CSA en Essence
Weten julie het nog. Een hele tijd geleden voerde Essence een kort geding tegen Kleintje Muurkrant vanwege een reeks kritische artikelen. Die juridische procedure hebben we met glans gewonnen zie www.stelling.nl/landmark. Essence stelde daar hoger beroep tegen in maar dat hebben ze afgelopen maand laten verlopen, waarmee die eerdere uitspraak juridisch nu definitief overeind staat. Een met Essence te vergelijken organisatie is CSA, en ook daarover hebben we in 't Kleintje meerdere keren kritische artikelen geplaatst. Wij kregen hier wat ingezonden stukken over binnen die we jullie niet willen onthouden.
"Inmiddels heb ik heel wat achtergronden inzake de voors en tegens van CSA-trainingen gelezen en bekeken. Ik heb drie jaar een relatie gehad met een man die de basic en en een gedeelte van de advanced heeft ondergaan. En ik kan niet anders concluderen dat CSA trainingen in veel gevallen een hoop twijfel en verdriet veroorzaken. Wellicht niet voor een aantal deelnemers dat geleerd heeft zo sterk in zichzelf te gaan geloven en zo overtuigd zijn geraakt van hun eigen ideeën over hoe in het leven te moeten staan om alle problemen die zich voordoen het hoofd te kunnen bieden maar wel voor hun naasten die zich niet hebben willen inlaten met de doctrine van een megalomane ex-autoverkoper uit de verenigde staten. Mijn ervaring is dat discussies voeren met mensen die compromisloos uitgaan van de waarheid van hun eigen veronderstellingen, weinig ruimte laten voor nuances. Je moet werkelijk voor elke geponeerde stelling een archief aan argumenten aandragen wil het voor de CSA-zielen als volwaardig worden aangezien. Ontwikkelen jullie dan een godscomplex daar? Ja ja, je moet JOUW waarheid verdedigen maar als je opponent er niets mee kan zegt ie: "Dat is JOUW waarheid, dat mag jij vinden..." Ik vraag u...
Bovendien doen zij, mijns inziens, weinig pogingen zich in te leven in beweegredenen en motivaties van de gesprekspartner. De oplossing voor alle problemen ben je immers zelf en zodoende is elke vorm van discussie doodgeslagen. Het zogenaamde zwart-wit denken. Het is, als je een beetje nadenkt, niet mogelijk om in sessies van drie dagen, waarin een individu wordt blootgesteld aan intensieve psychologische oorlogsvoering en groepsdruk een bevredigende manier van coping te vinden voor de vraagstukken en problemen die zich aandienen gedurende je leven. Het is volgens mij ook niet echt mogelijk om te verwachten dat iemand die een CSA hersenspoelinkje kreeg zich empathisch en onbevooroordeeld opstelt tegenover iemand die het moeilijk heeft. Ik heb me zo vaak verschrikkelijk onzeker gevoeld! Ik durfde nergens meer mee aan te komen... Juist omdat mijn ex zo overtuigd van zichzelf was! Ik ben zo vaak bij mezelf te rade gegaan... "Wat doe ik nou toch fout?" Terwijl ik best oke bezig was eigenlijk... (uit ervaring: Wat ik vaak hoorde in mijn relatie is dat ik verdronk in mijn zelfmedelijden en ja, ik vond mezelf inderdaad af en toe sneu en had ik verdriet en twijfels over dingen. Dat mag zo nu en dan, mensen, wij zijn geen robots!). En het feit dat we niet direct een pasklaar antwoord hebben op vragen en twijfels wil zeggen dat we aan het leren zijn. En ik weet zeker dat je na een paar CSA trainingen niet uitgeleerd bent. Al denken de deelnemers waarschijnlijk van wel. Mijn relatie is kapot. Er is mij heel veel verweten in de drie jaar met hem (dit is zelfmedelijden, he?). Mijn draaikonterigheid en gebrek aan zelfvertrouwen werd hem teveel, denk ik... (Ik word er zelf ook wel eens simpel van. En mijn zoontje heeft soms ook al weinig aan me... Hè, vervelend.)
