Actueel 15 - 31 augustus 2001

Drugs en Banamex

31 augustus 2001
Eind juli is in New York het proces van start gegaan dat door de Mexicaanse bank Banamex is aangespannen tegen de journalisten Al Giordano en Mario Menendez. Zij hebben volgens de bank ten onrechte zowel via internet (Narco News), via een krant ( Por Esto) als verbaal berichten verspreid over de betrokkenheid van de grote baas van Banamex, Roberto Hernandez, bij grootscheepse handel in cocaïne. Al driemaal moest de bank bakzeil halen voor een Mexicaanse rechtbank, nu probeert zij in New York haar gelijk te halen. Op het oog out of place. De beide journalisten hebben echter niet alleen hun beschuldigingen in Mexico geuit maar ook tijdens seminars in de VS en tegenover de Amerikaanse pers. De kans dat het inmiddels voor 12,5 miljard dollar aan Citibank verpatste Banamex zijn gelijk krijgt wordt met de dag kleiner. Zo ziet het Mexicaanse militaire apparaat in dit juridisch geharrewar een uitstekende gelegenheid om zijn eigen straatje schoon te vegen. Uit irritatie over de talloze berichten dat ook het leger betrokken zou zijn bij drugshandel bracht het ministerie van defensie een zeer gerespecteerd journalist in stelling. Op 26 juli, een paar dagen na aanvang van het proces in New York, schreef Jabier Ibarrola in zijn column o.m.:
"Waarom denken zij alleen maar aan militaire functionarissen en wordt er geen juridisch onderzoek gepleegd naar invloedrijke zakenlieden en bankiers? Op hun landgoederen in Quintana Roo zijn volgens militaire bronnen grote ladingen cocaïne aangetroffen. Bijvoorbeeld op Punta Pajaros, eigendom van Roberto Hernandez, de machtige eigenaar van Banamex". Uit onverwachte hoek kregen Giordano en Menendez dus plotseling steun voor hun uitlatingen en het ziet er naar uit dat mede daardoor het nog geruime tijd durende proces voor hen goed zal aflopen. Voor de Nederlandse links met dit hele gebeuren zie ook: Mexicocaïne met een Hollands sausje" op de site van de Morgenster en de leuke serie berichten over de Citibank in deze rubriek.

Dag Bib (6)

30 augustus 2001
In de Tweede Kamer ligt een dik boek. Elke nieuwe dag wordt een bladzijde omgeslagen. Het is het Gedenkboek Oranjehotel, de naam die de Scheveningse gevangenis tijdens de oorlog kreeg. Het bevat de namen van de mannen en vrouwen die wegens hun verzet tegen de Duitse overheersing korte of lange tijd in die onheilspellende behuizing hebben doorgebracht. Op pagina 134 staat de naam van Klaas Cornelis den Dikken uit Katwijk. Geboren op 31/10/1919 in Bodegraven. In de tekst die volgt wordt vermeld dat Den Dikken in 1940/1941 per vliegtuig heen en weer is geweest naar Londen. In de tijd erna kreeg hij bezoek van de beruchte Nederlandse infiltrant Antonius van der Waals. Net als talloze andere verzetsstrijders na hem geloofde Den Dikken de verhalen van de zich als "Brits agent" presenterende verrader en werd in september 1941 door de Duitsers opgepakt. Bij zijn arrestatie was hij in het bezit van plattegronden van Nederlandse vliegvelden en havens en inlichtingen over Duitse legerhoofdkwartieren en troepenconcentraties. Pas in april 1942 kwam hij in het Oranjehotel terecht. Via de gevangenis in Utrecht belandde hij uiteindelijk in het concentratiekamp Neuengamme waar hij begin 1943 overleed. Merkwaardig toch, dat de naam van deze Katwijkse jongen nergens in de offici‘le verslaglegging van het Nederlands verzet in WO II wordt genoemd. Zelfs niet in de verhalen rond Van der Waals. Terwijl Den Dikken toch zeer aktief was binnen een voornamelijk uit Leidse studenten bestaande verzetsgroep die militaire inlichtingen verzamelde voor de geallieerden en zonder enige twijfel contacten onderhield met de ID/OD van toenmalig Leids rechtenstudent Bib van Lanschot. De man die in januari 1942 tegen zijn vriend zei dat de vliegtuigen naar Engeland nogal vol zaten. Had het wegpoetsen van Den Dikken's groep misschien iets te maken met Den Dikken's ravissante verloofde, die eveneens deel uitmaakte van de verzetsgroep en in diezelfde periode net als Bib in Leiden rechten studeerde? Meer daarover in de volgende aflevering.

Journalisten op de korrel

28 augustus 2001
In de Amerikaanse journalistieke wereld is behoorlijke fuzz ontstaan. Aanleiding daartoe was het bericht dat het ministerie van Justitie via een gerechtelijk bevel de telefoonnummers heeft opgevraagd waarmee AP-reporter John Solomon vanuit zijn woning contact heeft gehad tussen 2 en 7 mei. In die periode onderzocht Solomon het verhaal dat senator Robert Torricelli van New Jersey in 1996 met familie van een topleider van de mafia in Chicago had onderhandeld over bijdrages aan zijn verkiezingsfonds. Volgens niet nader genoemde overheidsambtenaren zou dat in het geheim op tape zijn vastgelegd. Vooral de vermelding van dat laatste detail in zijn artikel over de kwestie stak de hoogste lieden bij Bush' ministerie van Justitie en vormde de reden voor de draconische opdracht om de telefoongegevens van de journalist op te eisen. Om langs die weg diens anonieme bronnen te achterhalen. Het lijkt een op zichzelf staande gebeurtenis, maar wij weten wel beter. Overal in de wereld worden journalisten met argusogen gevolgd. Ook in Nederland waar bijvoorbeeld bij heikele affaires ANP-journalisten vrolijk door BVD of andere snuffelorganisaties worden achtervolgd en/of afgeluisterd om zo achter de identiteit van hun informanten te komen. Het mag misschien allemaal niet, maar het werkt wel.

