Ga stemmen, kies niemand!

Het verkiezingscircus is begonnen. Op 22 november aanstaande verwacht Den Haag dat we 150 volksvertegenwoordigers uit ons midden kiezen. Zij zullen de komende vier jaar met de regering het land gaan besturen. De verkiezingen zijn het moment dat we de volksvertegenwoordigers en hun politieke partijen kunnen afrekenen op het door hen geleverde werk. Stemt dit tot tevredenheid, dan rekent men opnieuw op uw stem. Stellen de prestaties u teleur, dan kunt u uw stem aan een andere partij geven. Maar u kunt ook niet of blanco stemmen. Tot het laatste roept Eurodusnie op.

Democratie
Een land besturen is een ingewikkelde zaak. Je kunt moeilijk voor elk wissewasje met zestien miljoen mensen om de tafel gaan zitten. Dus is het niet logisch dat we het landsbestuur uitbesteden aan een groep deskundige afgevaardigden? Onze representatieve, of parlementaire democratie is een mooie uitvinding, maar dan wel om de verkeerde redenen. Het stelt de belangen van een kleine club veilig en doet iedere uiting van onvrede en verzet van de hand door de superioriteit van de democratische rechtsstaat te prijzen. Geen enkele partij in onze regering zet vraagtekens bij deze zogenaamde 'superioriteit'. Wie het land anders wil organiseren is radicaal, niet goed wijs of zelfs staatsgevaarlijk. In naam van het landsbelang en de illusie van vertegenwoordiging wordt ongelijkheid en verdeeldheid in stand gehouden.

Technocratie
Wie op een politieke partij stemt doet afstand van zijn eigen mening en de macht over zijn eigen leven. Je moet er maar op vertrouwen dat jouw vertegenwoordiger, die niet eens weet wie jij bent of waarom je op hem of haar gestemd hebt, jouw belangen belangrijker vindt dan die van zijn partij, zijn fractievoorzitter, of die van zijn collega waar hij in een achterkamertje een dealtje mee sluit. De mogelijkheid om het gegeven mandaat van je vertegenwoordiger terug te trekken bestaat niet. Sterker nog, degene die dit probeert tornt aan 'de fundamenten van de democratische rechtsstaat': jouw vertegenwoordiger heeft de macht om wetten te maken die jou je vrijheid ontnemen. Je zult moeten wachten tot de volgende verkiezingen om een nieuw technocraatje een zetel te kunnen geven.

Da's kapitaal
De parlementaire democratie is verankerd aan de kapitalistische ideologie. Zelfs de socialistische partijen accepteren dat en proberen in de marges wat euro's te verschuiven. Gelijkheid en rechtvaardigheid gaan niet samen met exploitatie en competitie - politieke gelijkheid betekent niets zonder economische gelijkheid. In zowel het kapitalisme als de parlementaire democratie eisen 'deskundige' technocraten dat mensen 'die het niet begrijpen' hun zelfbeschikking aan hen afstaan. Zij weten het immers wel beter dan jij. De meeste politici komen uit het bedrijfsleven en keren daar na hun politieke carrière weer terug. Hetzelfde geldt voor de vakbonden. Je moet wel wanhopig zijn om te denken dat jouw belang, verkocht met een stem, zwaarder weegt dan het belang van de corporaties die miljoenen storten in de schatkist van de partij.

Hiërarchie
Natuurlijk wil dit niet zeggen dat de Tweede Kamer enkel en alleen wordt bevolkt door machtswellustig schorremorrie. Maar zelfs integriteit en goede bedoelingen slaan snel stuk op de cynische hiërarchie die de regering in stand houdt. De kranten staan het jaar door vol met achterbaksheid op het Binnenhof, een achterbaksheid die door alle politici onder de noemer 'professionele politiek' wordt geaccepteerd. Het is de vraag of de representatieve democratie het juiste middel is voor eerlijke verdeling van kennis, welvaart en welzijn. Tot 1917 konden alleen eigenaren van land en kapitaal de volksvertegenwoordiging kiezen. Maar nu we honderd jaar verder zijn is er weinig veranderd. Vrijwel alle sociale hervormingen zijn buiten de politieke sfeer tot stand gekomen, of uit eigenbelang door Realpolitik verwezenlijkt. Verkiezingen leiden niet tot verandering.

Naar direct
Maar wat dan wel? Eurodusnie pretendeert niet op alle vragen en dilemma's een antwoord te hebben, maar wij hebben wel ideeën over de richting die kan worden ingeslagen. Niet ongelijkheid en opgelegde overeenkomsten, maar gelijkwaardigheid en vrijwillige samenwerking zijn de leidraad in de samenleving die wij voor ogen hebben. Het gaat er daarom allereerst om besluitvorming te decentraliseren en terug te brengen naar een sociaal niveau. Dit betekent concreet dat de hiërarchische maatschappij-inrichting grondig op de schop moet. Een proces van democratisering in zowel de politiek als economie moet er voor zorgen dat de mensen hun eigen leven kunnen leiden. Geen halfslachtig geleuter over burgerinitiatief en referendum, maar de macht terug naar waar deze hoort: de bevolking.

Stem blanco!
Een parlement of regering geeft nooit vrijwillig haar macht uit handen. Daarom kiezen wij de komende verkiezingen niemand. Niet door passief thuis te blijven zitten, maar door ons ongenoegen te uiten met een blanco stem. Maar meer nog door op al die dagen dat er geen verkiezingen zijn ons lot en leven in eigen handen te nemen en ons te organiseren en manifesteren op een manier die ons wel bevalt. Ook jij kunt de wereld laten weten geen genoegen te nemen met het parlementaire circus. Naar decentralisering van besluitvorming door middel van directe democratie en actie! Kies daarom op 22 november 2006 niemand, en stem blanco! (zie ook www.eurodusnie.nl)

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 418, 10 november 2006