Lippense krijgshistoriën
'Soldaat van oranje'. Dat was de geuzennaam van Erik
Hazelhoff Roelfzema. Een icoon en steunpilaar van het koningshuis van de
rest van Nederland. Zijn heldenrol in de Tweede Wereldoorlog was
overdreven maar dat zijn we gewend bij alles wat met oranje te maken
heeft. In het tweede deel van zijn autobiografie vertelt de soldaat van
oranje over zijn poging in 1950 vanaf de Filipijnen de Molukken te
bereiken die dan hun onafhankelijkheid proberen te verdedigen tegen de
zojuist uitgeroepen verenigde staten van Indonesië. De nationalisten
onder leiding van Soekarno zien al die deelstaten met hun
semi-onafhankelijkheid niet zitten. Ze maken zich op de Molukken te
veroveren die zich geheel onafhankelijk hebben verklaard van Jakarta. Nu
blijkt dat de soldaat van oranje per schip wapens probeerde te leveren
aan de kortstondig bestaande onafhankelijke Molukken.
door
Ton Biesemaat
Dat de wapensmokkelaar Erik Hazelhoff
Roelfzema tot de intimi van het koningshuis behoorde hoeft geen
verwondering te verwekken. Wapensmokkel was in die periode (rond 1950)
een populaire activiteit voor de boef Bernhard. Zur Lippe Biesterfeld
was via zijn getrouwe vrind Jan Willem Duyff betrokken bij illegale
wapentransacties naar de Indonesische opstandelingen die tegen het
Nederlandse koloniale leger vochten. In 1950 was dan wel de
soevereiniteitsoverdracht geweest maar de illegale wapenstransacties
waren eind jaren veertig reeds begonnen toen de Nederlandse troepen nog
in gevecht waren met de diverse Indonesisch-nationalistische
strijdgroepen. Bernhard leverde ondermeer via Duyff wapens aan de Darul
Islam op Java, we zouden nu zeggen een fundamentalistische
moslimstrijdgroep. In elk geval is het mogelijk dat met de gesmokkelde
wapens op Nederlandse troepen is geschoten. Vanuit Nederlands standpunt
een vorm van hoogverraad waarop zou je kunnen zeggen in die woelige
tijden de kogel stond? Immers Bernhard was militair en op dit soort
verraad stond volgens de toenmalige krijgstucht de doodstraf.
Blijkbaar
leverden de hofkringen probleemloos zowel aan de Indonesische
opstandelingen die tegen de Nederlandse koloniale overheersing vochten
als zowel iets later in 1950 aan opstandelingen van de Darul Islam die
tegen het prille Indonesische centrale gezag van Soekarno ten strijde
trokken. In deze pre-Lockheed situatie kon de prins aan beide partijen
verdienen. Daarbij wil ik nog wel enig voorbehoud maken dat wellicht
Erik Hazelhoff Roelfzema uit andere motieven handelde dan de op geld
belustte Bernhard, áls Bernhard al betrokken was bij deze wapensmokkel
naar de Molukken. Laten we de man niet onnodig zwarter maken dan hij al
is (dat begon al met het aantrekken van zijn zwarte SS-uniform). Het
bericht over de wapensmokkel van de soldaat van oranje toont alleen maar
aan hoe populair geld verdienen aan wapensmokkel was in die Soestdijkse
vrijbuiterskringen.
Nu zijn er nog altijd hele hordes mensen die
niets geloven van wat Pro Republica opschrijft. De wapensmokkel van
Bernhard zur Lippe is echter gedocumenteerd in het boek 'ZKH' van Harry
Veenendaal en Jort Kelder. Daar hoor ik de hooggeleerde academici al
weer steigeren. Wat zou zo'n Jort Kelder daarvan afweten? De beweringen
van Veenendaal en Kelder worden gestaafd door een serie rapporten van de
marechaussee. Het zijn uitgerekend die rapporten die ons alles
professor Fasseur heeft gefasseurd in zijn kasteelroman over Bernhard en
Juliana. Doorlopen mensen! Allemaal onzin die rapporten van de
marechaussee. Voor de goede orde: pas na ongeveer 60 jaar na dato wordt
het domme volk ingelicht over deze kwestie. Daarvoor lagen die
marechausseerapporten streng geheim bij het ministerie van Algemene
Zaken. Een Lockheed-crisis in 1976 was uiteraard geen aanleiding deze
zoveelste zur Lippe-zwendel openbaar te maken. Laat ze maar in de waan
met hun toetertje en oranje vlaggetje dat de familie een haast
goddelijke status heeft bereikt.