Dag Bib (5)

28 augustus 2001
De Leidse medische student Hans Hers kwam voor de oorlog al in aanraking met de Britse geheime dienst. Tijdens een party van zijn zweefvliegclub op Ypenburg maakte hij kennis met ene Cumberlidge. Een Engelse spion met een eigen geheime radioverbinding met Londen. Na de Duitse inval onderhield Hers via diezelfde verbinding contact met de overkant en was tijdens de eerste maanden van de oorlog getuige van drie operaties waarbij Engelse agenten werden opgehaald met een watervliegtuig, dat met gedempte motoren neerstreek in het Hollands Diep. Vlieger was de latere Nederlandse schout bij nacht Schaper, die halfweg oktober 1940 ook een poging deed om de eerste Nederlandse geheim agent Lodo van Hamel op te halen van het Friese Tjeukemeer. Die poging mislukte en Van Hamel en Hers werden gearresteerd. Schaper werd in die periode door de Engelsen ingezet bij dit soort operaties, omdat zij zelf toen het landen bij nacht zonder landingslichten nog niet onder de knie hadden. Niet lang daarna vormden zij zelf hun zogenaamde maanlichteskaders, die niet meer gebruikmaakten van watervliegtuigen maar van Lysanders. Lichte toestellen die een niet al te lange landingsbaan nodig hadden. Zoals bijvoorbeeld op golf- of zweefvliegterreinen. Faciliteiten die Noordwijk beide bezat. Wordt vervolgd.

Dag Bib (4)

27 augustus 2001
De vraag was of de geallieerden inderdaad de golfterreinen in Nederland hadden gebruikt om in het geheim agenten af te zetten en op te halen. Kon het? Bij de Haarlemse oud-golfbestuurder Van Hengel gooiden wij jaren geleden al eens een visje uit over deze materie.
Van Hengel: "In het begin van de oorlog hadden wij 18 golfbanen. De Duitsers hadden toen nog het idee dat ze Engeland zouden veroveren. Dus was er geen noodzaak om een verdedigingslinie te bouwen. In 1942 veranderde dat en bouwden ze de Antlantikwall. Daar lagen de golfterreinen van Zandvoort, Noordwijk, Den Haag en Domburg in. Er werden bunkers op gebouwd en het gras werd er afgehaald voor camouflage. Op de andere golfbanen werden palen neergezet om te voorkomen dat geallieerde vliegtuigen daarop konden landen".
KM: Voor die tijd was dat dus wel mogelijk.
Van Hengel: "Laat ik u dit zeggen: het was een ree‘le mogelijkheid".
KM: Is het ook gebeurd?
Van Hengel: "Daar laat ik mij niet over uit".
Het gelijk van Feldhaus van Ham is daarmee nog niet aangetoond, maar er zijn meer tekenen die erop wijzen dat er zeker in de eerste jaren van WO II dit soort geheim vliegverkeer heeft plaatsgevonden tussen Engeland en Nederland in de aanloop naar het beruchte Englandspiel. En niet alleen via golfterreinen. Wij komen hierop terug.

Lords of the jungle

26 augustus 2001
Wij hebben onlangs in deze rubriek al heel wat "hardhout met een luchtje" knersend doorgezaagd. Toen ging het om Hugo Krop. Drijvende kracht achter Euro Greenmix Fund, een onderneming die ooit een teakplantage uit de grond heeft gelokt in Costa Rica. Maar de plantage van Krop en zijn medeparticipanten is zeker niet de enige waar niet alles botertje tot de boom is. Zo brak onlangs zowel voor als achter de coulissen van Green Capital (voorheen Bosque Teca Verde) een regelrechte stammenoorlog uit. Aanleiding was het onzalige bericht dat de kas voor het onderhoud van de units leeg was en het verzoek aan de participanten om even bij te willen storten. Tegelijkertijd raakte bekend dat in de laatste vier jaar nou juist dat onderhoud gierend in ongerede was geraakt en de opbrengsten ver achterbleven bij de prognoses. Een van de leden van de trust die werd verondersteld daar toezicht op uit te oefenen was de lokale KPMG en die had in die vier jaar niets over het naderend echec aan de participanten gerapporteerd. Omdat er niet om een rapportage gevraagd was!
Een van de bewijzen voor de stelling dat de communicatie binnen Green Capital het niveau van de tamtam en rookpluimen nauwelijks was ontstegen. Er werd een aktiegroep geboren, Teak-opstand, die ŽŽn van de hotemetoten van Green Capital aansprakelijk wilde stellen voor het financi‘le wanbeheer: een meneer Konijn. De aktiegroep legde hutje bij mutje en nam een schade-advocaat in dienst. Bob van der Goen, alias Van der Poen, alias Columbo uit Soest. Een dure jongen met een avontuurlijk verleden, waarin zelfs het werkwoord witwassen voorbijtrok (Zie bijvoorbeeld het artikel "Retourtje Cantrade" in de Morgenster). Konijn kreeg een kort geding voor zijn mik en er werd beslag gelegd op een bankrekening. Dat bleek al gauw een beleggingsrekening te zijn en als je daar beslag op legt kan je bijna rekenen op schadeclaims van de eigenaar. Daarom laten ze dat in het wereldje van bef en toga over het algemeen wel uit hun lijf en bij het OM is het zelfs verplicht om een dergelijk beslag op te heffen. Maar Columbo hield zijn poot strak en Konijn lachte zich een bos wortelen. Hij ging in de tegenaanval en spande een kort geding aan tegen Teak-opstand. Door deze procedures kromp het hutje en mutje van de aktiegroep zo snel dat het al spoedig had kunnen worden weggemoffeld in het boodschappenknipje van Paulus de Boskabouter. Teak-opstand en Van der Goen gingen uiteen. Over de hoogte van de rekening uit Soest ontstond enige ontsteltenis bij de aktiegroep. De assistentie van de Orde van Advokaten was zelfs nodig om het zakelijk geschil tot een vredig einde te brengen. Een en ander betekent overigens niet dat de oorlog binnen Green Capital voorbij is. Er worden nieuwe pogingen ondernomen om het verzet tegen de autocratische leiding en haar ondoorzichtige wijze van besturen te cošrdineren. En de schade die is geleden alsnog te verhalen. Wij blijven deze schermutselingen met aandacht volgen.

