Fuck (095)

Een post referendum depressie. Zoiets waart er rond bij ons achter de windmolenparken. Want na dat gekrakeel over dat aso-verdrag lult niemand meer over Oekraïne. Dat de collega van Mark Damesfiets afgelopen week is gesneuveld zal ons een Unox-worst wezen en dat Yats is opgevolgd door parlementsvoorzitter Vladimir Groisman de bijbehorende boerenkool. Her en der wordt gemeld dat Vlad de eerste Joodse politicus is in de top van het Oekraïense polletieke spectrum. Is niet zo. Maar Vlad is wel de eerste in die contreien die openlijk voor zijn afkomst durft uit te komen (1). En in dit verband is het haast ironisch dat hij zijn warme parlementaire stoel heeft overgedragen aan Andrey Parubiy. Een neo-nazi, die wij op 20 februari 2015 al uit de vulles opdiepten naar aanleiding van zijn trip naar de USSA en Canada om een emmertje Salonfähigkeit op te halen en te bedelen om meer wapentuig voor zijn Schutzstaffels in hun heilige strijd tegen de Moskovieten (2).
Publiciteit rond de recente benoeming van Andrey? Niet of nauwelijks. Het zal de depressie wel zijn. Stay tuned. (1) De vader van president Willy Wonka vond het om taktische redenen beter om zijn eigen naam (Waltman) in te ruilen voor die van zijn vrouw (Poroshenko).
(2) Zie “Een nazi gaat naar Washington”.