Fuck (039.1)
vrijdag 17 oktober-2014
Nog acht nachtjes slapen. Dan barsten de Oekraiense parlementsverkiezingen los. Zoals het er nu naar uitziet gaat het Volksfront van Fucktoria Nuland's keeshond Yats winnend over de streep met de Radikale Partij als goede tweede. Om de kans op een Putsch van teleurgestelde wolfsangelen zoveel mogelijk in te perken heeft Yats een tijdje geleden zijn partij al voorzien van een militaire raad. Daarin heeft bijvoorbeeld ook ene Andrej Bilezky een plekje gekregen. Andrej is een van de hopmannen van het roemruchte Azov Bataljon, dat zich dit jaar vrolijk tebuiten ging aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Zonder ook maar het geringste gevaar te lopen om in Scheveningen te worden opgeborgen. Kwootje van deze lieflijke democraat uit februari van dit jaar, net voor de definitieve machtsovername: Het regime dat aan de macht is bestaat uit oligarchen. Is er iets gemeenschappelijks bij ze te vinden? Jawel, het zijn allemaal Joden Of zelf of de lieden door wie ze worden gesteund (1). Fijne gozer, die Andrej, en je moet je afvragen wat zijn plannen zijn, nu praktisch alle oligarchen nog steeds aan de touwtjes trekken en de van Joodse origine zijnde chocogarch Poroshenko oftewel Walzmann het zelfs tot president heeft geschopt.
Een goeie gap van Andrej de Jodenvreter is Oleg Ljaschko. Een van de mede-oprichters van het uit nationale en internationale fascisten bestaande Azov Bataljon (blote bene gestiekt door de Joodse oligarch Kolomoisky) en leider van de eerder genoemde Radikale Partij. Vriend Ljaschko heeft na de coup furore gemaakt door de burgemeester van Slovjansk onvriendelijk te verzoeken om op te zouten. Zo niet dan zou hij hem persoonlijk vier hoog het raam uit sodemieteren. In dezelfde stad dreigde hij de smurfenchef te kelen als die een vermeende separatist niet in een kerker smeet. Toen die aarzelde haalde Oleg up camera zelf de licht beschadigde separatist op en leverde hem af op het smurfenbureau.
Nog maar eens een greep uit het Azov arsenaal. Dit keer maar eens een meisje. Tatjana Tschernowol. Nummer twee op de verkiezingslijst van Yats' Volksfront. En rond de eeuwwisseling nog woordvoerster van de met de Duitse NPD samenwerkende, fascistische organisatie UNA-UNSO. Na de coup werd ze tot cheffin van de nationale anti-corruptie comité's verheven. In die functie kom je al gauw in aanvaring met de untouchables: de oligarchen. Op 18 augustus jl. streek ze dan ook het zeil en vervoegde zich bij het Azov bataljon. Tatjana een paar weken geleden: Ik voel me lekker aan het front.
En met zulke patjepeeërs moet je de democratische verkiezingen in. Je zou wensen dat Oekraine morgen nog bij de EU en de NATO hoorde. Echt een land om lief te hebben. Stay tuned.
(1) Vergelijk dezelfde wens van Hans van Baalen (VVD-afgevaardigde in de Brusselse Eurolanddag), zij het zonder de Joodse component.