Royalties (2)

24 augustus 2001
Gistermiddag heeft de Belgische ambassadeur in Parijs een bliksembezoek aan de vermaarde uitgeverij Flammarion gebracht. Een novum. Aanleiding was de aankondiging van een paar dagen geleden dat op 10 september aanstaande het boek "Dossier Pedofilie. Het schandaal achter de affaire-Dutroux" op de markt zal worden gebracht. Zoals wij in het artikel "Royalties" op 20 augustus jongstleden al meldden bevat het boek van de Luxemburgse journalisten Jean Nicolas en FrŽdric Lavachery naast nieuwe informatie over de activiteiten van Dutroux zelf ook schokkende details over de aanwezigheid van de huidige koning Albert II bij seksfuiven tussen 1980 en 1982, die gelardeerd waren met een aantal minderjarigen. In wezen de kern van de tot nu toe onopgeloste "zaak Pinon". Voor velen nog steeds onlosmakelijk verbonden met de eveneens onopgeloste affaire rond de "Bende van Nijvel". De ambassadeur zou er bij Flammarion op hebben aangedrongen om het boek op de plank te houden. Maar de inhoud ervan is door de uitgeverij van binnen en buiten gecheckt en juist bevonden. Daarnaast zijn de eventuŽle juridische consequenties zorgvuldig afgewogen en al snel nadat de Belgische ambassadeur het pand had verlaten liet Flammarion weten dat hij het dak op kon. Er wordt niet afgeweken van van de oorspronkelijke planning. Wie uit wil stappen voor een plaspauze kan dat nu nog doen.

Rijst met krenten

23 augustus 2001
Shyam Guptar is van huis uit een Surinaamse rijsthandelaar. Redelijk succesvol. Maar Shyam wilde meer. Hij ging ook tropisch hout verkopen. Een boomin' business, waarover in de loop van de tijd internationaal steeds meer controverse ontstond vanwege de massale ongecontroleerde ontbossing die daarmee gepaard ging. Een falend systeem van keurmerken en corrupte regeringsinstanties (zie ook de artikelenserie "Hardhout met een luchtje" in deze rubriek) hebben ervoor gezorgd, dat de aanvoer van hout uit de tropen in Nederland nog steeds voor de helft in wezen illegaal is. Shyam pikte ook in deze handel een leuk graantje mee, maar hij wilde meer. Zo werd hij directeur van het op de Antillen gevestigde sleepvaartbedrijf European Marine Transports. Op het oog een eerzaam bedrijf, ware het niet dat het ook voor Nederlandse cli‘ntle vrachtjes hash bleek te vervoeren naar Canada. Toen 17,5 miljoen gulden aan opbrengsten uit deze handel, die bij dreigende inbeslagname in allerijl van een rekening bij de Femis Bank via de Zwitserse bank Cantrade bij een hypotheekbank was geparkeerd, door Justititie alsnog werd achterhaald, verklaarde Shyam plechtig dat het geld van hem was. Eerzaam verdiend met de rijst- en houthandel. Dat was niet zo, maar toch een loyaal gebaar (zie ook het artikel "Retourtje Cantrade" in de Morgenster).
Naar nu eigenlijk pas boven water is gekomen blijkt Shyam sedert 1999 ook directeur van een reisbureau te zijn, Inter Tropical Aviation (ITA). De onderneming bood tegen concurrerende prijzen via Brussel retourvluchten van en naar Suriname aan. Om zo de KLM een spaakje in het vleugelroer te steken. De vluchten werden verzorgd door het Belgische City Bird en later door het Griekse Electra Airlines. Maar er waren van meet af aan financi‘le perikelen, die ITA een slechte naam bezorgden. Dezer dagen culminerend in een schandaal waarbij honderden passagiers in Paramaribo en Brussel zijn blijven steken bij gebrek aan retourfaciliteiten en het Nederlands Ministerie van Buitenlandse Zaken te hulp moet snellen om de reizigers weer thuis te krijgen.
Uiteraard zijn onmiddellijk berichten opgedoken dat Shyam zijn reisbureau ook en vooral in het leven heeft geroepen als cover voor het vervoer van Columbia's finest. Bewijzen zijn er (nog) niet. Maar mocht dat zo zijn, dan zou de firma van de rijsthandelaar niet de enige zijn in het wereldje van Nederlandse chartervluchten die zich aan een dergelijk vergrijp schuldig maakt. Wij komen op dat onderwerp in de nabije toekomst zeker terug.

