Kort nieuws

Gekraak in DenBosch

In de ochtend van 9 april is het pand aan de Bossche Havendijk 1 tot en met 9 gekraakt. Op deze plek komt Vereniging Ontspoord met het eetkafee Knoflook en de Weggeefwinkel te zitten en natuurlijk komen er ook mensen te wonen. Gelukkig kwamen er veel mensen meehelpen met deze kraak. Het pand was helemaal dichtgetimmerd dus het was een grote vraag wat we achter de deuren zouden aantreffen. Met twee groepjes die de houten platen van deurposten afhaalden gingen we op de panden af. Eenmaal binnen bleek de puinhoop best mee te vallen. De deuren lagen ergens anders in het pand en waren vrij gemakkelijk terug te zetten en voor de rest ziet het pand er ideaal uit. Aangezien er in het verleden een forse brand heeft gewoed en het pand sindsdien (ongeveer vijftien jaar) leegstaat, zijn we maar gelijk begonnen met schoonmaken en opknappen. Er is de afgelopen weken al veel veranderd, maar er moet nog heel veel werk verzet worden. Tevens is de eerste oprotbrief al aangekomen en heeft de eigenaar aangegeven het pand toch nog liever enkele jaren leeg te laten staan. Gelukkig is Mobi-tax in al die jaren flink afgekoeld en niet -zoals zeven jaar geleden- met een knokploeg langsgekomen. Mocht je nog wat tijd over hebben kom gerust langs, we kunnen altijd wat handen gebruiken bij het opknappen... Vereniging Ontspoord startte anderhalf jaar geleden een weggeefwinkel aan de Mayweg 64A maar dit pand wordt binnenkort gesloopt om er enkele parkeerplaatsen te realiseren! Ontspoord heeft een juridische procedure hierover verloren van de Nederlandse Spoorwegen Vastgoed en moet voor 31 mei aanstaande wegwezen op de Mayweg. (Vereniging Ontspoord, Havendijk 1, DenBosch 06.33977396 www.verenigingontspoord.org)
Eind april kreeg 't Kleintje van Vereniging Ontspoord het volgende persbericht binnen: De eigenaar (Edison Vastgoed BV, eigendom van de Vughtse projectontwikkelaar Cornelis Huygens, onderandere opdrachtgever van kraakwachtservice Camelot - redactie Kleintje) van de Havendijk 1 wil het pand opnieuw leeg hebben. Hiervoor zijn zij een rechtszaak begonnen tegen de bewoners en gebruikers van dit pand. Vereniging Ontspoord is de afgelopen weken druk bezig geweest het verpauperde pand op te knappen en zal deze activiteiten zeker niet staken. Hoewel het pand aan de Havendijk al ruim 15 jaar leeg staat en het nu eindelijk weer in gebruik is genomen, wil de eigenaar het opnieuw leeg hebben. Sinds enkele weken wonen er een aantal mensen en wordt het pand, dat lang geleden is uitgebrand, helemaal opgeknapt. De Vereniging Ontspoord gaat hier 13 Mei aanstaande hun weggeefwinkel naar verhuizen en moet dus voor die tijd alles in orde hebben. Sinds dat de krakers er zitten heeft de buurt erg positief gereageerd en op verschillende manieren hulp aangeboden. Iedereen is dan ook enthousiast dat er eindelijk weer iets met het gebouw gebeurt, dat toch vele jaren een doorn in het oog van de buurt is geweest. Het kan toch niet zo zijn dat een vereniging als Ontspoord met zijn weggeefwinkel uit een pand wordt gezet wat vervolgens weer vele jaren leeg zal staan. De dagvaarding staat overigens vol met onjuiste berichtgeving en smaad. Zo wordt de weggeefwinkel ervan beschuldigd mensen aan te trekken die uit zijn op diefstal uit naburige bedrijven. Dit terwijl de weggeefwinkel al een kleine twee jaar elders draait met veel succes en er enkel sprake is van een vermindering van criminaliteit in die buurt. Het is dan ook absurd dat Edison de weggeefwinkel op zo'n manier in een zwart daglicht probeert te brengen. Natuurlijk kan het niet zo zijn dat een weggeefwinkel en woonruimte op dit soort verzonnen argumenten ontruimd gaan worden. De vrijwilligers en vele sympathisanten kondigen dan ook aan niet zonder slag of stoot het pand te zullen verlaten. De rechtszaak zal plaatsvinden op dinsdag 16 mei om 14 uur in het Gerechtsgebouw achter het station in 's-Hertogenbosch. Komt allen!

