Waarom toch?

Ik lees jullie blad altijd met aandacht. Vaak kan ik me in jullie analyses vinden. Ik reageer ook wel eens. Dit keer viel mijn oog op een artikel 'op naar de volgende revolutie' van een buitenlander, Vadim Donetsky. In een voetnoot staat dat hij betrokken is bij het 'onafhankelijk' info-centrum Insudok.

door Rik Min

Dat een buitenlander in Nederlandse bladen schrijft, blijf ik gek vinden. Het is vooral daarom vreemd, omdat er een groot aantal mensen binnen Nederland of België zijn, die net zo goed dit soort artikelen kunnen en/of willen schrijven. Of ontbreken er goede analisten in ons land? Je zou het soms denken, zeker in de 'gewone' pers vind je geen echt objectieve journalisten en reporters meer. Ik denk dat jullie er zelf ook wel alles van weten. Ik ben echter gespecialiseerd in buitenlandse zaken: Midden Oosten, Joegoslavië, nationalisme, zionisme, etc. De kwestie is: hoe beoordelen jullie - als redactie - zo iemand (uit het buitenland) en zijn pennenvruchten? Ik ben zelf ook een tijdlang hoofdredacteur van een weekblad geweest (Manifest). Bij de Volkskrant kunnen en willen ze al niet eens meer goede analyses plaatsen; gecheckt of beter nog: dubbel gecheckt. Heel veel buitenlandse troep tegenwoordig in Volkskrant, NRC, en vooral ook op Radio 1; burgerlijke lui, arrivé en - naar mijn mening - onbewust zetbaasjes ergens van. Juist de mensen die zeggen 'onafhankelijk' te zijn vind ik niet alles; ik heb net 45 jaar Koude Oorlog achter de rug. Afijn.

Ik mail eigenlijk om de 'content' van dat verhaal van die Vadim Donetsky. Hij geeft enerzijds geen mening en maakt het verhaal af door wat lacherig te doen. Anderzijds geeft hij wel degelijk zijn mening, namelijk dat hij niet gelooft dat het imperialisme met deze mondiale strategische tactieken werkt. Net als Israël, werkt het imperialisme (het Pentagon, de USA) wel degelijk met dit soort scenario's om communisten en socialistische landen (en zelfs voormalige socialistische landen) kapot te maken. Juist die laatste landen zijn speerpunt, en dus de klos. Jammer dat jullie schrijver dus zo'n negatief verhaal geeft. Ik zou voor jullie een veel positiever verhaal kunnen schrijven. Mijn vrienden uit België en Nederland ook. Hierbij mijn commentaar:

Waarom hebben de progressieve bewegingen en veel socialistische landen die enorme nederlaag in 1991 geleden? Daarna zijn er wel tien fluwelen revoluties geweest, echte contra-revoluties. Honderd procent geïnitieerd door de USA. Maar hoe bewijs je dat? Sinds kort weten we pas hoe de USA en het Pentagon de Koude Oorlog gespeeld hebben (1, 2). De kern van deze enorme nederlaag en de ellende voor de werkende en pensioengerechtigde bevolking daarna en voor de progressieve beweging in de wereld, is gelegen in het uitgekiende beleid van het Pentagon om in de Koude Oorlog wereldwijd alle leiders van links systematisch, en via leugens in de media, te demoniseren en hun goede bedoelingen bewust verkeerd voor het voetlicht te brengen. Zestig jaar lang was dit de basis van het beleid om links in te dammen en systematisch met leugens en bedrog kapot te maken. Het demoniseren begon voor het grote publiek bij Lumumba en Soekarno, daarna Maarten Luther King, Cuba, Angola, Portugal, Italië, Nicaragua en recentelijk nog Congo, via leugens en uiteindelijk de moord op Kabila. Maar de belangrijkste demonisering in de laatste zestig jaar was toch Stalin en dat proces is nog steeds aan de gang. Tot op de dag van vandaag wordt Stalin nog steeds in een verkeerd daglicht gezet (3). Leugens over de Sovjet Unie, Stalin's bedoelingen met het pakt dat hij sloot met Hitler in 1939, en de zuiveringen die net voor het begin van de oorlog, in de periode 1937-1938, in het rode leger zijn doorgevoerd, worden tot op de dag van vandaag toe herhaald en herhaald zonder dat er betrouwbare bronnenonderzoek wordt gedaan. Zijn daden worden als misdaden neergezet. Terwijl de zuivering van 1937 - 1938 was ingezet om het rode leger betrouwbaar maken voor de onafwendbare strijd tegen de nazi horden die onmiskenbaar op de jonge Sovjetstaat afstormden. Dit wordt door de westerse media en het Pentagon steeds maar weer verkeerd uitgelegd en begrepen (4). Is men bang voor de waarheid? De waarheid van het gelijk van het socialisme? Van Stalin? Dat de SU Europa heeft gered? Is men bang dat de communisten toch gelijk hadden, hun analyses tot de beste van de wereld behoren, en communisten - als het zo door gaat met de wereldcrisis van het kapitaal, de werkloosheid, de oorlogsdreigingen - alsnog weer gelijk zullen krijgen? (5)