Alsof het al niet erg genoeg is

22 augustus 2001
Alsof het niet erg genoeg is dat we regelmatig met de denkbeelden van professor Pim Fortuyn lastig worden gevallen, gaat het sterk erop lijken dat hij nog frequenter van zich zal laten horen. Het verbaast ons niks dat het umfeld van Henk Westbroek en Jan Nagel met dit heerschap in zee willen en andersom, lees het stukje over Leefbaar Nederland er nog maar eens op na dat we in Kleintje 332 schreven. Een verontrustend voorproefje van waar Fortuyns denkbeelden toe kunnen leiden zagen we net in The Guardian staan. De extreem-rechtse 'Danish People's party' heeft een advertentiepagina gekocht in de Deense zondagskrant 'Jyllands-Posten'. Die pagina stond helemaal volgedrukt met namen van immigranten in Denemarken die dit jaar de Deense nationaliteit hadden verkregen. Een schandelijke poging de bevolking op te hitsen tegen asielzoekers. We zijn gewaarschuwd.

Dag Bib (3)

22 augustus 2001
Al jaren geleden vroegen wij Feldhaus van Ham in hoeverre wij zijn uitspraken over geheime landingen van vliegtuigjes op de Noordwijkse golf serieus moesten nemen.
Feldhaus: "Het was mijn laatste verlof voor ik naar Noord-Afrika zou worden gezonden. Tijdens een kerstdiner op de golf met zo'n 18 man hebben we het er nog over gehad wat mij te doen stond. Die geheime vluchten waren in de zomer van 1940 al aan de orde. Ik had dat gehoord van Kalkoen, een bestuurder van de golf uit Utrecht. Later, begin januari, heb ik daarover nog eens ernstig van gedachten gewisseld met Bib. Hij had mij verteld dat er vanuit Engeland op Holland werd gevlogen om mensen af te zetten en op te halen. Maar onregelmatig. Daarom hebben we toen besloten dat ik gewoon met de Duitse troepen mee zou gaan naar Noord-Afrika en daar zou overlopen naar de Engelsen zodra de gelegenheid zich voordeed. Als ik dan de namen van Bib, Beelaerts van Blokland en Piet Smit zou noemen, konden de Engelsen die checken en dan zou ik meteen naar Engeland worden overgebracht".
Aldus geschiedde, zij het dat de drie namen geen equivalent bleken te zijn voor "Sesam open u". Via een omslachtige route via Canada en allerlei Britse interneringskampen kwam Feldhaus van Ham pas ruim een jaar na zijn overgave op vrije voeten. Hij keerde met de Irene Brigade in Nederland terug.
Wij vroegen ook Bib van Lanschot indertijd naar de betrouwbaarheid van Feldhaus van Ham's verklaring inzake het vliegverkeer van en naar Engeland tegenover de Enqutecommissie. Als een echte vriend verklaarde Bib dat Feldhaus van Ham niet geheel bij zinnen uit de oorlog tevoorschijn was gekomen. Toch waren wij zo vrij om nog even verder te speuren. Niet alleen omdat Feldhaus van Ham op ons een zeer pientere indruk maakte maar vooral ook omdat met name WO II-goeroe Lou de Jong ons altijd heeft voorgehouden dat Nederland niet geschikt was om in het geheim vliegtuigjes te laten landen, zoals dat in Frankrijk de hele oorlog wel was gebeurd.

Nederlandse prof houdt lezing bij omstreden Isra‘lisch instituut

22 augustus 2001
Van 14 tot en met 18 oktober aanstaande vindt in het Isra‘lische Eilat de vijfenveertigste 'Oholo Conference' plaats, een wetenschappelijk congres georganiseerd door het in Ness Ziona (nabij Tel Aviv) gevestigde onderzoekscentrum 'Israel Institute for Biological Research' (IIBR). Op de IIBR-website staat een lijst met sprekers. Onder hen bevindt zich de Nederlandse professor U.A.Th. Brinkman, die verbonden is aan de scheikunde faculteit van de Vrije Universiteit in Amsterdam.
Het met veel geheimzinnigheid, hoge muren en prikkeldraad omgeven IIBR, werkt in opdracht van het Isra‘lische ministerie van defensie en houdt zich in dit verband naar eigen zeggen bezig met de ontwikkeling van detectiemethoden voor chemische en biologische wapens. Met de productie van chemische en biologische strijdmiddelen zou het IIBR volgens de Isra‘lische regering echter niets van doen hebben.
Toch wordt er door onafhankelijke specialisten, zoals van het tijdschrift Jane's Foreign Report, niet over getwijfeld dat het IIBR een centrum is voor chemische oorlogsvoering. A.H. Cordesman van het 'Center for Strategic and International Studies' heeft verder verklaard dat Isra‘l over een "production capability" voor biologische wapens beschikt. Ook binnen Isra‘l bestaat veel argwaan ten aanzien van het IIBR, waar verschillende ongelukken met dodelijke afloop te betreuren zijn geweest. In 1998 sprak de burgemeester van Ness Ziona de wens uit dat het IIBR verplaatst zou worden, omdat hij vreesde dat een ramp in het onderzoekscentrum niet alleen zijn stad, maar ook Tel Aviv, zwaar zou treffen. Inwoners van Ness Ziona hebben om die reden protestacties voor de muren van het IIBR georganiseerd.
In Nederland kwam het IIBR in het nieuws naar aanleiding van de parlementaire enqute die de toedracht onderzocht van de ramp in 1992 met het El-Al vliegtuig dat neerstortte boven de Amsterdamse Bijlmer. Destijds bleek uit onderandere vrachtbrieven dat de lading van vlucht LY-1862 voor een deel bestemd was voor het IIBR. Onder die lading bevonden zich drie van de vier bestanddelen die nodig zijn voor de productie van het gifgas sarin. Hoe dodelijk dit gas is, bleek in 1988 toen Saddam Hussein het gebruikte om een Koerdisch dorp uit te moorden.
Volgens het IIBR waren deze chemicali‘n nodig voor het testen van gasmaskers en detectiemethoden voor chemische wapens. Maar volgens John Manley van het OPCW, de VN-organisatie in Den Haag tegen de verspreiding van chemische wapens, was de hoeveelheid van dergelijke chemicali‘n aan boord van het El-Al rampvliegtuig wel erg ruim voor het testen van defensieve middelen.
Het is sowieso moeilijk te verteren dat Pofessor Brinkman en de VU in zee wensen te gaan met een Isra‘lisch instantie, in een periode waarin de schending van de mensenrechten in de door Isra‘l bezette gebieden schrijnender naar voren komt dan ooit tevoren. Dat Brinkman en de VU hun naam wensen te verbinden aan het IIBR, dat herhaaldelijk in verband is gebracht met de ontwikkeling en productie van zowel chemische als biologische wapens, is echter ongehoord. Het valt dan ook te hopen dat Brinkman en de VU op dit voornemen terugkomen. Wordt vervolgd.