Boeken lenen

En ja hoor, er zijn natuurlijk wel meer voorbeelden - maar nu ook eentje dichtbij, we konden er op wachten. Nadat eerder dit jaar (begin maart) een juwelier in Vught was overvallen heeft de officier van justitie bij de directeur van de Openbare Bibliotheek van Vught alle namen en adressen opgevraagd die rond het tijdstip van de overval de Vughtse bibliotheek hebben bezocht. Bieb-directeur M. van Iersel had dat vooralsnog geweigerd ("we hebben gezegd dat we alleen wilden meewerken als er een wettelijke vordering zou komen.") Nou, die kwam dus een paar weken later. Sinds 1 januari jongstleden namelijk is de "Wet Vorderen Gegevens" van kracht geworden, hiermee mogen opsporingsambtenaren bij een hele reeks instellingen gegevens opvragen over het adres, geboortedatum, verenigingslidmaatschappen, klantenkaartnummers en daarop opgeslagen informatie, bankrekeningen en verzekeringen van eventuele verdachten. Op video-opnamen van de juwelierskraak was te zien dat er nogal veel bezoek was aan de nabijgelegen bibliotheek, dus was de politie geïnteresseerd in alle gegevens van die 250 bezoekers. Welke boeken lees je, waar zoek je in de bieb naar, welk internet-gebruik, welke muziek heeft je voorkeur... Overigens had de politie geen enkel resultaat bij het doorvlooien van de bibliotheekgegevens. De wet is zonder noemenswaardig verzet - "onder het mom van terroristenbestrijding" - door het parlement geloodst.

Wie wist wat?

Als ingezonden brief verscheen er op 27 april jongstleden in de NRC een helder citaat dat veel duidelijk maakt over wie er nu wel of niet wat wist en op welk tijdstip over de moord op de joden in de Tweede Wereldoorlog. Hans Cohen schrijft daarin als reactie op een eerdere ingezonden briefschrijfster die stelde dat het onzin zou zijn dat de Nederlanders wisten wat er met de joden gebeurde: "Hierbij twee citaten uit het dagboek van Anne Frank. Vrijdag 9 oktober 1942: "We nemen aan dat de meesten vermoord worden. De Engelse radio spreekt van vergassing." Donderdag 19 november 1942: "Niemand (de joden) wordt ontzien (...) alles gaat mee in de tocht naar de dood." Als een meisje van 13, 14 jaar op haar onderduikadres dit reeds in 1942 weet, dan is het moeilijk voor te stellen dat de rest van de Nederland dit niet zou weten. Aannemelijker is dat die het gewoon niet wilde weten."

stralende toekomst

Natuurlijk ben je tegen kern-energie. Zolang er geen oplossing gevonden is voor het radio-actieve afval - en "we" dus het probleem op het bord schuiven van onze kinderen en kleinkinderen - zouden we uit puur fatsoen tegen kernenergie moeten zijn. Zet dan even je handtekening op www.million-against-nuclear.net

"Werk is de Goelag plus airco"

