Guido's kunstjes (002)
Op 18 april jongstleden besteedden wij in het artikel "Groetjes uit Goes" al aandacht aan de nieuwe avonturen van de Nederlandse meesteroplichter Guido Haak (Zie voor een stukje voorgeschiedenis de artikelen over de achterzijde van het beursschandaal in Kleintje Muurkrant 319 en 320). Wij meldden toen dat hij opnieuw een flink aantal Nederlanders de boot heeft ingeholpen voor een totaalbedrag dat in de miljoenen loopt. De nog steeds bij grote jongens van het internationale bedrijfsleven in en uitlopende Zeeuw, over wie ooit werd bericht dat hij een speciale band onderhield met de vroegere minister Tan Buitenlandse Zaken Norbert Schmelzer, wordt echter zowel hardnekkig als hardhandig op de hielen gezeten en probeert wanhopig gaten met nieuwe gaten te vullen.
Daartussendoor loopt een andere zaak. In het nog recente verleden vestigden zich in het voormalige IBM-onderkomen aan de Johan Huizingalaan in Amsterdam twee Britse technologiebedrijven: Waterfields en dochteronderneming Churchfield. Een deel van de werknemers werd aangelevard door Laboursite, eveneens een Britse firma met hetzelfde Amsterdamse adres. Churchfield had een project onder handen van de telecomgigant COLT op de Archangelkade in het hoofdstedelijk havengebied. Vorig jaar raakte dat project echter in het slop en kwam er een einde aan het bestaan van Churchfield. COLT zou daarop een civiele procedure zijn begonnen tegen Waterfields om de financiële schade af te wentelen. In hoeverre Guido Haak, die als accounts office-manager bij Waterfields/Churchfield werkzaam was, medeverantwoordelijk is voor de financiële problemen van de Britse combinatie valt moeilijk te verifiëren. Zeker is dat hij een paar leuke bedragen heeft geleend van een paar Waterfields-employees en wellicht ook langs slinkse weg de onderneming zelf wat lichter heeft gemaakt. Noch Waterfields noch COLT (zij het om verschillende redenen) wensen in dit stadium op vragen van 't Kleintje te reageren.