Voor het zingen de kerk uit

Met honderden tegelijk komen misbruikte internaatscholieren en misdienaartjes naar buiten met hun ervaringen met hitsige en opdringerige fraters, paters, pastoors en kapelaans. Op televisie, in de krant en op de radio, vrijwel dagelijks verse onthullingen. Uiteraard weet elke katholiek die in de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren op een door fraters en paters gerunde school heeft gezeten van deze verhalen. Bij die en die kon je maar beter niet alleen in het leslokaal vertoeven, altijd zorgen dat er anderen bij zijn! En owee als je bij pater “Pielejas” werd geroepen. Niks nieuws dus, het is en blijft natuurlijk wel schokkend dat het over zulke grote aantallen gaat. En natuurlijk is de katholieke zedenleer hier mede-schuld aan. De katholieke kerk was altijd al een vluchtplek voor homo's, lesbiennes en pedo's. En die kwestie van het orthodoxe celibaat (overigens pas ergens rond het jaar 1000 door de roomsen ingevoerd om te voorkomen dat kerkelijke bezitting via het erfrecht versnipperd raken) heeft voor heel veel kwalijkheid gezorgd. Zogenaamde zelftuchtiging van de lust heeft heel veel onheil gebracht bij zeer velen. Daarbovenop de bourgondisch katholieke moraal van een keer wat weesgegroetjes naar boven sturen na het te biechten gaan, en klaar was de frater. De katholieke kerk is sowieso een prachtig voorbeeld van een hypocriete geloofsleer. Iedere katholiek kent de roddels en achterklap, vaak uitgesproken na de mis of in het oor van je knielende medekerkganger gefluisterd: zie ze daar zitten in de voorste rijen. De rijkaards en de uitbuiters van het dorp. De handen devoot gevouwen en de ogen dichtgeknepen, strakke bleke lippen gebeden prevelend. En morgen slaan diezelfde handen de echtgenote en de kinderen weer om de oren. De katholieke moraal is er eentje van weten wanneer je je mond moet houden om hogerop te komen. Slijmen met je meerdere in de hoop zelf ooit ook zo'n meerdere te worden. Zondag 's-ochtends wat flauwe liedjes meezingen met de vals jengelende pastoor en dan kun je weer een week oplichten en bedriegen. Er is niet veel veranderd, de kerken zijn gelukkig wat minder vol, maar het is ook weer zo typisch katholiek om er dan wel weer te zitten als de hallucinerende wierookdampen met kerst en pasen de geest vertroebelen. Even genieten van een gregoriaanse hoogmis en je vergapen aan de gouden gewaden van een stel dragqueens met puntmutsen. Lange jurken met daaronder dus een verdord voortplantingsorgaan. Ja, dat dacht je wellicht! Niks niet verdord. Het is van alle tijden dat de jongens die het klooster ingingen ergens hun liefje behielden of in de nachtcellen hun gerief bij elkaar zochten en vinden. Zolang dat allemaal in het donker en het geniep plaatsvindt is er niks aan de hand. Alweer zo'n typisch katholiek fenomeen. Maar och en wee als een dergelijk gedrag naar buiten komt. Dan kan meneer pastoor het wel schudden en wordt ie overgeplaatst naar een andere parochie, soms met medeneming van zijn aanhankelijke dienstbode. In dat nieuwe dorp wisten ze nog van niks en zwarte lijsten op internet waren er nog niet, dus ze konden weer jarenlang hun gang gaan. Ook als ze met hun katholieke vingers niet van minderjarige jongens en meisjes af konden blijven. Het Vaticaan heeft er zelfs in 1962 een heel boekwerk aan besteedt om de katholieke hierarchie voor te schrijven hoe te handelen als er weer een pater werd betrapt op onzedelijk gedrag. Zorgen dat het niet al te bekend wordt en snel overplaatsen die gast. Vooral zorgen dat het instituut kerk niet beschadigd wordt! Het Britse blad The Observer publiceerde dit document in 2003 op het moment dat Engeland in rep en roer was over het schandelijke pedo-seksuele gedrag van een stel paters en priesters. Wij hebben dat document toen onmiddellijk ook online gezet en daar staat het nog steeds: http://www.stelling.nl/divers/vaticaan.pdf. Erg onthullend! Zeventig pagina's, onder het zegel van paus Johannes de 23ste toegezonden aan alle Katholieke bisschoppen in de hele wereld. De bedoeling van dit document was om eventueel seksueel misbruik van katholieke ambtsdragers intern - binnen de kerk - te houden, op straffe van excommunicatie, het was ten strengste verboden om het over dit document in de buitenwereld te hebben. Ze hebben het natuurlijk altijd al geweten, alle katholieken en al helemaal de gezagsdragers binnen die hypocriete kerk. Als je het al niet gedaan hebt, schrijf je dan onmiddellijk uit bij deze christelijke sekte! En om een stukje te citeren uit onze Kleintje Muurkrant Actueel rubriek op internet: "De kerk gaat aan sex ten onder. Maar wat wil je ook als je kerels verandert in dragqueens en ze zelfs verbiedt om ook maar te swaffelen met hun persoonlijke wijwaterkwast. Daar komen geheid ongelukken van. En schadeclaims. Amen". Als ik nu de term "witte boorden crimineel" moet ik voortaan aan geestelijken denken. Een week of wat geleden hoorde ik op de radio dit gedicht. Het is van Hans Kloos en terug te vinden op www.ditisdedag.nu

Digitus dei

Hij legt altijd eerst zijn vinger
tegen zijn lippen
mij tot stilte manend.

Daarna wenkt de vinger mij.

Als ik voor hem sta,
legt hij de vinger zacht tegen mijn voorhoofd.

De vinger gaat overal heen,
omhoog, omlaag, voor, achter,
maar altijd daar eindigend.

Dan komen er vingers bij,
en nog een hand en weet ik niet
waar zij niet zijn
tot hij de vinger daar
in duwt.

Dan is het wit
en zwart en ver

tot de vinger mijn kin optilt
en zich weer tegen zijn lippen legt

die als de vinger naar boven wijst
zeggen dat ik moet vertrouwen
op onze lieve heer

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 434, 9 april 2010