Kort nieuws

kliklijn

Iedereen die in DenBosch een of andere uitkering ontvangt krijgt ook regelmatig een nieuwsbrief met daarin de volgende oproep: "Vermoedt u dat iemand in uw omgeving fraudeert? Stuurt u dan een email of belt u (anoniem) naar de kliklijn". Wat een nsb-mentaliteit...

Kerkbezoek is levensgevaarlijk

Rookdeeltjes die ontstaan door het branden van kaarsen en wierook zouden een gevaar kunnen zijn voor de gezondheid van priesters en parochianen die veel tijd doorbrengen in slecht geventileerde kerken, bericht The Sidney Morning Herald. Een onderzoek toonde aan dat de concentratie rookdeeltjes in twee kerken "wel 20 keer zo hoog was als wat men naar Europese luchtvervuilingsnormen veilig vindt om in te ademen", zegt de krant. Het onderzoek vergeleek de mate van vervuiling met die "van de lucht naast wegen waarover dagelijks 45.000 auto's rijden". Een van de auteurs van het onderzoeksrapport waarschuwde dat regelmatige blootstelling aan dit soort luchtvervuiling tot een verhoogde kans op longkanker of longziekten zou kunnen leiden. (door 't Kleintje overgeschreven uit "Ontwaakt" van 22 november 2005, het blaadje van de Jehovah's Getuigen).

uit De Margriet

"De angst bij de mensen wordt misbruikt door bepaalde politici. Die woekeren ermee. Zij zeggen: "wij beschermen jullie wel." Maar ondertussen. Dit land is een sprookjesland. De mensen zijn zo zoet, zo naïef. Zo'n Rita Verdonk, die supercharlatan, speelt daarop in. Als zij aan de macht komt, keer ik nooit meer terug. Verdonk is de profiteur van de onmacht, de angst. Iemand die zo onmenselijk kan zijn , zo t_gen mensen, kan morgen ook heel onmenselijk zijn tegen jou. Ze geeft niet om humaniteit, het gaat haar om macht. Een gevangenisdirecteur zonder geweten. Nederland, wordt wakker! Kijk haar in de ogen. de ogen zijn de ziel van het hart. Ze speelt in op de simpele zielen. Die morgen zelf het slachtoffer zullen zijn. Bejaarden, gehandicapten, dat zijn zwakkeren in haar ogen, dat geeft ze niet om. Let op mijn woorden." (Citaat uit een interview met de Turkse cabaretière Nilgün Yerli over haar redenen om naar Turkije te verhuizen, door ons overgetypt uit De Margriet van 11 augustus 2006, jaja...)

Tvind Humana

In vele eerdere papieren Kleintjes hebben we artikeltjes geschreven over de Deense sektarische "goede doelen" beweging Humana - kijk daarvoor maar eens in ons elektronisch archief. Andere namen voor deze club zijn "International Tvind Movement", "People to People Organisation" en de "Teachers Group International". In Nederland vooral bekend vanwege de vele containers die je her en der in het land ziet staan waar je gebruikte kleding in kunt stoppen. Eind deze maand hoort de oprichter en leider van Humana - Amdi Petersen - of hij schuldig is aan grootschalige fraude. De zaak loopt nu al meer dan drie jaar en indien hij schuldig wordt verklaard zal dit grote gevolgen hebben voor de Humana-organisatie. Op 31 augustus aanstaande weten we meer. Volg het proces en de uitspraak op www.tvindalert.com

Kloppen de Verdonk-cijfers?