Erik Hazelhoff Roelfzema was
niet de enige wapenhandelaar in de omgeving van zur Lippe. Hans Teengs
Gerritsen (1) die net als zijn vriendje Bernhard berucht werd in de
Lockheed-affaire deed heel zijn leven niets anders. Teengs Gerritsen was
na de oorlog - waar hij evenals de soldaat van oranje een opgeblazen
heldenstatus aan overhield - betrokken geraakt bij de BNV (Bureau
Nationale Veiligheid). In dat kader bemoeide hij zich nog tegen het
Englandspiel aan. Hij zou naar Londen vliegen om de dossiers over dat
dramatische Spiel te bekijken. Dat was echter tevergeefs want er was
opeens brand waarbij de Englandspiel-dossiers verloren gingen. Uit
onderzoek van de Amsterdamse historicus en expert op het gebied van
geheime diensten Han Verduin blijkt echter dat er nimmer brand was
geweest op de locatie waar de Englandspiel-dossiers lagen opgeslagen! Na
zijn BNV-tijd werd Teengs Gerritsen commissionair in wapens (en dus ook
vliegtuigen!). Voor de familie op Soestdijk was hij 'oom Hans'. Onze -
God verhoede - toekomstige koning Willem IV maakte nog in zijn
middelbare schooltijd geregeld bij 'oom Hans' te Wassenaar zijn
huiswerk. Teengs Gerritsen was een spil in de verschillende verzets- en
oorlogsorganisaties die flink wat geld hadden te verdelen. Daarbij was
hij zelfs goed bevriend met CPN'ers als Joop Wolff. Die laatste was ook
weer een vriend van Bernhard. U zult wel zeggen: 'Een communist als
vriend van de Soestdijkse kringen?' Ach, what's in a name.
Waarschijnlijk was Joop Wolff vanwege bepaalde chantabele trekjes een
willig werktuig in de handen van geheime diensten. Net zoals Bernhard
chantabel was vanwege zijn buitenechtelijke affaires, wapentransacties
en hoogverraad (aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, stadhoudersbrief en
de wapensmokkel naar de Indonesische opstandelingen).
Erik
Hazelhoff Roelfzema en Hans Teengs Gerritsen waren niet de enige
wapenhandelaren die de trappen van paleis Soestdijk mochten bestijgen.
Een zekere Botterman (2) liep de koninklijke deuren plat om het Franse
Dassault wapentuig te slijten (o.a. de Mirage-straaljager). De Baltische
uitvinder Alexis Argamakoff (3) – die daarna werd weggekocht door de
Franse geheime dienst voor hun wapenindustrie - demonstreerde ten
paleize zijn hittezoekende kristallen die zo handig zijn om vijandelijke
vliegtuigen en raketten uit de lucht te halen. Argamakoff vertelde in
het zonovergoten Cannes uw redacteur hoogstpersoonlijk dat hij nog in de
oorlog aan de ontwikkeling van de V2-raket van Wernher Von Braun had
meegewerkt. Dat schiep wellicht toch een band tussen zur Lippe als
mislukt nazi-vliegenier (4) en Argamakoff als raketspecialist. Zouden ze
samen de Luftwaffe-mars geneuried hebben?
De malle Lippense
krijgshistoriën... d'r komt, durf ik te wedden, geen end an.
noten:
1 De zoon van een staatssecretaris in het
kabinet Den Uyl vertelde mij dat hij ten tijde van de tweede Pieter
Menten-crisis op een Amsterdams terras zat met zijn vader en Hans Teengs
Gerritsen. Teengs Gerritsen vertelde toen dat hij wel iemand wist om
Menten die in de gevangenis zat, koud te maken. In die tijd wemelde het
van de geruchten dat Menten over belastende informatie beschikte over
Bernhard zur Lippe. De liquidatie is niet doorgegaan maar het kan wel
een spoor van Teengs Gerritsen zijn als een belangrijke spil in “het
schaduwcommando van de prins” (volg de zoekmachine van de digitale
versie van Kleintje Muurkrant – www.stelling.nl/kleintje).
2 Zie het
boek “Bernhardgate of hoe de Prins der Nederlanden zijn verleden
schoonpoetste”, door Ton Biesemaat
3 ibid
4 Als mislukt
nazi-vliegenier in opleiding belandde zur Lippe in een meer.
(Bovenstaand
artikel hebben we overgenomen van www.republica.nl en nu we het toch
over Pro Republica hebben. Uit een recente nieuwsbrief: "Eigenlijk
stonden wij er zelf ook een beetje van te kijken dat het was gelukt,
maar we hebben ze nu toch écht: Pro Republica Postzegels! Hoewel de
zelfklevende Mevrouw Van Amsberg het leven van de republikeinse burger
enigszins verlichtte en niet langer dwong tot ongewenst oraal contact,
blijft haar hooghartige profiel voor velen toch een doorn in het oog.
Van nu af aan hoeft niemand meer onvrijwillig mee te werken aan de
monarchistische propaganda, door rechtsboven in de hoek van iedere
enveloppe en ansichtkaart de dringende noodzaak voor een gekozen
staatshoofd kenbaar te maken! Vanzelfsprekend is Pro Republica niet
draagkrachtig genoeg om honderden velletjes à 10 zegels op voorraad te
nemen, dus uw bestelling kan even op zich laten wachten". te bestellen
via hun website www.prorepublica.nl)
Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 435, 2 juli 2010