Axel en de Abous (003)

donderdag 17 februari-2005
Kijk, het was ons al lang duidelijk hoe die Gordian Weber in elkaar zit. Als je samen met giga-kunsthelers als de gebroeders Aboutaam lekker warm onder een gestolen grafmonument gaat liggen ben je als pretentieuze galleryhouder moreel gezien zo dood als een pier. Vinden wij. En dat beeld werd nog eens bevestigd door het uitblijven van een antwoord op onze keurige mail, waarin wij vroegen om zijn mening over de berichtgeving van Michel van Rijn. Niet comme il faut Gordian. Terwijl je toch echt wel in staat bent tot het schrijven van bloemrijk proza als het zo uitkomt.

Wat bijvoorbeeld tedenken van de volgende mail die onze Gordian op 29 november 2004 verstuurde aan Phoenix Ancient Art in Genève, de winkel van de Aboutaams waarvan de deur pas piepend opengaat als je “Sesam open U” roept?:

“Zeer geachte heer Aboutaam,

In verband met ons laatste gesprek over Michel van Rijn kan ik u meedelen dat ik in het verleden dezelfde ervaringen heb opgedaan. De heer Van Rijn heeft zich op zijn website herhaaldelijk lasterlijk over mij uitgelaten. Ik weet heel weinig van Van Rijn en ik heb hem nooit ontmoet. De uitspraken die hij over mij verspreidt zijn in strijd met de waarheid. Maar ze zijn op grond van de steeds weer herhaalde verdachtmakingen over criminele activiteiten in het verleden buitengewoon schadelijk geweest voor mijn persoonlijke reputatie en die van mijn kunsthandel.

Het is voor u misschien van belang dat de Britse staatsburger William T. Veres mij in maart van dit jaar tijdens zijn bezoek aan mijn stand op de European Fine Art Fair in Maastricht heeft verteld dat Van Rijn bewust contact zoekt met verzamelaars en kunsthandelaren en ze toezegt om ze niet op zijn website te vermelden in ruil voor informatie of een financiële tegemoetkoming. Van Rijn zoekt voor deze duistere praktijken bewust de uiterste grenzen van de vrijheid die internet biedt.

Ik hoop u met deze informatie geholpen te hebben en verblijf met collegiale groeten,

Gordon Weber”.

Zeg, Gordian. Als dat wat Van Rijn schrijft over je niet waar is en aantoonbaar schadelijk voor die antiekshop van je, dan wend je je toch tot een bef en je sleept die Hollandse boef voor de kadi! Zo gaat dat in een moderne rechtsstaat.

Maar als het allemaal wel waar is wat Van Rijn over je publiceert, dan raden we je sterk aan om heel stil te blijven zitten onder het scheren. En geen briefjes aan die jongens van Aboutaam te schrijven met prietpraat die zelfs aan een borreltafel slecht zou vallen. Want dan zouden er wel eens dingen naar boven kunnen komen die je reputatie ineen laten schrompelen tot de omvang van een antieke vlo.

O ja, en Axel, voor we het vergeten, druk als de sodemieterij dat grafmonument even weg. Net als dat schilderij van Van Roestraeten indertijd. Je weet maar nooit* . Stay embarrassedly tuned.

* Zie het artikel “De wondere wereld van een kunstmusketier (4)” in de serie over Axel Vervoordt op de Followup-site.