Ruim 16.500 Nederlanders hebben in afgelopen mei en juni een brief gestuurd aan Minister-President Balkenende. De brief steunt de hartenkreet van het Comite "Geen Sorry Maar Pardon" om nu eindelijk een specifiek pardon af te kondigen voor "oude wet" asielzoekers, omdat minister Verdonk haar toezegging om voor 1 juli 2006 alle oude dossiers te hebben afgehandeld niet waarmaakt. Op 6 april 2006 waren van de 26.000 dossiers nog 7.500 dossiers zonder beslissing van de IND of de minister. 44% van de wel behandelde 18.500 dossier hadden als uitkomst dat de aanvragers alsnog een verblijfsvergunning kregen omdat ze daar volgens onze wet- en regelgeving gewoon recht op hadden. Toch hebben ze daar allemaal tenminste 5 jaar op moeten wachten.
Eind juni werd aan de Kamer medegedeeld dat nog 1.226 dossiers af te handelen waren. Een productie van ongeveer 100 dossiers per werkdag gedurende drie maanden. Tussen februari 2004 en april 2006 was die score circa 34 dossiers per dag. Vluchtelingenwerk Nederland schat echter in juni 2006 op basis van de door hen bijgehouden Asielmonitor, dat van ongeveer 15.000 mensen het dossier niet gesloten is. Dit cijfer (15.000) staat in schril contrast met de in juni 2006 door de minister genoemde 1.226 open procedures. Verwarrend is de verklaring van de minister dat in het project terugkeer 19.800 vreemdelingen zijn "afgehandeld" en dat nog 5.700 vreemdelingen "behandeld" worden. De sommen kloppen niet. Ook in de Kamer was er tijdens het debat van 21 juni veel verwarring over het gegoochel met de getallen. De gevraagde opheldering over procedures en zaken die nog te behandelen zijn bleef vaag. In het rapport "Geen pardon, geen Terugkeer" dat Vluchtelingenwerk Nederland in juni 2006 publiceerde wordt aangetoond dat de IND zich volledig richt op de logistieke kant van het laten terugkeren van asielaanvragers. Alhoewel de minister ooit beloofde met het hart naar schrijnende gevallen te kijken, heeft ze niet vaker gebruik gemaakt van haar discretionaire bevoegdheid dan haar voorgangers. Terugsturen blijkt belangrijker dan de menselijke maat.
Ondoorzichtig is de omgang met de zogenaamde buiten schuldregeling. Slechts 49 maal werd een vergunning verleend op grond van de "buiten schuld" toetsing. Op geen enkele wijze wordt door de IND gemotiveerd waarom in het ene geval aan de buitengewoon zware bewijslast voor het verkrijgen van een buiten schuldvergunning wordt voldaan en waarom in het andere geval niet. Rechtsongelijkheid ligt hier op de loer. Buitensporig is het dat bij de IND en Vreemdelingendienst door aanvragers ingeleverde identiteitsdocumenten bij deze instellingen zoek raken.
De manier waarop de Nederlandse autoriteiten omgaan met asielaanvragen en asielaanvragers wordt bekritiseerd door de Raad van Europa in haar resolutie 1483 "Policy of return for failed asylumseekers in The Netherlands" van maart 2006. De Raad wil dat Nederland ruimhartiger omgaat met amnestieregelingen, dat rekening gehouden wordt met het aantal jaren dat een asielzoeker in Nederland verblijft en dat daar waar kinderen betrokken zijn gehandeld wordt in het belang van het kind. De minister zegt begin 2004 dat gezinnen in beginsel niet gescheiden worden. De adder onder het gras is dat dit niet geldt voor gezinnen die in Nederland gevormd zijn, die hoeven namelijk niet op enige coulance te rekenen en worden wel gescheiden. De conclusie dat Nederland op een inhumane wijze omgaat met asielzoekers staat nog steeds recht overeind. Het mag dan zijn dat de minister op vele dossiers een beslissing heeft (laten) nemen, maar dat betekent niet dat we dan geen asielzoekers meer in het land hebben. Sterker nog, de onmenselijkheid neemt alleen maar toe want gemeenten en de samenleving mogen het mooi zelf uitzoeken. Het is noodzakelijker dan ooit om met een specifiek pardon allen die onder de oude wet vallen het Nederlanderschap te gunnen. Je vraagt je wel af of de Nederlanders nog wel trots kunnen zijn op hun nationaliteit als je sorry moet zeggen voor de behandeling die de overheid asielzoekers aan doet. Geen Sorry Maar Pardon, dat is beter op zijn plaats. (www.geensorrymaarpardon.nl)

