Het Maatschappelijk onverstand (027)

Wie de bere goeie podcast serie over de ’62 Cuba crises tussen Kennedy en Chroesjtsjov beluisterd, gebaseerd op officiële archieven in Washington en Moskou, bekruipt het gevoel dat Biden in de kunstig opgezweepte invasie-hetze tegen Poetin, exact hetzelfde scenario volgt. Een wereldcrises creëeren omwille van je falende populariteitscijfers en komende mid-term elections in het najaar. Wat Amerika’s dagelijkse inlichtingen waard zijn die niemand mag zien, getuigt niet alleen van een cynische arrogantie - ‘vertrouw ons maar, wij zijn de goeie jongens’ mentaliteit, maar hebben ook een derde doel: de Nordstream 2 gaspijpleiding project voorgoed kapot te maken. Of zo door de superhoge gasprijzen de Europese economie kapot gaat, zal ze een zorg zijn. Amerika heeft nog nooit een land dat ze kapot heeft gebombardeerd herbouwd: Japan, Korea, Vietnam, Irak, Afghanistan...
De Marshall hulp voor de opbouw van Duitsland was een keuze ingegeven door de koude oorlog. Duitse vrouwen deed het sjouw werk, de zogenoemde Trümmerfrauen, de vrouwen die overal in Duitsland werden ingezet voor de verwijdering van puin. Achteraf blijkt dat Kennedy ‘russisch-roulette’ heeft gespeeld met de wereldvrede omwille van de mid-term elections, en dat de Chroesjtsjov de raketten en atoomkoppen van Cuba weghaalde en de schepen liet omdraaien om twee redenen: Kennedy had in 't geheim aangeboden de atoomraketten uit Turkije weg te halen, die binnen vijf minuten Chroesjtsjov datsja konden bereiken. En Fidel Castro wilde, zonder inmenging van Moskou, zeggenschap over de raketten en atoomkoppen hebben, exit atoommacht Cuba. Saillant detail, al veel eerder had de CIA berekend dat zelfs, als de middellange afstandsraketten met atoomkoppen in Cuba gestationeerd zouden worden, dat geen strategisch nadeel voor Amerika’s nucleaire-slagkracht had betekend. Dood eenvoudig omdat Amerika een veelvoud aan atoomkoppen en lange afstand en middellange afstandsraketten bezat, genoeg om de hele Sovjet Unie op te blazen. Het bekende verhaal over de Cuba crises dat bijna iedereen haast slapend kan herhalen, is een verzinsel dat door Kennedy zelf via een bevriende journalist kort na de crises in de Saturday Evening Post werd gepubliceerd, en sindsdien braaf wordt na-geblaat en hersenloos wordt overgeschreven. Als gevolg van Kennedy’s narcisme stapte Frankrijk uit de NATO, en ging Duitsland voortaan direct met Moskou onderhandelen. England wantrouwde Washington voor ettelijke decennia vanwege het feit dat bleek dat de Amerikanen er vanuit gingen dat het nucleaire conflict in Europa zou zijn uitgevochten zonder medezeggenschap van de bondgenoten, die waren helaas onvrijwillig ‘sittings ducks’ in Kennedy’s perverse verkiezingsstrategie. In tegenstelling tot vandaag was de Amerikaanse pers heel wat kritischer op Kennedy’s spel met de wereldvrede, al gauw verdachten ze Kennedy ervan met vuur gespeeld te hebben vanwege de tussentijdse verkiezingen, nu blaten bijna alle journalisten braaf de oorlogshysterie van Biden en Boris na.