Bite Back

Dierenrechtenorganisatie Bite Back is het geklooi met dieren in het amusementsprogramma Big Brother meer dan zat. Pasgeleden was het voor de zoveelste keer raak in het programma. Nieuwste baanbrekende opdracht voor de bewoners - die men om de verveling tegen te gaan en de kijkcijfers te behouden de meest debiele dingen laat doen -, was het "blonderen" van twee kippen. De kippen die de bedenkelijke eer hebben in een ren van enkele vierkante meters het huis te delen met de kandidaten, moesten en zouden 'geblondeerd' worden met hennaverf. Op de beelden was duidelijk te zien dat de dieren leden onder de stress van de onnatuurlijke behandeling, eentje kreeg zelfs wat van het verfspul binnen. De haan besprong een pas geverfde kip onder luid gejuich van de bewoners: weer wat spektakel die de sleur even doorbrak! Dit is niet de eerste keer dat Big Brother met dieren solt tijdens het programma. In 2003 werden al kippen gedood. In deze editie moesten er als opdracht losgelaten duiven met de hand gevangen worden, werd er gesold met grote spinnen, waarvan er verschillende breuken aan de poten opliepen omdat men hen liet vallen, twee spinnen gingen dood, loslopende konijnen die gevangen moesten worden en waar het spelletje "4-op-1-rij" mee gespeeld werd. Wat gaat er in godsnaam nog meer volgen voor gerotzooi met dieren? Bite Back nam begin maart al contact op met de redactie van het programma om onze bezorgdheid te uiten over de behandeling van de dieren. Onze kritiek werd niet serieus genomen. We stelden toen al voor de kippen en de haan te adopteren. Men gaf aan dat de dieren goed verzorgd worden, en tot het einde van het programma erin zouden blijven. Bovengenoemde feiten geven aan dat Big Brother een eigen invulling geeft aan dierenwelzijn. Recent nam Bite Back wederom contact op met de redactie van Big Brother. Zij vinden echter dat ze niets verkeerd doen met de dieren die ze opvoeren in het Big Brother huis. Maar in tegenstelling tot de bewoners van het huis, zitten de dieren daar niet vrijwillig, en kunnen helaas geen ja of nee zeggen tegen een opdracht. Big Brother is trouwens een product van mediagigant Endemol. Endemol ligt de laatste tijd sowieso onder vuur bij internationale dierenorganisaties. In Portugal loopt momenteel een Endemol reality-soap over het circusleven. Endemol is daarbij in zee gegaan met een berucht Portugees circus dat olifanten slaat en dit ook ruiterlijk toegeeft. Mede dankzij internationale dierenrechtenprotesten - waaraan Bite Back ook actief deelneemt - trekken de sponsors zich terug en komt er geen tweede serie van de circus-soap. We zijn ervan overtuigd dat veel meer kijkers zich ergeren aan deze platvloerse trend om in sommige tv-programma's dieren te laten opdraven, puur voor het vermaak. Dat deze dieren hier onder lijden, is niet belangrijk, de kijkcijfers primeren. Daarom roepen we op om te mailen naar de redactie om hen te vragen te stoppen met het geklooi met dieren. Op www.biteback.be vind je de emailactie. Big Brother moet beseffen dat dieren geen dingen zijn waar je maar mee kan doen wat je wilt om te entertainen of om de kijkcijfers op te krikken.

De ontdekking van de PDO

De vent die een-hele-tijd-het-land-uitgeweest was, zat voor het eerst weer in de trein in Nederland, toen hij zijn mond voelde openvallen omdat een man verderop in de coupé plotseling achteloos zijn broek liet zakken en midden in het gangpad zijn behoefte ging zitten doen. Hij ging daarvoor op een of ander uitklapbaar metalen framepje zitten waar blijkbaar ook een soort apparaatje aangebouwd zat, dat zoemend de drol luchtdicht afsealde. Hij scheurde het envelopje af, deponeerde dat vervolgens in de prullenbak van de trein en ging verder met zijn krant. De vent keek nog eens verbijsterd om zich heen, maar niemand leek het de moeite waard te vinden om op te merken. Daarna zag de vent het nog een paar keer gebeuren. Slechts in één geval, toen de betreffende ontlaster er luidruchtige persgeluiden bij maakte, vond hij iemand in de coupé die hem met het optrekken van wat wenkbrauwen liet weten ook niet geheel gecharmeerd te zijn van wat zich voor hun ogen afspeelde. Later zag hij het ook op straat; keurige zakenmannen die even de aktentas neerzetten en, in de andere hand een telefoon aan het oor, hurken en hoppetee...
Eenmaal aangekomen vroeg de vent aan vrienden wat hier in godsnaam aan de hand was. "Dat er van alles verandert in het land, snap ik best. Zo is de krant bijvoorbeeld tien keer zo dik als toen ik vertrok, en staat er ook tien keer minder in. Maar dat gepoep midden op straat, wat is dat nou?". Zijn vrienden gierden het uit. "Oh had je daar nooit over gehoord?! Dat is de PDO. De Portable Defecation Outlet. Een of ander handig apparaatje, best duur ook nog. Maar echt handig. Je kunt nu gewoon overal je behoefte doen, en het werkt echt heel schoon enzo, de boel wordt keurig luchtdicht verpakt. In het begin stond het een beetje raar, maar dat went snel. Het bespaart enorm veel tijd en het is ook veel hygiënischer dan dat je zo'n plee moet delen met allerlei onbekenden." De vent probeerde nog wat tegen te sputteren door op te merken dat je dat soort dingen vroeger gewoon thuis deed, of in iedere geval in een daarvoor gereserveerde en afgesloten ruimte en door te voorspellen dat er binnenkort nergens meer een publieke wc te vinden zou zijn en dat ze zelfs in de kroegen zouden zeggen dat "tegenwoordig iedereen die zelf heeft". Zijn vrienden vonden dat hij zat te zeuren. "Ach, het is gewoon technisch mogelijk. Je moet met je tijd meegaan. Dat soort ontwikkelingen hou je toch niet tegen. Bovendien is het heel begrijpelijk dat ze het niet pikken dat je niet door kunt werken omdat je voortdurend op de plee zit. En binnen de kortste tijd weet je niet beter". Zo had de vent het nog niet bekeken... (Kees Stad - eerder verschenen op www.konfrontatie.nl)

