Arnold Karskens valt in zijn eigen mes
Tsja, je kon er natuurlijk op wachten. Het moest wel een keer mislopen met Arnold Karskens.
We hebben met Kleintje Muurkrant een actief verleden met hem. Rondom het ontstaan van de Grote Muurkrant en Kleintje Muurkrant in 's-Hertogenbosch (rond 1977) begaf Arnold zich in ons wereldje van jonge aktievoerdersters. Arnold woonde net als een paar honderd anderen ook gekraakt (Korte Putstraat, Emmaplein & Josefstraat) in deze stad, fotografeerde er flink op los en schilderde 's-nachts vele linkse leuzen (zo was hij de oprichter van De Bossche Muurschilder Brigade). Daarna vertrok hij naar Amsterdam en reisde als oorlogscorrespondent de hele wereld over. We hebben nog eens een keer een lang interview met hem gemaakt toen hij net terug kwam uit El Salvador met de meest verschrikkelijke verhalen over de daar vechtende linkse guerrilla tegen de door de Amerikaanse CIA gesteunde Contra's.
Ik heb hem nog lang de hand boven zijn hoofd gehouden. Jaren geleden, toen om mij heen steeds meer goeie bekenden het over hem gingen hebben. Zijn uitlatingen werden steeds agressiever, rechtser en populistischer. Ging dat in het begin nog over voor mij heel begrijpelijke uitspraken als dat wij, dat wil zeggen 'het westen', moeten stoppen met ons te bemoeien met allelei conflicten her en der op de wereld en vooral in 'het zuiden'. "Dat ons oorlogvoeren daar natuurlijk logischerwijs zorgt voor steeds meer mensen die naar hier vluchten". Ik kon me daar prima in vinden en steunde toentertijd zijn opvattingen. Hij wist ook waar hij het over had omdat hij in de meeste landen waarover hij sprak zelf ook als oorlogscorrespondent was geweest en daarover overigens ook zeer interessante boeken heeft geschreven.
Maar langzamerhand kwam hij in steeds rechtser vaarwater terecht. Extreem-rechtse types begonnen zijn denkbeelden te omarmen en aan die steun ontleende Arnold's nogal grote ego weer meer zelfverzekerdheid. Hij had zich ondertussen steeds meer vervreemd van zijn voormalige collega's en vrienden door flink om zich heen te slaan met zijn - overigens vaak terechte - kritiek op zogenoemde journalisten die embedded hun werk deden. Zo raakte hij ook zijn journalistieke podia kwijt en kwam nergens meer aan de (betaalde) bak. Maar hé, in het (extreem)rechtse wereldje kreeg hij steeds meer steun en waardering. Hij steunde Donald Trump almaar nadrukkelijker en opener en in de corona-periode ontpopte hij zich definitief tot steun en toeverlaat van het grootschalige complotwereldje dat in Nederland rondliep.
Zijn groeiende populariteit bij allerlei wappies en rechtse politici (van Thierry Baudet tot Wilders en alles wat daaromheen hangt) en zijn journalistieke verleden en zijn felle kritiek op de Nederlandse publieke omroep zorgden voor zijn plannen tot het oprichten van een eigen publieke omroep, Ongehoord Nederland. Dat zorgde er ook voor dat zijn financiële situatie ineens ook weer helemaal tiptop was, zijn voormalige publicitaire podia had hij namelijk allemaal achter zich verbrand. Zo werd hij omroepbaas met - zoals pasgeleden bleek - een zeer riant inkomen (publiek geld) en veel jaknikkers en bewonderaars om hem heen.
Toch heeft hij 't uiteindelijk te gek gemaakt, te lang de om hem heen groeiende extreem-rechtse sektarische omgeving gekoesterd. Als PVV-steun en toeverlaat raakt hij in conflict met de steeds grotere Baudet-aanhang om hem heen in de ON-redactie. Hij valt nu als het ware in zijn eigen mes. De komende periode zal hij wellicht nog proberen in de publiciteit afstand te nemen van de steeds extremere standpunten van luitjes om hem heen maar hij is daar natuurlijk helemaal zelf de oorzaak van. Geef rechtse populisten steeds meer de ruimte en ze braken uiteindelijk allemaal racisme, fascisme en anti-semitisme uit. Karskens, Wilders en Baudet hebben de deksel van de beerput afgehaald en die past er helaas niet meer terug op.
Ik zag toevallig in een oude agenda staan dat ie afgelopen maandag jarig was en ik proficiteerde hem daarmee en wenste hem beterschap (hij schijnt ziek te zijn) en deelde hem tegelijkertijd mee dat ik een gedeelte van de ellende die hem nu overkomt niet gun - namelijk al die anonieme beschuldigingen - want dat vind ik een kwaad tijdsbeeld, er wordt tegenwoordig wat anoniem afgeklaagd ...
(Gertjan van Beijnum)