Dag Bib (2)

21 augustus 2001
Feldhaus van Ham had Leidse rechtenstudent Bib van Lanschot kort voordat hij werd ingedeeld bij het Hermann Goering-regiment leren kennen op de golfbaan "De Pan" in Zeist. Dezelfde golfbaan die decennia later het toneel zou worden van onderhandelingen tussen Bib's prinselijke vriend en vertegenwoordigers van Lockheed over een paar rotcenten.
In het jaar dat volgde leverde Feldhaus van Ham in Leiden alle ditjes en datjes af die hem als Wehrmachtsoldaat ter ore kwamen of ter hand werden gesteld. En bij een enkele schaarse gelegenheid een inlichtingenpareltje. Want Bib had een verbinding met Londen via het ID/OD-netwerk. In het late najaar van 1941 hoorde Feldhaus van Ham dat hij zou worden overgeplaatst naar het front in Noord-Afrika. Daar kon hij niet vrolijk van worden en hij overwoog om onder te duiken of naar Engeland uit te wijken. Over dat laatste pleegde hij ten langen leste overleg met zijn verzetsvriend Van Lanschot. Feldhaus van Ham tegenover de Parlementaire Enqutecommissie Regeringsbeleid 1940-1945: "Op zes januari 1942 ben ik in Leiden geweest. Dat was onze laatste bespreking op de kamer van Bib, waar hij later is gearresteerd en waar wij de afspraken hebben gemaakt. Wat zouden wij doen? Zou ik op de fiets gaan (richting Belgi‘ en verder, red.) of naar de golf (in Noordwijk, red.) zodat ik met een vleigtuig mee kon. Bib zei: je kunt twee of drie dagen langer op de golf blijven, maar ik weet het niet. De vliegtuigen zijn nogal bezet."
De vliegtuigen zijn nogal bezet? Werd hier tijdens een verhoor van de Enqutecommissie gesuggereerd dat op de golf buiten Noordwijk af en toe stiekempjes vliegtuigen landden van de overkant? En zo ja, zaten de leden van de commissie op de dag van dat verhoor op 16 september 1949 soms hardop te snurken en vroegen ze daarom niks? Meer over deze verrassende uitspraken in de volgende bijdrage.

Royalties (1)

20 augustus 2001
Op 7 september a.s verschijnt in Parijs het boek "Acte Pedofilie. Het schandaal achter de Dutroux-affaire". Daarin draagt de Luxemburgse journalist Jean Nicolas van het door ons al vaker geciteerde blad "L'Investigateur" bewijzen aan voor de stelling dat de affaire-Dutroux in wezen een koningsdrama is. Gisteren lichtte hij aan de hand van een fors aantal dossiers en processen verbaal al een tip van de grauwsluier op in een interview in het serieuze Duitse blad Welt am Sonntag. Volgens Nicolas was de huidige koning Albert II tussen 1980 en 1982 aanwezig geweest bij seksfuiven waarbij ook kinderen werden misbruikt (zie ook in deze rubriek het artikel "De koning en de kinderen" dd. 12 februari 2001). Dat feit zou een normale juridische afhandeling van de zaak Dutroux tot nu toe buitengewoon hebben bemoeilijkt. De vrees is namelijk groot dat bij een proces inzake diens kinderontvoeringen en kinderhandel mogelijk ook de namen van zijn cli‘nten naar buiten komen. Met als gevolg nieuwe processen en opnieuw een massale golf van publieke verontwaardiging waarin ook de koning kopje onder zou kunnen gaan. Nicolas sprak tegenover Welt am Sonntag dan ook de verwachting uit dat Albert II dit jaar nog "wegens gezondheidsklachten" de pijp aan Philippe zal geven. In Nederland is nu het wachten op het boek "Acte Pedofilie. Het schandaal achter de Ulrich-affaire" met mogelijk analoge implicaties voor ons eigen koningshuis. Klein probleempje: Ulrich is dood. Dus dat zal wel lang wachten worden.