Machines aan de macht

De sf-literatuur heeft me nooit zo vermogen te boeien, behoudens dan misschien die anarcho-klassieker van Ursula Le Guin, De Ontheemde (The Disposessed). Ook ben ik geen echte aanhanger van de primitivisten, die menen dat alle verworvenheden van de moderniteit alleen maar onheil gebracht hebben en beter weer verwoest kunnen worden. Toch bekruipt me tegenwoordig steeds meer het idee dat de machines de heerschappij op aarde aan het overnemen zijn.
Onlangs had ik weer een piekmoment in mijn machine-angst toen ik een kaartje wilde kopen voor de trein naar ergens in Frankrijk. Nog niet zo lang geleden kon dat redelijk gemakkelijk bij alle grote treinstations in Nederland. Maar hedentendage is dat een hels avontuur. Toen ik toch maar de sprong had gewaagd en zo vroeg mogelijk in de ochtend naar de afdeling internationale tickets van het Amsterdamse Centraal Station toog (de enige plek in Amsterdam waar je nog grensoverschrijdende tickets kunt kopen) bleek de wachttijd daar toch al 40 minuten te bedragen. Volgens de bonnetjesuitdeelster achter agressieglas mocht ik echter blij zijn want "afgelopen vrijdag was de wachttijd 2 uur". In de uitpuilende wachtkamer liep bewakingspersoneel rond, dat toeristen die in slaap waagden te sukkelen, een brute por gaf, vergezeld van de snauw "no sleeping!"
Door ervaring wijs geworden - ooit was ik aan blijven dringen op een ticket in "gewone treinen" naar Parijs en bleek toen met een kaartje met niet meer bestaande verbinden in België opgezadeld te zitten waardoor we alsnog moesten gaan liften - legde ik me meteen neer bij de mededeling dat "gewone treinen niet meer bestaan". Ik moest dus wel de peperdure TGV nemen; andere verbindingen "zitten niet meer in de computer". Vervolgens hebben we letterlijk een half uur zitten pielen totdat er passende kaartjes uitrolden. Ruim 900 euro voor drie retourtjes Amsterdam - Zuid Frankrijk. Daar gaat al mijn vakantiegeld, zuchtte ik, terwijl mijn aandacht afgeleid werd door het bord op de toonbank dat vertelde dat ik als straf per kaartje 3,50 extra moest betalen omdat ik niet via de website heb geboekt maar daarvoor een echt mens lastig kwam vallen. Ik heb daarna de website bezocht om te concluderen dat je daar minstens even lang bezig bent en dan geheel het spoor bijster raakt met alle verschillende kaart- en kortingsmogelijkheden.
Het is misschien een lullig voorbeeld van beleid dat erop gericht is om je te dwingen je transacties alleen nog maar via hun computers te doen. Alleen bij de bakker kun je nog gewoon aanschuiven om je boodschap te doen, totdat ook die vindt dat je maar met een creditcard moet betalen omdat gewoon geld te onhandig/gevaarlijk is.
Ondertussen blijf ik me verbazen over het vertrouwen dat mensen in die apparaten hebben waarmee ze gedwongen worden om het mee te doen. Zonder een cent op zak op reis gaan, en dan maar hopen dat je bankpasje het nog doet als je 1000 km. verder uit het vliegtuig stapt. Of die ouders in de trein, die doorreisden terwijl hun kinderen uitstapten voor het ponykamp en de instructie kregen om "gewoon met je gsm te bellen" als ze de volgende dag weer op het station zouden staan om de trein terug te vinden waar ze elkaar terug zouden zien. Dat elektrische hebbedingetje zal het maar niet doen op dat moment...
Nu maar hopen dat er geen seinstoring is waardoor we voor dat gigantische bedrag uiteindelijk toch nog in een "gewone trein" terecht komen, zoals me laatst in Duitsland overkwam.
Ik denk toch dat we verloren hebben. De machines hebben de macht overgenomen. En ze haten ons. (Kees Stad)