De negen leden van de Hofstadgroep - volgens de Rotterdamse rechtbank lid van een criminele organisatie met terroristisch oogmerk - mogen geen verzekering meer afsluiten, in aandelen beleggen, geld overmaken of anderszins met geld goochelen. Dat is het gevolg van een oekaze die de Nederlandse regering heeft uitgevaardigd. De regering beroept zich daarbij op afspraken die gemaakt zijn door de Verenigde Naties en de Europese Unie. Kort gezegd komen die erop neer dat personen die verdacht worden van betrokkenheid bij terrorisme financieel drooggelegd moeten worden. Een kleine uitzondering op humanitaire gronden is mogelijk: het is niet de bedoeling de vermeende terroristen de hongerdood te laten sterven.
De Hofstadleden zijn niet de eersten die worden geconfronteerd met financiële sancties. De Filippijn Sison mocht het genoegen al eerder smaken. Sison, die geen verblijfsstatus in Nederland heeft maar ook niet uitgezet kan worden, leefde van een zogenaamde ROA-uitkering. Tot hij op Amerikaanse instigatie op de terreurlijst werd geplaatst en zijn uitkering kwijtraakte. Want van die paar honderd euro per maand zou hij wel eens terroristische acties kunnen financieren! Sison zit tot op de dag vandaag verstrikt in een juridische Bermudadriehoek. Hij probeerde zijn recht te halen bij de nationale rechter, maar die zei: u moet het bij de Europese rechter zoeken. De Europese rechter vond op zijn beurt dat Sison zijn beklag maar bij een nationale rechter moest doen. Dat schiet lekker op.
Nu zijn de Hofstadjongens aan de beurt. Weliswaar loopt het hoger beroep nog, maar het kabinet wilde blijkbaar niet het risico lopen dat de in de cel verblijvende pubers via hun ongetwijfeld armzalige bankrekeningen alsnog de fundamenten van de democratische rechtsstaat kunnen opblazen. Advocaten lopen zich al warm voor een stevig robbertje juridisch vechten. Want de regering lijkt het adagium 'eens een terrorist, altijd een terrorist' tot officieel beleid te hebben verheven. Ook als een lid van de Hofstadgroep na het uitzitten van de gevangenisstraf weer vrijkomt, blijven zijn bankrekeningen bevroren en mag hij de rest van zijn leven alleen een bedragje ontvangen om net in leven te blijven.
De juridische Bermudadriehoek gaat zelfs nog verder. De Tweede Kamer behandelt momenteel een wetsvoorstel waardoor politie en justitie veel sneller aan het tappen, observeren en arresteren mogen slaan als men meent terroristen in het vizier te hebben. Omdat zelfs onze wakkere Kamerleden snapten dat daardoor het risico dat onschuldigen in de sleepnetten van het opsporingsapparaat terechtkomen wel erg groot wordt, verzochten ze de minister om dan in ieder geval een beetje knappe schadevergoedingsregeling in het leven te roepen. Dat leek minister Donner niet zo'n goed idee. Want dat zou betekenen dat de staat potentiële terroristen financieel zou ondersteunen, en dat mag nu juist niet van de VN en de EU. "Ik ben bang dat het uitbetalen van schadevergoeding, ook in situaties waarin het bewijs niet rond komt, eventueel strafbaar is, omdat men daarmee terroristische doeleinden steunt," doceerde Donner. Dus als een rechter constateert dat het Openbaar Ministerie geen bewijs heeft voor de stelling dat iemand een terrorist is, blijft diegene in de ogen van Donner toch een terrorist, die geen schadevergoeding mag krijgen voor de justitiële dwaling, omdat de overheid dan terrorisme zou ondersteunen. Eens een terrorist, altijd een terrorist. Zelfs als de rechter zegt dat het niet zo is. De Nederlandse rechtsstaat begint wel heel wonderlijke trekken te vertonen. (Ronald van Haasteren)