het verzet globaliseren

19 augustus 2001
Van juli tot december 2001 is Belgi‘ voorzitter van de Europese Unie. Op de top van Laken willen de Europese verantwoordelijken een debat openen over de toekomst van Europa. Terwijl de Europese instanties ver verwijderd lijken van de gewone burger, neemt hun belang in werkelijkheid steeds meer toe. Volgens UNICE, de Europese werkgeversorganisatie, worden in de Europese landen "60 procent van de nieuwe wetten uitgevaardigd op het niveau van de Europese Unie, en betreffen 70 procent van deze maatregelen (reglementeringen, richtlijnen, besluiten en aanbevelingen) de economische wereld". Kortom, in wiens belang werkt deze Europese Unie?
De komende maanden is er gelegenheid om dit te toetsen. Op 22 & 23 september vindt er in Luik een Europees Burgerforum plaats naar aanleiding van de vergadering van Ecofin. Voor meer informatie kun je mailen met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Op 19 oktober in Gent, actiedag en manifestaties naar aanleiding van de "Europese Top" in de St. Pietersabdij aldaar. Voor meer informatie kun je mailen met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Op 14 december zijn er te Brussel manifestaties naar aanleiding van de Europese Slottop in Laken. Voor meer informatie kun je mailen met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of kijken op internetadres www.d14.be.

Dag Bib (1)

19 augustus 2001
Willem Charles Jean Marie van Lanschot alias "Bib" is dood. Als we de verhalen mogen geloven een eersteklas verzetsman tijdens de Tweede Wereldoorlog. Om die reden was hij na de oorlog dan ook verheven tot Ridder in de Militaire Willemsorde en was hij drager van het verzetsherdenkingskruis. Net als bijvoorbeeld twee andere verzetshelden uit zijn vriendenkring prins Bernhard en Hans Teengs Gerritsen. Wat was dat eigenlijk voor verzet?
Moeilijk na te trekken. Bankierstelg Bib zou behoord hebben tot de Inlichtingendienst van de OD (ID/OD). Een groepering, waarvan een belangrijk gedeelte in eerste instantie van het idee uitging dat Berlijn wel bereid zou zijn tot een separate vrede met Nederland en daarna zijn troepen zou terugtrekken. De OD zou zich dan tijdelijk van de macht meester maken tot koningin Wilhelmina of liever nog prins Bernhard de leiding weer op zich zou nemen van een vernieuwd Nederland. Dit om te voorkomen dat links de gelegenheid te baat zou nemen om een revolutie in ons land te ontketenen. Een van de figuren die zich in het eerste oorlogsjaar in samenspraak met de Nederlandse regering in Londen voor die separate vrede inzette was KLM-direkteur Albert Plesman. Diens rechterhand was Hans Teengs Gerritsen. Zoals we nu weten kwam van hun poging niets terecht en duurde de oorlog wat langer dan voorzien. Plesman werd in mei 1941 gearresteerd. Aanleiding was de geslaagde vlucht van een aantal OD-ers op 5 en 6 mei. Beide keren met een vliegtuig. Een van deze Engelandvaarders was een vriend van Bib: Jonkheer J.J.G. Beeleaerts van Blokland. Die zond Bib in de zomer van dat jaar Wiek Schrage, een Nederlandse inlichtingenagent uit Londen, op zijn dak. Net toen hij verdorie een potje stond te golfen. Bib zou toen al een tijdje deel hebben uitgemaakt van de ID/OD, dat zich op het verzamelen en doorsturen van militair inlichtingenmateriaal had geworpen na het vredes-echec van Plesman. Zijn belangrijkste bron van informatie was een oude kennis: E.J.L.J.M. Feldhaus van Ham. Een jonge, zogenaamde Rijksduitser die in 1940 was opgeroepen om dienst te doen in de Wehrmacht. Volgende keer meer daarover.

Ratelslang is weer bezig

19 augustus 2001
Ufo-verschijningen, graancirkels en Emile Ratelband. Het hoort allemaal bij elkaar als Hollandse zomers en journalistiek. Nu heeft ie toegeslagen in Leiden. Negen eerstejaars studenten moesten met tweedegraads-brandwonden naar ziekenhuizen worden vervoerd. Eentje schijnt er nogal ernstig aan toe te zijn.
Nu weten we niet welke discipline die studenten onder de knie willen krijgen maar indien mensen ertoe overgaan vrijwillig met blote voeten over een pad gloeiende kolen gaan lopen, dan doet dit het ernstigste vrezen voor de verstandelijke vermogens. En dan zeker nog over geld gaan zeuren ook? Hoewel we Ratelband graag een hele reeks financi‘le claims gunnen dienen die gasten eerst eens goed bij zichzelf te rade te gaan.
Veilig over gloeiende kolen lopen lijkt een truukje maar het vereist uiterste concentratie, goede voorzorgsmaatregelen en afdoende verzorging naderhand. Aangezien ratelslang het uitsluitend om het geld te doen is ontbreken dit soort omstandigheden veelal. Er is namelijk een redelijke natuurkundige verklaring voor het fenomeen vuurlopen: na het uitspreiden van de vuurrode kooltjes moet je wachten tot er zich een laagje fijn stof heeft afgezet, de kooltjes worden grijzig. Bij contact tussen twee vaste stoffen (voetzool/houtskool) met verschillende temperaturen op het grensvlak, ontstaat er een tussentemperatuur die in dit geval vijf maal zo dicht bij die van de voeten ligt dan bij die van de houtskool aangezien houtskool met een laagje stof behoorlijk isolerend is. Je dient er vervolgens doortastend overheen te lopen om direct daarna je voeten af te vegen en eventueel af te koelen (gras). De onderkant van je voeten bestaat namelijk uit redelijk dikke huid en de totale tijdspanne dat die huid in contact is met de hete kolen bedraagt slechts een paar seconden, afhankelijk van het aantal stappen.
Dit alles kan natuurlijk ook flink mis lopen en je bent natuurlijk een enorme eikel indien je dit grapje wilt uithalen dus je bent zelf voor het grootste gedeelte verantwoordelijk. Maar nogmaals, wellicht heeft Ratelband fouten begaan en dan gaat ie -terecht- voor de bijl.