wijvertrouwenstemcomputersniet

eerst even een citaatje van een ambtenaar van het ministerie van Binnenlandse Zaken uit een brief gericht aan het comite "wij vertrouwen stemcomputers niet": "Het ministerie en de Kiesraad nemen uw initiatief zeer serieus, en we zouden graag met u, of vertegenwoordigers van uw groepering in contact komen. Mede naar aanleiding van de aandacht voor e-voting binnen de Raad van Europa heeft dit vraagstuk al langer onze belangstelling. Graag zouden wij met u een bijeenkomst willen beleggen, waarin we van gedachten wisselen over mogelijke maatregelen ter versterking van het vertrouwen van kiezers in stemmachines en stemcomputers. Mag ik u vragen mij te berichten of en zo ja met wie uit uw groep ik een afspraak voor een ontmoeting kan maken?"
Dan het antwoord van Rop Gonggrijp, van "Wij vertrouwen stemcomputers niet":
"Geachte heer Mazel, we zijn allemaal zeer verheugd dat onze campagne bij ministerie en Kiesraad zeer serieus genomen wordt. Ik hoop dat u er begrip voor heeft dat wij menen nogal wat te verliezen te hebben door in een dergelijk vroeg stadium in de campagne persoonlijk met u in gesprek te gaan. Voordat je het weet zit je als activist in Nederland immers in __n of ander overlegorgaan, een commissie of een adviesraad. Die doet er dan vervolgens jaren over om een rapport te produceren dat in een burola verdwijnt. Onze achterban zou dan gaan vinden dat we in ambtenarentaal spreken en als we in die tussentijd een jolige actie doen dan zijn we ineens geen "serieuze gesprekspartner" meer. Daarnaast is uw ministerie bij gebrek aan beter toch een beetje onze tegenstander, en als het tussen ons al te gezellig wordt bestaat het gevaar dat wij u van alles vertellen dat u uit strategisch oogpunt het beste pas kunt weten als het u overkomt.
Ook kunnen wij het gegeven dat u onze campagne zeer serieus neemt niet goed rijmen met de recente uitspraken van de achtereenvolgende verantwoordelijke ministers. Zo zegt de minister De Graaf in 2004 "Naar mijn mening zijn de stemmachines die in Nederland gebruikt worden betrouwbaar" en minister Pechtold in 2005 "Anders dan bij stembiljetten kan er juist bij stemmachines geen twijfel over bestaan of de stemmen juist zijn geteld". Als uw ministerie e.e.a. nog steeds gelooft heeft praten niet zo veel zin, want dan zijn namelijk in uw ogen niet de stemcomputers maar *wij* het probleem. En als uw ministerie niet meer achter deze uitlatingen staat dan is het in onze ogen gezien het verleden gepast om deze ommezwaai publiekelijk kenbaar te maken.
Ik hoop dat u ook begrijpt dat de "versterking van het vertrouwen van kiezers in stemmachines en stemcomputers" waarvan u spreekt naar onze mening alleen het landsbelang dient als er minstens een paper trail systeem met steekproeftellingen is ingevoerd. Voor de duidelijkheid: dit is dus pas op het moment dat het gehele huidige stemcomputerpark daadwerkelijk bij het grofvuil staat. Tot die tijd menen wij dat, paradoxaal genoeg, juist een verdere *verzwakking* van dit vertrouwen op lange termijn de democratie dient. Wij zijn ons terdege bewust van de mate waarin onze eisen ingrijpend zijn, en we zouden ze ook niet stellen als we bij voortzetting van de huidige praktijk en trends niet nog veel ingrijpendere gevaren voor het democratisch proces als zodanig zagen.
Ik wil voorstellen dat u mij, voordat we persoonlijk met elkaar spreken, meldt of op uw ministerie al het besef heerst dat het nodig is om in sneltreinvaart te komen tot invoering van een paper trail en/of hernieuwd gebruik van stembiljetten. Minder is voor ons, met alle respect, niet bespreekbaar en in dat geval overheersen voor ons in dit stadium de eerder genoemde nadelen en risico's van een gesprek. Zeker gezien onze plannen voor de zeer nabije toekomst en de nauwelijks bij te benen snelheid waarmee onze campagne op dit moment voortrolt is het dan m.i. beter om nog heel eventjes te wachten tot het ook op uw ministerie is doorgedrongen dat het fenomeen "black-box voting" wereldwijd stervende is.
Een en ander laat onverlet de mogelijkheid om op iets meer afstand door middel van e-mail kennis te nemen van elkaars meningen, voorstellen en standpunten. We stellen verdere correspondentie dan ook nadrukkelijk op prijs.
Met vriendelijke groet, Rop Gonggrijp, "Wij vertrouwen stemcomputers niet"
P.S.: Voor de goede orde en zodat het u niet verrast: deze mail en alle verdere correspondentie is voor geïnteresseerden in onze campagne natuurlijk uitermate relevant. Ik zal deze dan ook plaatsen op de website." (www.wijvertrouwenstemcomputersniet.nl - neem een gratis abonnement op hun nieuwsbrief, lachen!)

