Naar de kloten (016)

maandag 25 januari-2010
Je houdt het haast niet voor mogelijk, maar na de verklaring van juffrouw P. ging de Haarlemse blauwe brigade in de vierde versnelling. En trok Han Pieck naar binnen voor verhoor. De voormalige spion uit het netwerk van de vanuit Moskou gedirigeerde internationale derde brigade ontkende eerst ook maar iets te kunnen breien van juffrouw P’s bizarre verklaring. Maar de volgende dag ging hij toch door de bocht, toen de ijverige smurfen hadden uitgevlooid dat de contactadvertentie wel degelijk van hem was.
De uit Buchenwald teruggekeerde Pieck zei benaderd te zijn door de Amsterdamse kunsthandelaar Blesing, die zelf zou hebben gehandeld op verzoek van het Nederlandse consulaat in Londen en in Zwitserland (1). Of het om staatsgeheimen ging, geroofde vermogensbestanddelen of gegevens over kunstschatten uit joods bezit zou Pieck niet weten.
De smurfen roken iets onaangenaams, zochten contact met collega’s van het Algemeen Kantoor Zuiveringsgericht en trokken Blesing naar binnen. Die verklaarde dat Pieck uit zijn nek converseerde. Hij erkende wel dat hij tijdens de oorlog iets gehoord had over Pieck en de verzetsgroep waar hij bij hoorde. Van een contactpersoon die vaak zijn winkel bezocht. Maar wie die contactpersoon was wenste hij niet te openbaren (2).
Er volgde een smurfcheck in Londen en Zwitserland of ze daar chocola van het verhaal konden maken. Die wisten van niks. Blesing werd opnieuw onder de schijnwerper gezet. Die vond dat niet echt gezellig en maakte zijn ongenoegen kenbaar in een anti-joodse terminologie waar een Duitse herder zelfs geen brood van zou lusten. Onder verdenking van ernstig strafbare feiten, bedreiging en aantasting van goede naam werd Blesing de justitiële molen ingeduwd.
Niet lang daarna verklaarde Pieck schoon schip te willen maken. Mede onder druk van een paar belastende verklaringen over zijn gedrag in Buchenwald. Hij vroeg wel wat geduld om uit te vlooien wie nou precies de ouders van jufrouw P. hadden begraven.
Mogelijk dat zijn broer Anton hem uit de droom heeft geholpen. Anton? De sprookjesprins? Ja, Anton.
Wikipedia: "Tijdens de Tweede Wereldoorlog was (Anton, red.) Pieck actief in het verzet. Hij gebruikte zijn talent als graficus om documenten en stempels te vervalsen. Ook verzorgde hij begrafenissen voor overleden onderduikers". Zou Anton toch een kleurrijker verleden hebben dan zijn prenten suggereren? En zou hij langs die weg aan de uitroep "Papier hier" zijn gekomen? Je weet maar nooit. Stay tuned.

(1) Zie de merkwaardige afleveringen 2 t/m 4 van deze serie op onze Followupsite.
(2) Blesing zou zomaar dubbelspion Gerrit Reede kunnen bedoelen.