Bossche bollen (019)

En maar echter als het allemaal nou toch anders was? Met die mis en die zegen?
Zijn we er met zijn allen ingetuind door te geloven dat Omke Gerrit zoveel boze post had ontvangen dat ie al bang was dat ie straks geen misdienaar meer over heeft en zelf die bel vast moet houden?
Of was ie bedreigd?
Gaan we effe terug naar die Pinksterbrief van em. Houden we ook effe in de scalp dat Pinksteren destijds ontstond naar aanleiding van een staaltje spraakverwarring waar ze op radio 1 nog een puntje aan kunnen pijpen. Dus het is in die brief van Gerrit van op en af en hier tot gunder want als je zo’n jurk aanhebt dan moet je je echt in alle hoeken en gaten keren om em morgen weer aan te mogen trekken. Maar tussen alle gezalf door staat het er toch echt in zoveel woorden: alles mag tijdens die mis voor de homomedemens, behalve demonstreren. Demonstreren? Voor wat? En vooral: door wie? Toch niet door de gezegenden mag je aannemen want voor hen werd die mis toch georganiseerd... Door hullie dus, de tegenstanders van roze, de ouwe meuk die dagelijks in de rivier de Jordaan staat en de plagen Gods over haar vijanden afroept.
Had Gerrit daar lucht van gekregen? Dat het om het echie zou gaan zaterdag? Geen wierook maar traangas in de kattedraal? Of misschien nog erger? Zo’n vogeltjesdanser die zijn eigen opblaast tijdens het Hosanna met alles en iedereen erbij...?
Het is toch wat... Zullen we het maar es aan Gerrit gaan vragen? En als hij geen aangifte wil doen tegen de bedreiger omdat ie met hem of haar in communio wil leven, dan doen wij dat toch gewoon voor hem? Dus Gerrit: nu met de billen bloot (tja...) want bij bedreiging gaat het niet meer om jouw communio maar om de algehele veiligheid...