En voor mij geldt: Ik dacht ook het mijne van zijn manier van een relatie onderhouden... Ik ga er niet dieper op in anders wordt het kwaadsprekerij. Ook al ben ik verdrietig na de breuk en moet ik flink mijn schouders eronder zetten (ik kies voor de "langzame" weg van therapeuten en haptonomen want hulp is geen vies woord, ook als het een andere vorm dan CSA betreft...), ik ben blij dat ik mijn eigen pad nu ga bewandelen. Ik weet dat ik daarop ga struikelen, ik weet dat dat soms ook heel rot gaat worden en soms ben ik ook een verschrikkelijk wijf... maar ik leer en ik heb een lieve familie en wat vrienden die naast me staan. De waarheid zal ik niet vinden. Want als we het allemaal al zouden weten hoeven we ook niet meer ons bed uit te komen. Sterkte aan iedereen die een CSA-predikant in zijn omgeving heeft".
Ook nog iets over CSA (kop)
"Het geval wil dat ik voor mijn studie "management, economie en recht" in 2007 voor een stageplaats bij de DreamFoundation (DF) terechtkwam. Op dat moment wist ik nog niet dat die DreamFoundation nauw verbonden was met CSA, maar daar kwam ik snel achter. Vijf maanden heb ik daar onderzoek gedaan en gewerkt en de club was "doorweekt" van CSA; niet alleen omdat de kantoormedewerkers en vele vrijwilligers van DF een of meerdere cursussen hebben gevolgd bij CSA, maar ook omdat DreamFoundatiob en CSA in hetzelfde gebouw gevestigd waren. (Inmiddels is de DreamFoundation failliet en is CSA verhuisd naar het huis van de directeur, John Schrederhof, die ik daar regelmatig ontmoette en die in de televisie-uitzending "De Leugen Regeert" aan het woord kwam). Vijf maanden lang kreeg ik vier dagen per week veel of weinig direct over CSA te horen en alles wat er gebeurde of gezegd werd had een CSA achtergrond; hij is een taker of wat zegt dat over jou? Of dat is een overtuiging die je hebt of je schiet in de weerstand of je oordeelt of... etcetera ... Kort door de bocht bevond ik mij in het hol van de leeuw. Het is een kliekje of, beter gezegd, er hangt de sterke geur van een sekte aan. Vreemd, egocentrisch gedrag. Uiteindelijk heb ik besloten de "Basic" te volgen uit pure nieuwsgierigheid naar alle positieve verhalen. Duh, wat zeggen ze anders. Bovendien dacht ik, wat kan het nu helemaal kwaad? Ik ben nuchter maar schrok toen ik het eerste uur door was. De folder zegt: "Voor mensen die lekker in hun vel zitten, maar nóg gelukkiger willen worden." De cursus zegt: "Je bent een probleem." Dat is een enorm verschil. De druk van de "coaches", "vrijwilligers" en van de groep was belachelijk, grensoverschrijdend gewoon. Om een of andere reden, waarvoor ik echt geen aanleiding gaf, wilden ze mij doen geloven dat ik slechte ouders heb. Toen werd ik zó boos dat ze mij bijna uit de cursus hadden geschopt. Achteraf had ik het zo ver moeten laten komen, want dan had ik twee dagen van mijn leven beter kunnen besteden... Het enige goede dat ik aan de Basic heb overgehouden is een zeer goede vriendin. Ex malo bonum. (uit het kwade komt het goede)
Ontevreden over de cursus kwam ik terug bij DreamFoundation om de stage af te ronden. Geen goed woord had ik over voor de methodes en de omstandigheden; koude zaal, weinig eten, etc. Daar is de bom wel zo ongeveer gebarsten, geloof ik. Zelfs Jeff Cosby, de coach die in de Zembla-documentaire wordt genoemd en die ik had tijdens de Basic, stond er bij te blaffen. Kritiek kunnen ze echt niet handelen. Het scheelde niks of ik had hem een knal voor zijn hoofd verkocht. Zo boos was ik. Goed, om een lang verhaal kort te maken, mijn ex-collega's -want ik ben meteen gestopt- van DreamFoundation kozen mijn zijde en keerden zich tegen CSA. Hier ontstond de eerste breuk met DreamFoundation en het bestuur van DF, met natuurlijk CSA-mensen erin, en met CSA zelf. Sinds kort is DreamFoundation dus officieel failliet. CSA en aanverwante organisaties kennen geen moraal en dat zeg ik als iemand die dat vijf maanden van heel dichtbij heeft meegemaakt".
(Zie voor alle eerdere artikelen hierover en de televsie-uizendingen onze website www.stelling.nl/landmark)
Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 433, 12 februari 2010