Afrin en Erdogan (042)
Het is opvallend hoe MSM 'modes volgt', hypes kent met veel ophef en mededogen en hoe plotseling je weer uit de gratie bent bij onze 'vrije pers'. De Syrische Koerden overkwam dit. De Syrische Koerden hoorde je in de kranten en op tv, tot het plotseling uitdooft. Niets hoor je er meer over.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Pompeo heeft zich vierkant achter 'Navo-bondgenoot' Turkije opgesteld naar aanleiding van de gevechten tussen Turkse en Syrische troepen in Idib, het laatste gebied in Syrië nog in handen van de Islamistische rebellen (met het aangrenzende Afrin). Des te opmerkelijker zijn de uitlatingen van de speciale gezant van Trump voor Syrië, James Jeffrey aan het adres van Ankara: hij waarschuwt Turkije dat het zich moet houden aan het 'staakt-het-vuren' tussen Turkije en de YPG, de Koerden in Noord-Syrië. Nu bestaat deze wapenstilstand natuurlijk niet officieel. Ankara zou nooit welke overeenkomst dan ook met 'de PKK' sluiten. Dat roepen ze al vier decennia. Al hebben ze wel in het geheim met de Turkse Koerden onderhandeld (onder president Özal). Dit staakt-het-vuren is bedongen door de VS, nadat onder de dreiging van een Turkse gewapende actie jegens YPG vorig jaar door de regering-Trump sancties tegen Turkije waren uitgevaardigd (met name tegen Turkse ministers). Die sancties werden ingetrokken na de "wapenstilstand". Nu dreigen de Amerikanen dus weer, terwijl Pompeo vierkant achter Erdogan staat. Dit duidt op de traditionele tegenstelling in de VS tussen het State Department en het Pentagon. Het State Department konkelt en de militairen mogen het vuile werk (inclusief het verraden van de Koerden) opknappen. Uiteraard is er ook nog de CIA met haar geheime operaties (het bewapenen van de jihadisten tegen de Koerden en Assad), maar dat is weer een ander verhaal. Met het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Syrië (op de olievelden na) werden de Koerden in de armen van Damascus gedreven. Een Turkse aanval op hen zou dat (onomkeerbare) proces versterken. Vandaar dat "staakt-het-vuren".
Ondertussen heeft Israël luchtaanvallen op Syrische doelen uitgevoerd, volgens Damascus om Turkije ter wille te zijn. Want Ankara verkeert in een penibele situatie: mocht Idlib vallen dan stromen uit Idlib (3 miljoen inwoners waarvan een groot deel jihadi's gevlucht uit de rest van Syrië) honderdduizenden Turkije in, waar inmiddels al meer dan 3 miljoen Syriërs wonen. Natuurlijk trekken die verder naar Europa (hun sponsors; denk aan onze terreinwagens voor de moordenaars), maar de instroom en eerste opvang zal Turkije (dat in grote economische problemen verkert) verder ontwrichten. Het zou de balans ten nadele van Erdogan kunnen doen omslaan. En denk aan het gezichtsverlies voor Ankara als het zoveelste militaire avontuur een mislukking blijkt.
De confrontatie tussen Syrië en Turkije in Idlib is verder geëscaleerd . Vijf Turkse soldaten gedood door het Syrische leger. Meer dan honderd Syriërs daarop als vergelding gedood meldt Ankara. Een Russische delegatie is zonder een akkoord te bereiken gisteren uit Ankara vertrokken. (WK)
