Skip to main content

september - 441

  • Archivaris
  • 441

Vooruitgang

door KeesStad

Het was geloof ik de schrijver/historicus Eduardo Galeano die weer eens de meest beknopte schets van het probleem gaf, door op te merken dat een brief er in pre-Columbiaanse tijden minder lang over deed om in het Andesgebergte van A naar B gebracht te worden, dan in tegenwoordige 'moderne' tijden. Sinds hij dat ergens in de jaren 1980 schreef, heeft de ontwikkeling niet stilgezeten en nu zijn we in Nederland in het stadium beland dat de post helemaal niet meer aankomt. Geen literair grapje maar trieste werkelijkheid.
Vrienden probeerden een boek uit Duitsland te sturen, en ondanks dat ze het meer dan afdoende frankeerden, is het nooit bij me aangekomen. Wel ontving ik een keer een briefje van het postbedrijf dat ze het pakje niet hadden kunnen bezorgen. Op de aangekondigde tijd voor een tweede poging, zijn ze nooit op komen dagen. Op het briefje stond een 'infocode' waarmee ik op hun website zou kunnen zien waar mijn pakje zich bevond, maar dat leverde niet veel meer op dan de mededeling dat 'deze dienst nog niet beschikbaar is' (vanaf september wellicht). Het telefoonnummer op het briefje leverde bij eindeloos vaak bellen meestal geen contact op, en als wel vertelde steeds dezelfde mevrouw dat het pakketje "volgens haar systeem die avond tussen zes en negen uur bezorgd gaat worden". Na daar drie keer ingetrapt te zijn en voor piet snot te hebben zitten wachten, heb ik het opgegeven en het pakje is spoorloos verdwenen. Eerder had ik dezelfde ervaring met een film die ik in Frankrijk bij de producent had besteld en nooit aankwam. Navraag leerde dat het pakje weer terug naar de afzender was gegaan. Het adres klopte en de porto was betaald, maar volgens het postbedrijf was het 'onbestelbaar'. Waarschijnlijk had een onderbetaalde bezorger geen zin om voor dat ene klotepakje de halve stad af te rijden en heeft het gewoon hup weer in de retourbak gemikt.

De firma die niet meer in staat is om een pakje te bezorgen, heet in dit laatste geval Selektvracht. Naar eigen zeggen "marktleider en specialist in consumentenbelevering en afhaalservices in Nederland". Dat is een van de zes (!) bedrijven die volgens wikipedia momenteel pogingen doet om in Nederland pakjes te bezorgen. Selektvracht blijkt eigendom te zijn van DHL, wat weer een dochteronderneming is van Deutsche Post AG, oftewel het in 1995 geprivatiseerde Duitse staatspostbedrijf. DHL is dan weer deels voortgekomen uit Van Gend en Loos en heeft nog tientallen andere lokale postbedrijven opgekocht.

Voordat de boel in de jaren 1990 door de PvdA vernield en geprivatiseerd werd, had je een postkantoor om de hoek waar je je pakje af kon gaan halen als je niet thuis was. Of de postbode wist welke buren het in bewaring konden nemen. Op dat postkantoor kon je dan ook je bankzaken regelen (bij de rijkspostspaarbank, daarna geroofd door de ING), telefoon of rijbewijs/belastingen regelen en de bejaarde buurvrouw helpen met het invullen van een of ander onmogelijk document.

Nu er weer verkiezingen in aantocht zijn, heb je kans dat je de schuldigen voor dit soort drama's op straat tegen kunt komen, omdat ze stemmen willen halen. Ik hoop altijd mevrouw Jorritsma tegen te komen zodat ik die dan indringend om mijn verloren pakjes kan vragen. Maar ik geloof dat die VVD-ers niet eens meer de moeite doen om ergens over in debat te gaan. De stemmen komen vanzelf, nadat Rutte een paar keer ergens over schaterlacht. Persoonlijk hoor ik geloof ik meer bij D'66, met mijn voortdurende drang tot hervorming van het kiessysteem. Ik had al eerder voorgesteld de niet stemmers een plek te geven in de kamer. Als dan de opkomst bijvoorbeeld 70 procent is, zou dertig procent van de stoelen leeg moeten blijven. En ook de blanco-stemmen zouden stoelen moeten krijgen. Nu doen de 70 procent doodleuk of ze 100 zijn, dus dat begint al meteen met een forse fraude. je zou dit nog verder kunnen uitbouwen door de niet-stemmers - die dat makkelijk kunnen bewijzen met hun niet ingeleverde stemkaart - de gelegenheid te geven om bijvoorbeeld te besluiten wat er met de lege stoelen moet gebeuren. Wie wil kan dan bijvoorbeeld meeloten om een week lang iets leuks met zo'n stoel te doen. persoonlijk zou ik daar dan in samenwerking met boekhandel Het Fort van Sjakoo steeds een actueel boek tentoonstellen, dat relevant is voor het dan gevoerde debat ofzo. Of een beeldscherm neerzetten waarop iedereen twitterberichten kan laten langskomen (de rest van die parlementsleden zit immers ook maar wat te twitteren terwijl hun collega's aan het woord zijn). Wat de populariteit van de kamer ook enorm zou verhogen is parlementsbingo. Dat je kaarten kunt kopen met daarop in plaats van nummers termen die vaak in het politieke debat gebruikt worden (afslanken, dossier, departementaal, stappenplan, tijdplan, begrotingstechnisch) en wie als eerste een kaart afgevinkt heeft, kan vette prijzen winnen.

Eerder had ik ook GroenLinks (je ziet, ik ben niet dogmatisch) al een prachtidee aan de hand gedaan ter bestrijding van klimaatellende en behoud van het groen. Namelijk gratis openbaar vervoer voor iedereen boven de 18 die geen rijbewijs heeft. Zo gauw je dat ding haalt, vervalt je gratis ov. Zou heel wat meer uithalen dan dat onzinnige gepest van arme autobezitters die zo zuinig zijn geweest om een oude auto hebben behouden. Nooit wat teruggehoord van die partij, die nu als gevolg daarvan genadeloos weggevaagd gaat worden bij de verkiezingen. Hadden ze maar naar het volk moeten luisteren.

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 441, 9 september 2012