Afrin en Erdogan (028)
Eerder (in 2016 onder Obama, met Hillary die het niet werd als minister van BZ) werd geprobeerd Erdogan met een staatsgreep af te zetten, gebruik makend van de lijnen in het leger van de in de VS zijn toevlucht gezocht hebbende rivaal in het Islamitische Feti Gülen. Eerder was deze "geestelijke" Erdo's bondgenoot geweest in het veroveren van de macht op de Kemalisten; nadat dat was gelukt werd zijn rivaal verdreven. Hoe deze staatsgreep mislukte is met een waas omhangen, mogelijk was het bedoeld als waarschuwing door Deep State aan de dictator. Maar Erdogan heeft dit niet als waarschuwing opgevat en is doorgegaan met een megalomane binnen- en buitenlandse politiek: oorlog tegen de Koerden in eigen land en in Syrië (in Irak wordt slechts de PKK aangevallen; Barzani de dictator van Iraaks Koerdistan niet) en een economische politiek van infrastructurele projecten, alles gefinancierd door Europese banken (in NL ING). Dat was een riskante investering (infrastructuur zonder economische onderbouwing) en dat blijkt nu door Washington de stop uit het bad wordt getrokken: de Turkse economie loopt leeg door niet meer te finacieren renteschuld. Erdogan roept op tot een boycot van I-phones en Amerikaanse electronica. Grappig maar wanhopig.
Trump heeft daarop de aankoop van F35 (de fameuze Joint Strike Fighter die gedurende de ontwikkeling in prijs verdrievoudigde) door Turkije geannuleerd, terwijl die aankoop van 100 stuks (627 miljoen euro) überhaupt de ontwikkeling van het toestel had mogelijk gemaakt. Tegelijkertijd wordt een rapport van het Pentagon verwacht waarin wordt beoordeeld of de aankoop van het Russische S-400 luchtafweersysteem door Ankara een bedreiging vormt voor het Navo-bondgenootschap. Uiteraard kan de NAVO (denk aan Incirlik) het zich niet permitteren om Turkije als vazal (bondgenoten van de VS bestaan niet) te verliezen. Wat eerder met militaire middelen niet gelukt is (een staatsgreep door het leger) moet nu via economische maatregelen (ineenstorting van de Turkse economie) worden bewerkstelligd. Dit wordt gemakkelijk gemaakt door een krankzinnige monetaire politiek waarin de rente laag wordt gehouden 'om de inflatie te bestrijden'. Erdo drijft de spot met de monetaire wetten en omdat niemand deze zelfmoordpolitiek wilde uitvoeren heeft hij zijn schoonzoon Albayrak als minister van Financien geïnstalleerd; die doet wat hij zegt.
Zijn tragische oproep aan zijn medestanders hun goud en buitenlandse valuta in Turkse lira om te zetten heeft het omgekeerde efect gehad: een run op de wisselkantoren om buitenlandse valuta en goud voor hun lira te kopen. Zulke manoeuvres doen zelfs zijn meest trouwe aanhangers beseffen dat Erdo losgezongen is van de werkelijkheid en dat ze van hem af moeten. Hoe dit gebeurt is de vraag. Via een nieuwe staatsgreep die dit keer wel lukt (waarbij Erdogan ook fysiek uit de weg zal worden geruimd, wat de vorige keer door een Russische waarschuwing mislukte) of een moordaanslag 'tout court'. Meer opties zijn er niet omdat Erdogan iedere vorm van oppositie heeft uitgebannen. Dat is dan het nadeel: je kunt niet 'legaal' worden afgezet dus moet je dood.
Wat dit allemaal met Afrin en Syrië te maken heeft? De oorlog in Syrië door het Turkse leger tegen de Koerden (PKK) heeft in Afrin tot een euforische 'Pyrrhus overwinning' geleid: Afrin werd administratief bij de Turkse (arabischtalige) provincie Hatay gevoegd van waaruit 'toeristische trips' naar het nieuwverworven gebied worden georganiseerd. Met een dagje Idlib?
Als ik het Nederlandse Ministerie van BZ was zou ik haar burgers sterk afraden om aan deze excursies mee te doen. De aanval op Idlib door het Syrische leger is geopend. En het is een kwestie van tijd dat de Koerden met steun van Assad Afrin weer in zullen nemen. (WK)
