AIPAC en de Leugen Fabriek (001)

woensdag 1 september-2004
AIPAC staat voor American-Israel Public Affairs Committee, de lobbyist voor Israëlische belangen in de Verenigde Staten. In de tachtiger jaren richtte zij het Washington Institute for Near East Policy (WINEP) op, als ideologische tegenhanger voor het Brookings Institute, dat minder standvastig achter Israël zou staan. AIPAC is de afgelopen twintig jaar in toenemende mate onder de ideologische en politieke invloed van de Likoed gekomen. Datzelfde geldt ook voor het WINEP, dat veel invloed heeft. Zo krijgen medewerkers van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en van Defensie hun “scholing” over het Midden Oosten van het WINEP en niet van andereinstituten of universiteiten.
De invloed van het AIPAC op Amerikaanse politici is niet gering, ook al niet doordat rechtse gristenen, de christelijke zionisten, steun geven aan Israël omdat dat de wederkomst van jezus gristus bevordert. Bekend is bovendien de tactiek om kritische geluiden van afgevaardigden en senatoren voor wat betreft de Israëlische politiek te “belonen” met het steunen van hun politieke tegenstanders tijdens de verkiezingstijd. Zo kweek je wel navolging.
Een van de laatste loten aan de takken van AIPAC is een programma dat erop gericht is om aan alle Amerikaanse universiteiten te bevorderen dat studies over het Midden Oosten ‘evenwichtig’ zijn. Kortom, AIPAC en WINEP zijn geen kleine spelers in de vijvers van de Amerikaanse politiek.

De Leugen Fabriek is de bijnaam voor het “Office of Special Plans” (OSP) in het Pentagon, in het leven geroepen door Paul Wolfowitz (toen staatsecretaris van Defensie) en Douglas J Feith (staatssecretaris voor Defensiebeleid), met het doel de oorlog tegen Irak voor te bereiden. Bij beide heren was dit in goede handen. Zo gaat Feith, al jaren actief in uiterst rechtse zionistische kringen, er vanuit dat er geen verschil is tussen de veiligheid van Israël en die van de VS. Binnen de kortste keren gingen de heren aan de slag om zittend personeel van Defensie dat minder enthousiast was over de oorlogsplannen weg te werken en te vervangen door ideologische volgelingen. Binnen de kortste keren was er een geheime inlichtingen- en desinformatie operatie opgezet, het OSP, geleid door Abram N Shulsky. Het personeel van het OSP werd gevormd door gelijkdenkende adviseurs en analisten, afkomstig uit neo-conservatieve kringen en denktanks. De eerste taken waar zij aan werkten was het leveren van bewijzen van banden tussen Al Quaida en Saddam Hussein; het bestaan van Irakese arsenalen met chemische en biologische wapens; en wellicht nucleaire wapens. Al snel waren er contacten gelegd met Chalabi, die alles kon leveren waar vraag naar was.

Vorige week vrijdag barstte er (figuurlijk) een bom in Washington, toen bekend werd dat Steve Rosen directeur buitenlandse aangelegenheden en Keith Weissman van AIPAC en Naor Gilton, hoofd van de afdeling politieke zaken van de Israëlische ambassade, iets te intieme contacten onderhielden met Larry Franklin, een analist van het Pentagon. Allen werden door de FBI ondervraagd. Daarna rolde de bal verder: naar Douglas Feith en anderen. Wat bleek: de FBI is al meer dan een jaar bezig met onderzoek naar spionage van Israël in de VS.