Afrin en Erdogan (029)

Deze serie heet 'Afrin en Erdogan' omdat (hoewel nu het aangrenzende Idlib onderwerp is van de strijd) 'de cirkel pas zal zijn gesloten' (een metafysische dwaalgedachte omdat het om een spiraal gaat: alles is inmiddels veranderd) als Afrin uit de Turkse klauwen is bevrijd. De Turkse minister van BZ Cavusoglu waarschuwde zijn Russische collega Lavrov voor 'een bloedbad' in Idlib. Normaal richt Turkije zelf bloedbaden aan (in haar eigen Koerdistan, in Irak en in Syrië); anderen mogen dat niet. 'Het afvalputje' (alle jihadi's 'van verschillende komaf' zijn in bussen aangevoerd uit de opgegeven gebieden die door het Syrische leger zijn veroverd) is een allegaartje van Al-Nusra, Al-Qaida en wat je maar aan door het Westen tegen Assad gecreëerde islamistische rebellen kunt bedenken. Bovendien is het een verzamelplaats voor tot de familie van Turkse talen behorende 'etnische minderheden' die door Turkije (en de Navo) zijn gebruikt om de buurlanden (en China zie vorige aflevering) te destabiliseren en de Koerden (PKK) aan te vallen: Oeigoeren, Turkmenen en verschillende uit de Kaukasus afkomstige stammen. Verschillende van deze groepen hebben echter geweigerd op te gaan in het 'Noord-Syrische leger' dat Ankara heeft geformeerd om Afrin te 'bevrijden'. Ze zijn ondankbaar jegens de Turkse generositeit. 'Ondank is 's wereld's loon'.    
Waar moeten al deze jihadi's naartoe? Naar Turkije uiteraard; voordat ze bij ons komen. Wij betaalden hen en rustten ze uit met alles wat ze nodig hadden, dus is het logisch dat ze naar ons komen. De Golfstaten die ook meededen in het spel tegen Assad willen deze mensen niet. Wij wel. En ook Turkije dat deze groepen bespeelt wil ze liever naar Europa laten afreizen als ze niet meer bruikbaar zijn. Daarvoor bestaat deze geweldige samenwerking tussen Turkije en de EU tenslotte. De gevaarlijke lui kunnen dan weer gemonitoord worden door onze veiligheidsdiensten en worden ingezet voor terreuraanslagen in Europa om de bevolking de stuipen op het lijf te laten jagen over 'de islamieten' en zo electoraal te kneden voor verdere knechting.
Aan de zuidgrens met Israël heeft de Russische militaire politie met haar Syrische evenknie de VN-commandoposten van de wapenstilstand uit 1974 na de laatste oorlog tussen Israël en Syrië overgenomen. Na Israël opgezadeld te hebben met 2 miljoen Russen is de Russische MP aan haar grenzen gelegerd.
Wie had dat in Sovjet-tijden kunnen bedenken. Volgens Von Clausewitz is vrede de voortzetting van oorlog met andere middelen. Nog steeds aan de orde van de dag. Maar zoals de Sovjet-diplomatie die in 1917 alle verdragen opzegde toch een voortzetting was van de Russische (Tsaristische) die eraan voorafging, zo is de Russische diplomatie in het MiddenOosten een voortzetting van de Sovjet-politiek: met al 40 jaar dezelfde steunpilaar: het Syrië van (vader en zoon) Assad. Deze investering bleek heel wat waardevoller dan die van de VS in vader & zoon Pavlevi in Iran.
Turkije, onze Navo-bondgenoot, predikt het einde van 'de Amerikaanse Eeuw'. Uit wanhoop.
Voor het einde van 'de Amerikaanse eeuw' is aangebroken is het einde van het belachelijke Sultanaat van Erdogan bezegeld. (WK)