Kijk eens door de ogen van je vijand...

Een paar jaar geleden vertoonde het Holocaust Museum in Washington een tentoonstelling van antisemitische propaganda. De samensteller van de expositie pareerde de onvermijdelijke kritiek als volgt: "Het is verstandig om zo nu en dan naar jezelf te kijken door de ogen van je vijand." Een actueel advies ook voor de man die een paar honderd meter verder in een groot wit huis woont; voor zijn goede vrienden in Israël; en natuurlijk voor hun enemies you love to hate, die lui van Gods partij. Zouden ze eens wat beter begrijpen wat hun tegenstanders drijft, wie weet was dan uiteindelijk vrede in plaats van oorlog het resultaat. Of in elk geval knarsetandende coëxistentie, voor zolang het duurt. Alles beter dan deze shit.
Maar daar wil ik het nu even niet over hebben. We kennen inmiddels ieders mening over de nieuwste oorlog in het Midden-Oosten wel. Van Marcel van Dam via Mient Jan Faber naar Mohammed Benzakour en dan weer terug. Nee, dat kijken naar jezelf door de ogen van je vijand, ik heb het eens geprobeerd. Viel niet mee zeg! Vijftig tergende minuten lang bekeek ik een documentaire over Constant Kusters en zijn Nederlandse Volks Unie. Juist ja, neonazi's van Dietschen bloed.
Het begin ging nog wel. Ik zag een soort Man Bijt Hond of - voor de oudere lezers onder ons - Showroom. Zo meldde ene Sven Skoda (what's in a name), Duits informaticastudent en net als zijn Kameraden van 65 jaar terug op langdurig bezoek in Nederland, monter: "Mijn bijbaantje is neonazi zijn." Lachen. Er was ook een John Willems uit het Brabantse Ravenstein, een ogenschijnlijk brave jongen die ondanks zijn vervaarlijke skinheadoutfit heel lief een poesje aaide. John, ofwel de Germaanse Jeugd Nederland, wees op de oude geveltjes van zijn stadje ("mijn authentieke Nederland"); en bleek veertig jaar welzijnswerk samen te ballen in één motto: "Voor een eigen stukje cultuur temidden van het multiculturele gebeuren".
Het lachen verging me toen ik eens wat beter naar de leider luisterde. Door de ogen van Constant Kusters zag ik ineens mijzelf. En wat klonk het vertrouwd! "Bush, Sharon, moordenaar!" scandeerde hij al demonstrerend in Den Haag. Nederland, zo zei Kusters, is geen democratie maar een democratuur. Ik neem niet aan dat Constant de Konfrontatie van januari 1994 thuis heeft liggen, en al evenmin dat hij Eduardo Galeano in zijn kast heeft staan, maar in beide gevallen vinden we dezelfde woorden terug. Verontrustender vond ik te moeten vaststellen dat de nationaal-socialen zich oprecht druk leken te maken over de kloof tussen arm en rijk in Nederland. Althans, Kusters werd echt vinnig toen hij - met een luxe buitenwijk van Arnhem achter hem - uitlegde dat de 'beleidsmakers' die daar woonachtig waren, zelf nooit arme allochtonen in hun wijk toe zouden laten. Wat ongetwijfeld waar is.
En toen plantte de jonge visionair zijn blik ergens op de horizon voorbij de villawijk, en kondigde een revolutie aan. "Er komen nieuwe denkers aan. Het zal niet met bloedvergieten zijn, maar misschien zijn wij dat wel." Getverderrie, dat soort dingen zeg ik ook! Al met al had de verwarrende observatie zich in mij genesteld dat deze griezelige neonazi's misschien niet op mij en de mijnen lijken, maar ik wel op hen. Ik heb het niet over de kale koppen, de gemeenschappelijke vijand die we delen, en al helemaal niet over het racisme dat we zeker nìet gemeen hebben. Maar fanatieker dan goed voor me is, of voor het doel dat me voor ogen staat, dat ben ik soms ook. Althans wel zolang ik als Constant Kusters klink. (Remko van Broekhoven, eerder gepubliceerd als column in de digitale Konfrontatie - www.konfrontatie.nl)

