent’- niemand uit de MH17 ken. Ik heb pas recent ontdekt dat ik wel iemand uit het oostelijk deel van Ukraine ken.

Dat werd ik gewaar uit het artikel ‘Het MH17-complot’ in de Groene Amsterdammer van een tijdje terug. Het verhaal staat -wat wilt U? De kwestie verkoopt nu immers lekker...- weer prominent online op de site van het blad. (3)

Slecht verhaal, opgedist in het kader van een ‘onderzoek’ getiteld ‘De invloed van Russische trollen’, waar ik me maar met moeite doorheen worstelde, totdat het opeens ging over een woordvoerder van de opstandelingen in het gebied. Die woordvoerder was ‘van Finse afkomst’.

Die ken ik wel. Dat is Evgenia.

Evgenia, uit Pori. Ze heeft een heleboel achternamen die ik hier niet ga vermelden. Ze zal ook een meisjesnaam hebben, ooit meegenomen uit Rusland. Ik weet niet wanneer dat ‘ooit’ is geweest. Ook niet waar Evgenia precies vandaan komt.

Ik ontmoette haar in het begin van deze eeuw op een school in Pori. We waren collega’s, zij gaf engels, ik naar ik meen duits. In de pauzes dronk zij thee en ik koffie, en wekte ik haar interesse voor een plek in het Finse parlement. Er kwamen verkiezingen aan en ik was kampanjeleider voor de groene partij in ons district.

Hoogtepunt van de kampanje was een demonstratietje tegen de inval van de VS in Irak, begin 2003. We flyerden voor een supermarkt in het centrum van Pori. De bedoeling was dat alle vijftien kandidaten uit ons district mee zouden doen aan de actie. Maar feitelijk waren Evgenia en ik slechts samen in de weer.

Ik zie haar nog wel in en uit haar grote Landrover stappen. Zij draaide de flyers thuis uit en zeulde ze bij duizenden tegelijk naar de ingang van de super. Een struise verschijning die Fins sprak op de manier zoals alleen mensen uit het oosten dat kunnen: met elke h en iedere j vervangen door een zachte g.

We veranderden allebei van werkgever en werden tegelijkertijd bij die andere werkgever de laan uitgestuurd, ik omdat ik met de gelden van de studenten zou hebben gesjoemald, Evgenia omdat ze ‘Rus’ was, dat is een officieel goedgekeurd scheldwoord in Finland.

Ze stapte later van de groenen over naar de sociaal-democraten maar het hielp haar niet. Voortdurend lag ze in de partij onder vuur vanwege haar standpunten over Vladimir Putin. En de frictie tussen Evgenia en haar partij werd al die keren breed uitgemeten in de plaatselijke media.

Twee keer heb ik me op mijn knieen geslagen van het lachen om Evgenia. De eerste keer hadden we het over de schooldirecteur die ons de wacht had aangezegd en noemde zij hem een ‘gjood’. De tweede keer las mijn vrouw in de krant dat ze woordvoerder van de opstandelingen in Lugansk was geworden.

Ik kan me geen betere voorstellen. Eentje die het liefst schaak speelt met haar kinderen. En een blik heeft waarmee ze kan doden.

Rus-zijn in Finland, je wenst het je ergste vijand niet toe. Ik denk niet dat er een ander land in deze wereld is dat slechter met zijn buren omgaat. De spotprent van Kamagurka zou zomaar in het Finse gemaakt kunnen zijn.

Maar dat is Finland. Waar ze dus ook wel het nodige te stellen hebben gehad met de oosterbuur. Waar de houding jegens de oosterbuur -hoe verwerpelijk ook- nog wel gebaseerd kan zijn op een slechte ervaring.

Maar die ervaring missen wij hiero toch geheel? Hoeveel Russen kennen wij -om dat krantecommentaar uit 2014 es om te draaien? Ben je ooit in Rusland geweest, Kamagurka? Ga je diep schamen, joh, met je makkelijke humor.

De Maleisische regering hekelde vanochtend het zogenaamde onderzoek naar de MH17. Zag onze spottekenaar meteen vier dronken Maleiers rond een tafel…?

(JoopFinland)

(1)  Want we gaan het striptekeningetje hier niet afdrukken ondat Konfrontatie heel verkeerde ervaringen heeft met een ook al Belgische (men zij gewaarschuwd!) robot die in opdracht van mediamagnaten het internet afstroopt op beeldmateriaal waarvoor ooit geen kopierechten zijn afgedragen.

WK
Helemaal raak. Maar wat kun je anders verwachten in het blad van de bourgeoisie. Die zullen nooit uit de pas lopen. Niet hun hoernalisten noch hun tekenaars.
Klik hier om uw reactie toe te voegen
20 juni 2019