Octopussy (148)

vrijdag 28 januari-2005
Deze serie begint steeds meer te lijken op een pingpongtafel. Was aflevering 147 woensdag een ping in de richting van ir. Bas Koole, gisteren sloeg hij een wat trage pong terug. Gezien het grimmige karakter van de match komt langzamerhand zelfs een pang in zicht, maar laten we hopen dat iedereen cool blijft. Bas mailde het volgende:

“Niet zo snel deze keer maar als er wordt gesproken over een Slavische connectie bedoelen de opponenten misschien mijn vrouw en kind daarmee. Dat zijn de enigen die deze taal machtig zijn.
Over het incassotraject doe ik geen mededelingen meer want er zijn regelmatigpersonen die denken mij hierin te kunnen bijstaan voor een ruim honorarium.
Ook hebben we last gehad van enige parasieten maar deze hebben we met een ruime dosis achterban zoals zij dat zelf noemden laten wederkeren tot schepsel der ongedierte. Hier zullen wij de komende tijd niet veel meer van horen. Zij het misschien via dit medium, maar dat is leuk voor de lezer.

Het valt mij wel op dat Sint Manuel [Suurs, red.] heel rustig is. Ik herinner mij nog goed zijn oproep aan mij om aan te tonen dat ik werkelijk over de stukken beschik, waarop ik hem heb uitgenodigd voor diner bij kaarslicht. Maar de kaarsen zijn op en Sint Manuel is niet verschenen. Misschien ook in rook opgegaan zoals de 47.000 flappen die hij heeft geïnvesteerd bij de Westduitse vensterbank. Ballen in je taal is gemakkelijk via via, maar ballen hebben om te reageren is lastig. Maar ja. Ik ben niet de dupe van jouw handelen Manuel, maar jouw klanten en de investeerders die wel voldaan hebben. Ik stuur ze tegenwoordig maar door naar jou. Als bestuurder geven wij naam, adres en telefoonnummer.

Er zitten lieden bij die hun tanden laten zien en behoorlijk in de buidel gaan tasten om Sint Manuel de oren te wassen. En ik beschik nog wel over een leuke pot zeep.

Verder moeten de heren met de diepe zakken zich voorbereiden op bezoek van bussen vol met bezoekers die allemaal dezelfde vraag hebben: waar is onze oorlogskas?

Ik zal uitzien naar mijn troepen en deze aanvoeren als een generaal en aanwijzingen geven hoe de vijand verslagen kan worden”.

Bloemrijk van Bas. Heel bloemrijk. Maar wel oude Suurswijn in nieuwe zakken. Bovendien is het opvallend dat ie nergens ingaat op de vermelding in aflevering 147 van het nakende afsluiten van een hypotheekovereenkomst in Costa Rica ter waarde van 1 miljoen dollar. Op eigen houtje. Ten behoeve van Heimdal, het vehikel van Koole en Schorsy. Ons is ingefluisterd dat na de vreugdevolle ondertekening volgens de Costaricaanse rechtsregels de oorspronkelijke investeerders volledig zijn overgeleverd aan de bestuurlijke driften van beide initiatiefrijke heren. Of dat tot achter de komma voldoet aan de Nederlandse rechtsregels is weer een andere kwestie. We zullen er nog van horen. Stay tuned.