Afrin en Erdogan (016)

De Syrische Oorlog is van begin af aan een oorlog tussen de VS en Rusland geweest, bedoeld om het Assad-regime dat plaats biedt aan de enige militaire basis van Rusland buiten haar grenzen, Tartus aan de Middellandse Zee, te verwijderen. In het kader van de 'regime change'-politiek voor 6 landen in het MO, zoals door Generaal Wesley Clark onthuld. Nog maar twee jaar geleden leek wat in Libië was gelukt ook in Syrië zijn beslag te krijgen; tot Rusland militair op het toneel verscheen. De kansen keerden tot wat een US-general laatst toegaf: 'Assad heeft de oorlog gewonnen'. Het in stelling brengen van IS (een 'nachwuchs' van Bush' s regime-change in Irak) deed Washington (de regering Obama) samen met de 'Nato-partners' (waaronder Turkije), de Golfstaten en Israël.
De Koerdische YPD/SDF, bestaand uit de hele waaier van de Syrische bevolking, die het twijfelachtige voorrecht kreeg om na IS in de belangstelling de geraken van de VS voor haar politieke doel (Assad verwijderen) en te worden bewapend, moet nu in Afrin boeten voor dat ze deze Amerikaanse doelen niet heeft willen bevechten: tegen Assad. Daarom kreeg Erdogan het groene licht voor de militaire operatie 'Olijftak' die op 20 januari begon en nu in Afrin-stad zijn massamoord krijgt terwijl de wereld en MSM toekijken. In een groot landelijk ochtendblad vanochtend geen woord over Afrin. Erdogan vraagt zich af waarom de Navo hem niet steunt, maar is tevreden dat ze hem verder niet critiseren. Ze steunen hem immers al genoeg, met alle Navo-wapensystemen die hij kan inzetten tegen de Koerden: Duitse tanks, Amerikaanse, Franse en Engelse vliegtuigen, Nederlandse ammunitie en geleide systemen. 'Kritisch Navo-lid Turkije' heeft namelijk nog geen oplegger geleverd gezien van het Russische raketsysteem dat ze heeft besteld.
De wereld schreeuwt over Oost-Ghouta, het zoveelste 'chemische wapens door Assad tegen zijn eigen mensen'-toneelstuk wordt opgevoerd inclusief glansrol voor de 'Witte Helmen'; over Afrin en de wreedheden van de Turken en hun vazallen niets. De westerse pers heeft haar keuze al gemaakt: de Koerden moeten boeten omdat ze niet tegen Assad wilden vechten.
De 'gifgasaanval te Salisbury' ('het dodelijkste zenuwgas ter wereld dat niet doodde') was ideaal om de boel verder op scherp te zetten 'in Navo-verband' en de benarde positie van May te redden. Dat Trump Tillerson heeft vervangen door oud-tankcommandant en CIA-baas Matteo lijkt op een verstevigen van de Pentagon-basis in het Witte Huis, waar 4 generaals Trump's hof controleren. Wat betreft Turkije is het pikant dat Tillerson juist in Ankara een deal had gesloten over samenwerking over Noord-Syrië om de Koerden uit Manbij te verwijderen. Cavosoglu, op bezoek in Moskou, vroeg zich af of de deal over Manbij met Washington nog gold. Trump lijkt zich uit de 'Russiagate'-belemmering te ontworstelenen en is bereid, zo bleek rond de Korea's, 'solitair te gaan'; tegen de belangen van Deep State. Of hij daartoe in staat is in de kwestie Afrin is de vraag. Anders dan in Europa is in de VS sprake  veel aandacht voor Afrin, zelfs in MSM. Amerikaanse militairen zijn na dienstverband in Syrië teruggegaan om bij YPD te vechten. Trump's aanhang is niet voor Erdogan. Erdo's jihadi's liggen niet goed bij de Christenen. Dus daar kan hij scoren. De VS begon de oorlog in Syrië. De VS kan de oorlog stoppen. (WK)  

- zie ook hier een nuttige oproep -