Domme missies

18 augustus 2001
Nog even en Kok stuurt weer een stel Hollandse jongens als onderdeel van een NAVO-ploeg naar de Balkan. Dit keer om binnen week de Albanese rebellen in Macedoni‘ te ontwapenen als onderdeel van een door de NAVO afgedwongen vrede. Insiders weten nu al te vertellen dat het hooguit bij een derde deel van het totaal aantal wapens zal blijven. De rest zullen de rebellen zonder twijfel achterhouden voor de volgende etappe. Dat schiet dus lekker op. Het wapentuig is voornamelijk afkomstig uit de VS -naar onze laatste informatie het belangrijkste lid van de NAVO- en geleverd door Military Professional Resources Inc. (MPRI) uit Alexandra, Virginia. Een flink contingent werknemers van deze Amerikaanse security-onderneming voorziet de Albanese opstandelingen bovendien van militaire adviezen. Net als in Kosovo. Nog maffer is dat diezelfde club, die onder contract staat bij het Pentagon, gelijksoortige diensten verleent aan de reguliere Macedonische strijdkrachten. Naast de goede banden met het Pentagon onderhoudt de leiding van het bedrijf eveneens innige contacten met de huidige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Powell, die al ervaring opdeed met het breken van de door de VS geleverde geweertjes van Saddam Hussein. Verder hoort ook de Amerikaanse onderneming Halliburton tot de vaste cli‘ntle van MPRI. Een dochter van die oliereus heeft belangen bij de aanleg van een pijpleiding tussen de Zwarte en Adriatische Zee. Een van de invloedrijkste mensen binnen Halliburton was tot voor kort Dick Cheney, de huidige vice-president van de VS. Gezien deze achterliggende Amerikaanse belangen zal het conflict op de Balkan voorlopig vrolijk voortduren. En zal Kok van tot tijd gevraagd worden om wat Hollandse jongens naar het gebied te sturen voor wat corrigerende aktiviteiten. Liefst zonder video-apparatuur. Dan krijgen we later ook geen gelul over het wissen van akelige filmpjes.

Axel en de NRC

17 augustus 2001
Leuk stuk in de NRC gisteren. "Het ongewone wonen" van Yvo Regteren van Altena. Daarin werd aangeraden om een decorateur in de arm te nemen als je je stulp van een wat vorstelijker allure wilt voorzien. Wel duur, maar als ze klaar waren met hun job kon je rekenen op zeker een mud jalouzie onder je kennissen. Twee zeer gerenommeerde heren op dit terrein werden voor het souffleurshokje getrokken. Een Nederlander en een Belg. De Belgische expert bleek Axel Vervoordt te zijn. Uit 'sGravenwezel. Hij wordt in het NRC-artikel aangeprezen als een connaisseur d'art met een weelderige cli‘ntle. Onder wie popster Sting, die af en toe wel eens een nachtje bij Axel bleef logeren. Verder blijkt Axel van tot tijd vrolijk op een selderiestronk uit eigen tuin te bijten, vindt hij lelijke dingen soms heel boeiend en komt hij in decoratieverband tot de interessante uitspraak: "Een huis moet vooral in harmonie zijn met degene die erin leeft". Dat moet dan zeker gelden voor zijn woning annex showroom in zijn kasteel in 'sGravenwezel, dat onlangs nog prominent voorbijkwam in onze serie "De avonturen van een kunstmusketier".
Daarin onthulde Amy Page, een Amerikaanse kunstjournaliste en vriendin des huizes, hoe Axel daar ooit zo heerlijk harmonieerde met minderjarige jongens. Kennelijk niet zo interessant voor de NRC, de "kwaliteitskrant" van Nederland. Het is overigens toch al opvallend hoe op dit terrein verschillende criteria worden aangelegd. Als een stel low-lifes uit een eenvoudige Leeuwardense arbeidersbuurt zich te buiten gaat aan sex met minderjarigen gaat er journalistiek de bijl in. Maar wordt bijvoorbeeld bij een senator een verhuiswagen vol kinderporno aangetroffen dan wordt aarzelend gesproken van een wetenschappelijke verzameling. En hebben gespecialiseerde koddebeiers voldoende materiaal om een connaisseur d'art de pŽdophilie op zijn minst aan een stevig verhoor te onderwerpen knijpen zij een oogje, soms zelfs twee oogjes, toe omdat hij entree heeft bij koningen, prinsen, tycoons en popsterren. Wat? Hij krijgt zelfs een leuk stuk in de NRC.