Living With War

I asked a man on the street what he thought about the war in Iraq. He said "Won't need no shadow man runnin' the government. Won't need no stinkin' war." He looked at me, checking me out. "Won't need no haircut! Won't need no shoe shine after the garden is gone! What will people say after the garden is gone? What will people do after the garden?" He just kept lookin' at me like I was crazy askin' about the war. He had bigger things on his mind. He looked like he was a hippie at one time. I don't really know what it was about him that made me think that, but he sure had an intense way about him.
He wasn't finished with me. He had been walking away but he turned and looked right at me. "Won't need no strongman walkin' through the night to live a weak man's day!" What the hell was he talking about? "Won't need no purple haze. Won't need no sunshine after the garden is gone!" That was it. He was definitely a hippie who had taken acid in the 60s. I pondered this. Did this mean he knew more or less than I did? Was his opinion tainted by taking drugs in the 60s? Had he been an environmentalist before it was cool? I remembered George Bush senior saying that Al Gore was crazy. Something about "chicken little." Look at them now, Al Gore is right and Bush was and still is wrong on global warming. Al Gore was worried about saving the planet and Bush was worried about saving cash. I was getting pissed. The man on the street just stood there looking at me going through my thought process. "What will people know after the garden is gone?" he asked. "What will people do after the garden?"

don't need no more lies
don't need no more boxes I can't see
covered in flags but I can't see them on tv
don't need no terror squad
don't need no damned Jihad
don't need no more lies

Let's impeach the President for lyin'
And misleading our country into war
Abusing all the power that we gave him
And shipping all our money out the door

Who's the man who hired all the criminals?
The White House shadows who hide behind closed doors
They bend the facts to fit with their new story
Of why we had to send our men to war

Let's impeach the President for spyin'
On citizens inside their own homes
Breaking every law in the country
Tapping our computers and telephones

What if Al-Queda blew up the tevees
Would New Orleans have been saver that way
Sheltered by our government's protection
Or was someone just not home that day?

Let's impeach the President for hijacking
Our religion and using it to get elected
Dividing our country into colors
And still leaving black people neglected

Thank God he's cracking down on steroids
Since he sold his old baseball team
There's lots of people looking at big trouble
But of course our President is clean

