Eijtje tik (004)

Mariette was er kennelijk klaar mee. Een dag na de publicatie van aflevering 1 van deze serie verdween haar naam uit de annalen van de rechterlijke macht (zie www.rechtspraak.nl) en tegelijkertijd uit die van het zogenaamd alternatieve openbaar antecedentenregister rechterlijke macht (zie www.sdnl.nl). Nou is de dus recentelijk uitgetreden (kinder)rechter (1) Mariette Opstelten-Dutilh niet zo piep meer, dus er hoeft geen oorzakelijk verband te zijn tussen bovenstaande gebeurtenissen. Maar het is wel dolletjes. Overigens heeft haar exit bij sdnl ook een neveneffect. De vermelding dat zij in bestuurlijke zin actief is geweest binnen twee culturele vehikels is eveneens uit het zicht verdwenen. En dan gaat het om de Piet Hein Stichting en de Hendrik de Keyser Stichting.
Van eerstgenoemd vehikel valt weinig chocola te maken. Het houdt zich bezig met het onderhoud van het tot 1980 koninklijke jacht Piet Hein, dat toenmalig prinses Juliana in 1937 cadeau kreeg van het Nederlandse volk. Ter gelegenheid van haar huwelijk met de conspiratieve Duitse prins Bernhard zur Lippe-Biesterfeld. Over de vraag wat het Nederlandse volk nou precies wist van het cadeau en of de naamgeving van de schuit naar een ouwe omhooggezongen kaperkapitein een verborgen bedoeling had zullen we ons verder maar niet druk maken (2). Feit is wel, dat de appeltjes-van-Oranjeboot bij leven en welzijn rondtuft in de haven van Rotjeknor, de ouwe standplaats van burgemeester Ivo Opstelten, Mariette's echtgenoot. Daarnaast is Mariette zelf een telg van een niet onbemiddeld Rotterdams patriciërsgeslacht, dus de appeltjes vallen niet ver van de boom.
De Hendrik de Keyser Stichting annex de gelijknamige Vereniging is in Eijrond-verband heel wat interessanter. Die hebben het namelijk maar druk met het behoud van ons culturele erfgoed, waaronder monumentale panden. Kost een bom duiten cq. zilveren matten en wat doe je dan als een culturele koopjesjager aan komt zetten met een businessplan dat als een tweesnijdend zwaard tekeer gaat? Zoals in Utrecht. Cultureel en commercieel. Mijn liefje wat wil je nog meer. Waarom Joris Demmink van de Eindhovense afdeling plantsoenendienst gezamenlijk met “Tutu” Eijrond binnen dit culturele kader bezoekjes aflegden aan het echtpaar Opstelten is niet helemaal duidelijk. Want in de officiële gegevens van Joris is niks cultureels of commercieels te bespeuren. Wel zal hij eind jaren tachtig qq. de heer des huizes wel eens zijn tegengekomen in Den Haag toen ze beiden hoge functies bekleedden in Neerlands binnenlandse veiligheidsapparaat. En mogelijk heeft hij een rol gespeeld bij de benoeming van de vrouw des huizes tot rechter in respectievelijk Den Bosch en later Rotterdam. Maar op het oog is dat het wel zo'n beetje. Andere mogelijkheid: misschien kenden Joris en Cees elkaar al wat langer uit de roze sfeer en bewees de toenmalige hotemetoot van het ministerie van Justitie de Utrechtse balletfreak gewoon een vriendendienst bij de introductie en/of uitwerking van diens ingenieuze businessplan. Waarom niet. Volgende keer meer over dit bescheiden centrum van cultuurbehoud aan de Utrechtse Emmalaan. Stay tuned.(1) Zie over haar connectie met de van koterkruipen beschuldigde Joris Demmink aflevering 1 van deze serie.
(2) Hoewel. De onderhoudsgevoelige “Groene Draeck”, de aak die Bea kreeg toen ze 18 werd, is vernoemd naar de “Vlieghende Groene Draeck”. Ooit het vlaggeschip van ... Piet Hein.