aanstaande maandag Kerwin-herdenking

17 augustus 2001
Op maandag 20 augustus aanstaande is het 18 jaar geleden dat in Amsterdam de 15-jarige Antilliaanse Kerwin het dodelijke slachtoffer werd van racistisch geweld. Kerwin werd op 20 augustus 1983 neergestoken alleen omdat hij zwart was. Kerwin is nog diezelfde nacht overleden in een ziekenhuis. Deze gebeurtenis veroorzaakte een enorme schok onder alle mensen in Nederland.
De dood van Kerwin wordt elk jaar op 20 augustus herdacht op de Dam in Amsterdam en met een optocht naar het Vondelpark. Zowel de dader zelf als Kerwin zelf waren pas 15 jaar toen de moord plaatsvond.
Op de Dam zullen sprekers vanaf 19.00 uur aandacht vragen voor de strijd tegen racisme. Om 20.00 uur is er een optocht naar het Vondelpak onder begeleiding van de drumband de Brotherhood en in het Vondelpark worden bloemen gelegd bij het beeld Moeder Aarde. Dit jaar zijn de sprekers Jeroen van de AFA (Anti-Fascistische Actie) en Luigi Fraay van de jongerencoalitie. Muzikaal worden we bijgestaan door de drumband Brotherhood en door dichteres/zangeres Lennie St Luce. Doventolk Alice von Harras zal ook aanwezig zijn.

internationaal actievoeren

15 augustus 2001
De internationale vakbondskoepel ICFTU (die claimt 156 miljoen arbeiders in 148 landen te vertegenwoordigen) heeft in Genua besloten om op te roepen tot een internationale actiedag gericht op de WTO, op 9 november aanstaande.
Als aanbevolen actiemiddel worden onder meer "werkonderbrekingen en demonstraties" genoemd, en de acties zijn gericht op het benadrukken dat "vakbonden niet bereid zijn om de negatieve gevolgen te aanvaarden die globalisering arbeiders in de hele wereld oplegt, an om aandacht te vestigen op ernstige gebreken die het wereld handelssysteem op dit moment vertoont". Volgens de persverklaring waarin de actiedag wereldkundig werd gemaakt, zullen internationale vakbonden op de WTO-vergadering onder meer oproepen tot:
- bescherming van belangrijke arbeidersrechten, tegen uitbuiting die voortkomt uit wereldhandel;
- hervorming van het wereld handelssysteem in het voordeel van de armen in ontwikkelingslanden;
- uitsluiting van publieke diensten op het gebied van onderwijs en gezondheidszorg van WTO-regelgeving;
- en de openstelling van het WTO-systeem voor consultatie met vakbonden en andere democratische vertegenwoordigers van de civiele maatschappij.
Kijk op ICFTU-website.

Yes, we have no bananas

15 augustus 2001
Op 22 maart jl. werd de Pakistaanse drugs- en diamanthandelaar Foead Abbas door Groot-Brittanni‘ overgedragen aan onze zuiderburen, die al sinds 1994 achter hem aanzaten. Via zijn Antwerpse bedrijf TTS-Diamonds en de in 1996 gefailleerde Max Fisherbank zou Abbas 6 miljoen Belgische frankskes hebben witgewassen en ondergebracht in exotische belastingparadijzen. Waaronder wellicht Nederland. Daar beschikte hij namelijk over een coderekening bij een filiaal van de ABN/AMRO in de Amsterdamse Sarphatistraat. Abbas werd ooit door de Nederlandse justitie met veel Octopusgevoel per helicopter in een speciaal ingerichte rechtszaal neergelaten om als kroongetuige op te treden in het proces contra Johan Verhoek (alias "de Hakkelaar"). Na het betalen van een boete met in zijn geval het karakter van een bon voor fout parkeren kon Abbas als vrij man naar Engeland terugkeren. Het had er alle schijn van dat de affaire rond het ABN/AMRO-filiaal, waar volgens bronnen uit het wereldje net als in een bananenrepubliek regelmatig tassen vol met valuta naar binnen werden gesleept en ook buitenlandse regeringsleiders menig appeltje hadden ondergebracht, daarbij een voorname rol heeft gespeeld (zie ook de artikelen over "De Bank" in Kleintje Muurkrant 332, 333 en 335). Om nog maar te zwijgen over het compromitterend materiaal waarover het topechelon van het Amsterdamse milieu beschikte en dat onder andere betrekking had op hoge functionarissen binnen het Openbaar Ministerie. En wij maar wijzen naar de Belgen.

wat een hitte

15 augustus 2001
Omvallende beursfondsen, dreigende massa-ontslagen, dalende koersen: het gaat geweldig. Nog maar eventjes geleden groeiden de productiebomen tot verre einders en hoorde je niemand zuchten over inflatie, negatieve groeiscenario's of gevaarlijke looneisen. Berichten over teleurstellende economische vooruitzichten zou iedereen echter met plezier en vreugde moeten omarmen. Het neo-liberale vrije marktdenken blijft de lucht immers verzieken, de grond uitputten, volkeren uitbuiten en oorloghitsen. De tijd van consuminderen lijkt definitief aangebroken. Berichtjes in de couranten over het ophogen van de 'wedde', het salaris van wethouders dwingen je mond tot een grimlach. Dit salarisverhoginkje kost de staat 30 miljoen gulden per jaar. Het loon moest omhoog omdat men vreest te weinig gegadigden te hebben na de komende gemeenteraadsverkiezingen van maart 2002. Laat ons lachen, en ga dan ook meteen even naar de internetsite van het Meertensinstituut om aldaar een enqute in te vullen over graancirkels. Vanwege de 'sauregurken'periode.