De rechterlijke macht en Bas Koole (013)
woensdag 5 april-2006
Naar aanleiding van een reportage op Glossip.tv schreven wij op 29 juni 2005 in het artikeltje Vetleer ondermeer het volgende:
... Volgens oud-commandant van de mariniers Melvin Bomer, die de eer had het Srebrenica-drama mee te maken, is het met de nazorg van de talloze in de geestelijk in de kreukels zittende veteranen droevig gesteld. Velen zijn in zijn ogen tikkende tijdbommen, mensen die nooit hun rugzak zijn kwijtgeraakt....
De inhoud van die uitspraken zullen we niet betwisten. Maar aan de brenger van de boodschap lijkt een vlekje te zitten. Nee, niet het feit dat hij bodyguard is geweest van ex-minister Nawijn (ooit de steun en toeverlaat van buitenlandse snollen), of dat ie knuffelberen aan de man bracht. Nee, het gaat meer over zijn traumatische tijd in Bosnië.
Vriend Bomer vertelde namelijk tijdens zijn imposante teevee-optreden ook, dat ie vrij langdurig in Srebrenica had gebivakkeerd. Als commandant van de mariniers. En hij had daar vreselijke taferelen meegemaakt. Maar was dat ook zo?
Nou, niet echt, als we de binnengekomen berichten mogen geloven. Zo zou hij nooit commandant van de mariniers zijn geweest. En hij zou misschien wel zonder TomTom de weg naar Hamelen hebben kunnen vinden, maar naar Srebrenica was twijfelachtig.
Tussen eind 1995 en half 1996 zat hij volgens ingewijden in Split. Daar zou hij bij een zeldzame gelegenheid nog wel eens op een tank hebben gezeten, maar daar hield het zon beetje mee op. Verder was het feesten geblazen (of Prins Pils daar ook nog langs is geweest, weten we niet) en het draaien van bardiensten. Nou kan je van rondvliegende glazen en rechtopstaande bajonetten in de bar ook knap traumatisch worden, maar om dat nou te vergelijken met de ellendige gebeurtenissen van een stief kwartiertje verderop is eigenlijk niet van deze tijd.
In 1997 ging Bomer opnieuw voor een half jaar naar Bosnië. Voornamelijk als lid van de keukenbrigade. Toegegeven, ook niet van gevaar ontbloot als de warme prak die op tafel komt de cliëntèle matig tot slecht bevalt. Maar dat kan je toch met goed fatsoen niet vergelijken met de ervaringen van collegas bij de confrontatie met de fine fleur van de heer Mladic.
Nou laten we het er maar op houden dat Melvin het allemaal goed bedoeld heeft, maar dat zijn fantasie wat te levendig was. Wat dat laatste betreft is hij in Middelburg toch nog goed terechtgekomen. Dat zeker. Stay tuned.