Carnaval der desperado's (004)

maandag 5 december-2011
Ja hoor, daar was ie weer. Ernst van de Wetering, onze professor in de Rembrandtologie. Geheel in de langharige geest van deze maand verklaarde hij afgelopen weekend na langdurig consult met een paar andere kunstkrabbers, dat een privé-afbeelding van een ouwe man met baard door Rembrandt zelve rond 1630 op het doekje moest zijn geslingerd. Dwars over een onvoltooid zelfportretje heen. Volgens overlevering moet de schilder toen hebben verzucht: "Wat bliksem, daar is me de bolle vleeskop weer door de fijne trilling geslopen!".
Rembrandt portretteerde de ouwe baas drie jaar later nog eens en zette er zijn krabbel op. Dat vormde een van de redenen waarom onze Ernst tot zijn verrassende conclusie kwam. Plus dan de typisch Rembrandtiaanse kwastvoering en meer van die spitsvondigheden.
Het werkje was eigendom van een anonieme collectioneur en die is ineens als de voortekenen niet bedriegen, dankzij de razende professor een aardige duit rijker geworden. Vraag blijft natuurlijk of de eigenaar zo beleefd is om wat van zijn winst af te staan aan het goede doel i.c. de knip van Ernst. Tenzij, dat vooraf al gebeurd is dan kan je onze suggestie schrappen (1).
In de maanden mei en juni mogen we de vondst met zijn allen aanschouwen in het Rembrandthuis. Dat kan waarschijnlijk ook wel een extraatje gebruiken. Het is gek maar de handelsgeest waarmee Rembrandt destijds werd omgeven, dendert vier eeuwen later nog steeds stevig door. Tijdens een interview sprak Van de Wetering de verwachting uit, dat ie in de nabije toekomst nog een flink aantal Rembrandts uit de vergetelheid zal rukken. Verbaast ons niks. Stay tuned.

1. Hoe gevoelig Ernst is voor een bonus moge blijken uit deel 4 van deze serie.