Afrin en Erdogan (003)
Zes dagen is de expeditie van Erdogan in Noord-Syrië aan de gang en hij is nu al in zwaar weer geraakt: Trump heeft hem gelast op te passen geen Amerikaanse troepen te beschieten. De twee hoogste VS-functionarissen in de regio waren net op bezoek geweest aan de oostelijke Turkse grens toen daar een bombardement startte. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
'Aan de Russische kant' is sprake van tegenstrijdige berichten: de opperbevelhebber van de YPG meldt dat er geen sprake is van Assad-troepen die Afrin te hulp komen. Een hoge politieke YPG-functionaris had dit op een tv station aangekondigd. Dit duidt op tweedracht in de leiding van YPG over de te voeren strategie. Daar waren al eerder aanwijzingen voor. De Russische militaire missie in Afrin, die zich nu heeft teruggetrokken, probeerde eerder een bemiddeling tussen Assad en YPG om Syrische troepen (SAA) aan de grens met Turkije in Afrin te legeren als buffer. Deze bemiddeling sprong af, maar wel konden door YPG versterkingen voor Afrin uit oost-Rojava worden aangevoerd over Assad grondgebied. Vandaag komt tevens het bericht dat Jihadi-troepen in Idlib, die onder zwaar vuur liggen van het Syrische leger en de Russische luchtmacht van de andere kant Afrin aanvallen. Zeg maar om een goed heenkomen te zoeken onder Turkse parapluie. In dat licht is een stap van Damascus richting Afrin een logisch idee.
Rusland wordt beschuldigd van een deal met Turkije: Idlib voor Afrin. Uiteraard is de verovering van Idlib, waar de door Turkije gesteunde jihadi's hun laatse grote steunpunt hebben, voor Moskou belangrijker dan Afrin dat in handen is van 'US-backed rebels', zoals de YPG in MSM wordt afgeschilderd. Twee hoge Turkse militairen die vorige week in Moskou op bezoek waren zouden de deal Idlib/Afrin hebben gesloten. De tijd zal het leren, maar ik acht het onwaarschijnlijk. Rusland kan nooit het bezetten van Syrisch grondgebied hebben geaccepteerd. Ze tollereren de aanwezigheid van Astana-partner Turkije zoals ze de VS en 'de coalitie van 70 landen' moeten tollereren. Het alternatief zou een oorlog met Navo-lid Turkije zijn geweest, waarbij alle overige NAVO-partners, Nederland incluis, zich uiteraard direct als een man achter Turkije zouden hebben geschaard. Ze besloten de Turken dan maar 'te laten komen'. De kans dat het offensief zou vastlopen was niet denkbeeldig. Door bewolking kon de Turkse luchtmacht tot nu weinig uitrichten. Ankara maakt melding van een paar honderd doden aan de kant van de YPG, naast veel burgerslachtoffers. Zelf hebben ze volgens onafhankelijke bronnen ook grote verliezen geleden. Dat kan ook niet anders tegen een geduchte tegenstander met 40 jaar gevechtservaring tegen het Turkse leger. De PKK heeft experts naar Afrin gestuurd. Ook heeft Afrin deze week internationaal een grote aantrekkingskracht gekregen. Vrijwilligers vanuit de hele wereld zijn bereid in Afrin te vechten. Met name in de VS is hiervoor groot animo. De gevechten spelen zich nu af in het gebergte dat toegang geeft tot de stad Afrin, een stad met bijna een miljoen inwoners. Dat Turkije gaat proberen Afrin-stad te veroveren lijkt onzinnig gezien de ervaring in guerillaoorlog van YPG. En de reputatie van het Turkse leger in deze.
Het gaat Ankara waarschijnlijk slechts om een betere onderhandelingspositie te verkrijgen in de toekomst van 'het naoorlogse Syrië'. De vredesconferentie van Sotsji voor eind deze maand geprogrammeerd is niet geannuleerd. Al lijkt deelname van Turkije, vazallen en YPG nu onwaarschijnlijk. Maar eerst zullen de wapens spreken. (WK)