http://www.neilyoung.com/lwwtoday/index.html

over hamers & ploegscharen

Turi Vaccaro, die vorig jaar op 10 augustus twee F-16 bommenwerpers op de vliegbasis Woensdrecht met een hamer onklaar maakte kwam op 22 augustus jongstleden opnieuw voor de rechter. Hij was op 27 oktober 2005 veroordeeld tot zes maanden gevangenis (bovenop de tijd die hij al gezeten heeft) en 750.000 euro schade, of een extra jaar waarbij de schade niet vervalt. Zijn hoger beroep tegen deze eis zou dienen. Maar omdat de rechtbank niet de tijd had ingepland voor een fatsoenlijk pleidooi (ze hadden gedacht dat dit wel even snel kon) is de zaak weer uitgesteld tot 27 oktober 2006. Op 27 oktober aanstaande wordt wel de tijd genomen die de verdediging nodig heeft. Turi's advocaten willen ruim de tijd voor een pleidooi in de hoop harde noten te kraken. Acties tegen kernwapens worden steeds door het Openbaar Ministerie en de zittende rechters als politiek getint vandalisme behandeld. Het is de hoogste tijd voor een principiële benadering, er is jurisprudentie,en daarom is dit pleidooi zo belangrijk. Of er dan ook getuigendeskundigen gehoord zullen worden over de onrechtmatigheid van kernwapens is nog niet duidelijk geworden. De verdediging wil dit wel, de advocaat generaal niet.
Turi is het fundamenteel oneens met zijn veroordeling. De verdediging heeft ook al vroeger in zijn proces de redenen aangevoerd waarom Turi's handeling tegenover de dodende kracht van de F16's gerechtvaardigd was. Turi's advocaten, van wie Meindert Stelling op 22 augustus het woord voerde, willen dat er eindelijk eens rekening gehouden wordt met de dringende argumenten die ze keer op keer aanvoeren voor de onrechtmatigheid van het dreigen met kernwapens. De verdediging heeft de massaliteit van de vernietigingskracht aangegeven en de systeemmisdadigheid uitgelegd van voorbereidingshandelingen om B61 atoombommen te werpen. De inzet van kernwapens in bevolkt gebied is massamoord. Ploegschaar- en ontwapeningsacties moeten dus beschouwd worden als levensreddende handelingen. Turi was zelf aanwezig als publiek bij zijn eigen zaak op 22 augustus. Er waren met wit krijt vredestekens buiten gemaakt, en hij droeg ook het vredesteken met "Give peace a chance "eronder. Ook waren er flyers van Turi's steungroep en een spandoek "Stop de oorlog". Kom allemaal naar zijn hoger beroep op 27 oktober 2006 half 10 's-ochtends. Wie meer info wil kan met zijn steungroep mailen: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. ("niet het slopen van wapentuig is misdadig maar de productie daarvan!)

