Burrie (002)
donderdag 24 maart-2005
En jawel, de eerste domino is omgevallen. De Graaf heeft aan zijn stutten getrokken. En eigenlijk niet omdat Van Thijn cs. die grondwetswijziging door de papiermolen hebben gehaald, maar om het gebrek aan steun van de coalitiegenoten.
Nou willen we niet eigenwijs zijn, maar de coalitiegenoten hebben dat gelul over bestuurlijke vernieuwing en andere bleke parels uit het programma van die overgebleven 66 Democraten aan het begin van de rit geslikt omdat ze dat partijtje nodig hadden voor een beetje fatsoenlijke Kamermeerderheid. Van dat zootje ongeregeld van Herben hadden ze namelijk op dat moment even de weldoorvoede buik vol.
Dat het reserve-elftal van Bos nu De Graaf een zetje heeft gegeven komt ze niet slecht uit. Kunnen ze brullen dat die linkse rakkers expres naar de dolk hebben gegrepen in de hoop dat de coalitie zou sneuvelen. Als dat zo is dan hebben die rakkers dat goed gedaan.
En normaliter dondert de boel ook in elkaar. Als het clubje van Boris tenminste de enige democratische consequentie trekt uit dat geschuifel van de zalvend rondgaande Verhagen en de pedante krijtstreep Van Aartsen: de stop eruit trekken. Zijn we eindelijk van dat neo-conservatieve gruwelkabinet van Mabuse Balkenende af en kunnen we het misschien eindelijk weer eens hebben over de groeiende onderkant van onze samenleving. In plaats van
windowdressen en Al Qaidazen.
Maar doen die Democratische parelvissers dat? Want als er nu plotseling verkiezingen nodig zijn dan blijft er noppes van ze over, zo De Hond dat wil. Op zich niet erg, want het ging toch om een nep-collier. Maar voor zon debating clubje is het wel een zuur bommetje om de LPF achterna te gaan. Een dilemma dus. Stel je je eigen ondergang nog even uit of niet? Waar een gekozen burgemeester al niet goed voor is.