Gladio a la turka (031)

vrijdag 12 februari-2010
De 'Deep Family' noemen ze zich, de famlieleden van de drie jaar geleden vermoorde Armeens-Turkse journalist Hrant Dink. Samen met de familieleden van andere slachtoffers van politieke moorden in Turkije, zoals Ugur Mumcu en Abdi Ipekic, hebben ze zich verenigd om op te roepen tot meer openheid over deze zwarte pagina's in de Turkse geschiedenis. Afgelopen week kwamen de Deep Families bijeen voor een hoorzitting in het proces rond de moord op Dink. Voorafgaand daaraan verklaarde diens weduwe, Rakel Dink, met niets minder genoegen te nemen dan "erkenning, berouw en excuses". De bij het Dink proces betrokken advocaat Fethiye Cetin benadrukte nog eens dat de moord op Dink niet los gezien kan worden van de aanslagen op verschillende in Turkije verblijvende christenen in dezelfde periode. Voor Cetin wijst alles in de richting van het Ergenekon netwerk, dat via aanslagen en politieke chaos een einde aan het regeren van de AK-partij wil maken. Ondertussen zijn er 20 verdachten in het Dink-proces, waaronder uit de aard van de zaak Ogun Samast, de jongeling die de fatale kogels op de populaire journalist afvuurde. Maar vooral diens opdrachtgever Erhan Tuncel kwam in het middelpunt van de belangstelling te staan. Volgens de aanklagers ter beschikking staande informatie, was Tuncel een informant van gendarmerie en politie. Hij zou zelfs tips hebben gegeven over de op handen zijnde moord op Dink. Tuncel was aangesloten bij de "Grote Eenheids Partij (BBP)", een al eerder in het Dink-onderzoek genoemde religieuze afsplitsing van de facistische Grijze Wolven. Zo werd een van de leiders van de BBP, Yasar Cihan, direct naar de arrestatie van Samast en Tuncel al aangehouden voor verhoor. Afgelopen week was dezelfde Cihan aanwezig bij het Dink-proces, samen met Halsi Egemen, een andere BBP baas. Op demonstratieve toon vroeg de verdachte Tuncel tijdens het proces aan Egemen of de BBP de moord op Dink goedkeurde, hetgeen natuurlijk categorisch ontkend werd.
De BBP is in deze rubriek geen onbekende. Eerder herinnerden wij er aan dat de voormalige leider van deze ultranationalistische partij, Mushin Yacizioglu, verleden jaar op het Nederlandse Ministerie van Justitie werd ontvangen door staatssecretaris Albayrak. Gezien de bloederige handen die Yazicioglu aan zijn Grijze Wolven tijd overhield, was dat een bedenkelijke manouvre van Albayrak. Dat de BBP leider een maand later om het leven kwam bij een helicopterongeluk heeft op verschillende Nederlandse websites bovendien tot speculaties geleid als zou hij zijn vermoord. Zoiets valt - zeker in Turkije - natuurlijk nooit per defintie uit te sluiten, helemaal omdat later bleek dat Yazicioglu op de nominatie stond om als getuige op te treden in het Ergenekon proces. Aan de andere kant is in Turkije niet het minste spoortje bewijs van opzet gevonden. Ook een onafhankelijk team uit Duitsland dat speciaal werd ingevlogen om het helicopterincident te onderzoeken kwam niet tot de conclusie van sabotage. Algemeen wordt er van uitgegaan dat de helicopter van Yacizioglu neerstortte omdat de piloot zo stom was in een zware sneeuwbui op te stijgen. Wel is er ondertussen een parlementair onderzoek naar de dood van Yacizioglu op gang gekomen, maar gezien zijn lidmaatschap van het Turkse parlement lag dat voor de hand.