Humana

Er is pasgeleden vijf jaar gevangenisstraf geëist tegen Mogens Amdi Petersen , grote man achter de "Teachers Group", een overkoepelende club van de Humana-beweging, met haar hoofdkwartier in het Deense Tvind. We hebben daarover eerder in Kleintje Muurkrant verhalen gepubliceerd (nummers 366 en 284 - zie het digitaal archief op www.stelling.nl/kleintje) In Nederland is Humana vooral bekend van haar tweedehandskleding-inzamelingen, maar de sektarische groepering handelt ook onder de namen Planet Aid, Gaia, U'SAgain, Green World, UFF, College Aid, Great Lakes Trading, DAPP, the Humanitarian Fund en bijvoorbeeld Garson and Shaw. Ergens eind deze zomer komt de Deense rechtbank met een uitspraak. Hou de boel in de peiling via www.tvindalert.com

Nationaliteit

Gisteren heb ik mijn verzoek geschreven afstand te doen van mijn nationaliteit. Vanaf heden wil ik uitsluitend nog beschikken over mijn staatsburgerlijke rechten.

Er zijn uiteenlopende redenen afstand te doen van mijn nationaliteit. Om te beginnen heb ik nooit gevraagd om een lidmaatschap van een natie, een gemeenschap die zich laat kenmerken door het idee dat culturele en politieke grenzen samen dienen te vallen. Dit lidmaatschap is mij opgedrongen. Ik ben genationaliseerd.

Vraag me niet wat de culturele kenmerken van deze natie of nationale identiteit zijn. Indien ik hierover ondervraagd zou worden, zal ik het antwoord schuldig moeten blijven. In de regel geldt dat de natie of een daarop gebaseerde identiteit slechts vanzelfsprekend is zolang je deze niet hoeft toe te lichten. In de 19de eeuw merkte de historicus en econoom Walter Bagehot al op dat natie en nationale identiteit onuitgesproken vanzelfsprekendheden zijn, waarnaar men eigenlijk niet moet vragen.

Het idee van het bestaan van een natie is eigenlijk één van de grootste politieke onjuistheden en hardnekkigheden van de 19de eeuw. Het verondersteld dat de mensheid ingedeeld hoort te zijn in territoriaal gerangschikte bundeltjes cultuur. Om deze toestand van culturele verdeeldheid te bereiken, is het middel uitgevonden van wat wel 'etnische zuivering' genoemd wordt (maar eigenlijk 'nationale zuivering' is). Het deporteren of doden van hen die niet over de juiste culturele kenmerken beschikken. Saillant is dat het de Volkerenbond was, de voorloper van de Verenigde Naties, die het middel van de zuivering introduceerde in het domein van de internationale relaties, met het organiseren van een gedwongen bevolkingsruil tussen Turkije en Griekenland.

Het idee van een noodzakelijke congruentie tussen staatsrechtelijke en culturele grenzen leidt niet noodzakelijk tot deportatie of decapitatie. De zachte tegenhanger van deze harde zuivering is assimilatiepolitiek. Assimilatiepolitiek heeft tot doel diegenen te culturaliseren die geacht worden niet over de juiste kenmerken te beschikken. De mens, zijn of haar geest, als object van vorming door onderwerping. Opmerkelijk is dat juist die politieke stromingen die het idee van de maakbare samenleving afwijzen, zo bezeten zijn van het idee mensen te produceren naar cultureel recept.

Bovendien, de benadering van identiteitsvorming gebaseerd op het idee van de natie is onverenigbaar met het democratiebegrip. Het idee van democratie verwijst naar een proces van bevrijding van het subject, gebaseerd op het idee dat het subject soeverein is, en er geen macht bestaat (God, Monarch) die hoger is. De natie, als cultureel-politieke gemeenschap, vereist de onderwerping van het subject. De natie, dat is de God of Monarch van vroegere tijden, die absolute gehoorzaamheid eist.

Het feit dat ik afstand heb gedaan van mijn nationaliteit voelt als een bevrijding. Geen nationalistische inlijving en onderwerping, maar burgerrechten. Avanti! (JoJo - 5 mei 2006)

Trouble's coming every day

Well I'm about to get up sick
of watchin'my tv
checking out the news
untill my cyc-balls fail to see
I mean to say that every day
lt's just another rotten mess
And when it's gonna change my friend
lt's anybody's guess
So I'm watching and I wait
Hoping for the best.

(Frank Zappa: "Freak Out!", 1966)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 413, 12 mei 2006