mensensmokkel

De Nederlandse regering is de grootste mensensmokkelaar van allemaal. "Kom", zal minister Verdonk gedacht hebben, en natuurlijk haar voorgangers voor haar, Nawijn, Cohen, en hun voorgangers voor hen. "Kom", zal minister Verdonk gedacht hebben, en ook nog eens uitgesproken, maar veel erger nog, gedaan: "Kom, laat ik eens werk maken van al dat gevlucht. Al die immigratie. Want dat kan toch veel beter?" En zo toog zij aan het werk. Want als die asielzoekers dan toch zo graag verhuizen en zich door allerhande duister gespuis van Afschuwelijk naar Beter laten transporteren, dan kunnen ze er toch moeilijk op tegen zijn wanneer wij er nog een schepje bovenop doen. Maar laten we eerst eens informeren hoe de reis tot nu toe is verlopen. "Dus u heeft besloten om te vertrekken. Waarvandaan? Wanneer dan? Datum en tijd graag. Hoe dan? Noem elk transport middel. Met wiens hulp dan? Langs welke route precies? Over welke bergketen, welk stuk zee of oceaan? Door welk land, over welke grens? En waarom dan? Snel vertellen. U heeft geen tijd voor aanstellerij. Het is graag of niet." En klaar is de procedure. Zo gaat dat tegenwoordig. Een schop onder je kont kun je krijgen en meteen op straat zonder hulp of voorzieningen of het kamp in. Het volgende kamp, want je bent al van welkomstcomité naar ingangsvoorziening verkast. Dan hebben we nu nog deportatiecentrum, uitzetcentrum en in het gunstigste geval grenshospitium. Hoe dan ook. We sollen nog even door. Van afdeling naar afdeling. Van cel naar cel. Van kamp naar kamp. En dan mag de getraumatiseerde asielaanvrager nog blij zijn dat hij of zij niet tot de zogenaamde "oude wetters" behoort. Die mensen zijn hier al een eeuwigheid. Die hebben gewacht en gewacht en gewacht. Zij die geluk hadden, zijn erin geslaagd wat contacten te leggen met de lokale bevolking, hier en daar wat vrijwilligerswerk te verrichten, de taal zich een beetje eigen te maken... En dat ondanks alles dat er aan werd gedaan om dit onmogelijk te maken. Kinderen op school, wat vriendjes en vriendinnetjes om de ellende te vergeten en te trachten enige kans op een toekomst te geven. Het hield mensen op de been. Maar dan! Verhuizen! Uw centrum gaat dicht. Ons afschrikbeleid heeft gewerkt. Er zijn er nu nog te weinig van u om het open te houden. Verhuizen dus. Naar een centrum ver van dat waar u thans bivakkeert. Morrend heeft u uw boeltje gepakt. Vooruit dan maar. Na een maandje voelt u zich
er enigszins thuis. Maar dan wéér. Verhuizen! Nu beginnen de kinderen te mokken. De eerste keer kon u nog aan hen uitleggen. Alwéér? "Kom op, zeg. Niet klagen!" hoor ik minister Verdonk al zeggen. "U was het die migreren wilde! Daar hoort verhuizen bij. We hebben nu eenmaal geen plaats. En bovendien, u heeft toch geen bezittingen." De woorden van de minister passen intussen op een mp3-bestand dat niet groter hoeft te zijn dan 1 kilobyte. Hoe vaak zal ze dat al niet gezegd hebben? En zo verhuizen en verhuizen mensen en raken nog meer ontheemd dan ze al waren. Tot rust komen is er niet bij. Zekerheid krijgen is er niet bij. Van de ene dag op de andere verkast de Nederlandse staat vluchtelingen van hot naar her en is aldus uitgegroeid tot de grootste mensensmokkelaar van Europa. Waar blìjven al die mensen? Het valt niet bij te houden! Waar zijn ze? Op straat? Onder een brug? Staan ze de daklozenkrant te verkopen of, tegen hun wil, hun lichaam? Zijn ze naar een aangrenzend land gegaan? Hebben ze in anonimiteit zelfmoord gepleegd, of zijn ze omgebracht, om vervolgens naamloos te zijn begraven? Zitten ze opgesloten in een van de vele grensgevangenissen die ons land inmiddels rijk is? Geen idee! Laten we het minister Verdonk vragen! Die weet het vast! De minister zal je aankijken alsof je gek bent. "Die mensen? Da's toch duidelijk!" en weer drukt ze de repeat toets in: "Kijkt u naar de cijfers! Die mensen, die zijn met onbekende bestemming vertrokken!" (Joke Kaviaar)

zoetzuur

Nu Balkellende III de vrijheid heeft genomen nog een aantal maanden verkiezingscampagne voor 't CDA en de VVD te voeren met behulp van prinsjesdag-cadeautjes is het des te schrijnender om het volgende weggedrukte nieuwsberichtje te lezen (in Het Financiële Dagblad). Een groeiend aantal BV's heeft verzuimd de jaarstukken met daarin de jaarcijfers te deponeren bij de Kamer van Koophandel. Bijna een half jaar geleden moesten deze ingeleverd zijn, nog steeds hebben 75.000 ondernemingen dat niet gedaan. Dit is notabene in de wet geregeld om overheden, ondernemers en burgers de gelegenheid te geven zicht te krijgen op de financiële situatie van een bedrijf waarmee je zaken doet, of wilt doen. Zijn de cijfers dertien maanden na sluiting van het boekjaar nog niet gedeponeerd dan (pas) dreigt een boete van maximaal 11.250 euro of zes maanden hechtenis. Maar er wordt vrijwel niet tegen opgetreden. Het zoet waarmee Balkellende III binnenkort is vrijwel ook allemaal gericht op de ondernemers (belastingen- en premieverlagingen), het zakenkabinet sorteert wederom voor op een nieuwe regeerperiode door de komende maanden veel pepernoten uit te delen aan de CDA- en VVD-achterban.

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 416, 1 september 2006