Op het hoogtepunt van de macht van het communisme begon tevens de laatste fase van de Koude oorlog, in 1979 om precies te zijn, toen de communistische partij van de SU in de val terecht kwam, die voor ze was opengezet door Brzezinski, Jimmy Carter en het Pentagon: Afghanistan. Op het hoogtepunt van de communistische beweging -rond 1975- was de economische en politieke roem van de Sovjet Unie -zoals bekend- heel sterk; en rond 1979 idem dito de vredesbeweging tegen de atoombewapening van West Europa. Er werden in Moskou indrukwekkende internationale congressen gehouden met communistische partijen uit 160 landen (4), er was een onvoorstelbare technische en wetenschappelijke vooruitgang te melden; en de politieke successen van de SU en China, en de bevrijding van Vietnam en delen van Afrika spraken ook velen in Europa aan. In deze periode was de woede van het grootkapitaal en hun leiders, het USA-imperialisme, zetelend in het Pentagon, navenant enorm.
Het Pentagon besloot in het vuile spel van de koude, heimelijke oorlog tegen de socialistische landen en tegen de bevrijdingsbewegingen, er een schepje bovenop te doen. Rond 1979 werd door kringen uit het Pentagon een concreet
plan gesmeed om de Sovjet Unie in een val te laten lopen (2). Als de Sovjet Unie in deze val zou trappen, konden de media het communisme in de media gemakkelijk zwart te maken, zoals ze dat in 1956 (Budapest), en 1997 (Praag), ook lukten. Dit keer lukte het ook, en zelfs beter, en met meer gevolgen dan ooit verwacht. De uitvinder (c.q. uitvoerder) van dit sluwe spel was Zbigniew Brzezinski (2, 6). Hij was notabene lid van de regering van Jimmy Carter, een prominent lid van de democratische partij. De val die werd opgezet was Kaboel, Afghanistan. In Afghanistan hadden enige tijd daarvoor de communisten op een democratische manier de macht weten te krijgen. Dat stak. Men begon - als vanouds maar nu nog smeriger - snode plannen te smeden om de publieke opinie om de tuin te leiden en ook dit keer kreeg men die weer mee. Dit keer begon ook links in Nederland bijna in zijn geheel mee te schuiven. Met het inmiddels bekende gevolg: het opheffen van de CPN en het vallen van de muur (7).

Dit keer werd het spel gespeeld met slimme psychologische wapens en werd er een monsterverbond gesloten met groepen moslim-fundamentalisten uit binnen en buitenland (8). Men wist van te voren dat de leider van de SU, Brezjnev, de regering van communisten in Kaboel te hulp zou schieten. Er waren immers verdragen van en voor bijstand tussen Kaboel en Moskou. De progressieve communistische regering in Kaboel werd vanwege deze plannen van Brzezinski en Charter vanaf dat moment systematisch ondermijnt en haar leven werd onmogelijk gemaakt; daar ter plaatse, fysiek, maar vooral ook in het westen, bij intellectuelen, via de gelijkgeschakelde pers. Moskou kon niet anders dan deze progressieve regering met militairen vanuit de SU te steunen. Men stuurde militairen die daar hun leven niet meer zeker waren. Daarna wist het Pentagon precies wat haar te doen stond. Vliegtuigladingen Stingerraketten werden aangevoerd. Zelfs de NATO-troepen in West-Europa hadden deze unieke wapens toen niet. Het Sovjet leger en haar luchtmacht stond er kansloos tegenover. Om te kunnen overwinnen of zich alleen maar daar te kunnen handhaven braken er walgelijk bloedige gevechten uit, waarbij de westerse media niet nalieten de Sovjet Unie als een soort bloedhonden af te schilderen. Deze demonisering werd in West Europa helaas een groot succes. Grote delen van links Nederland en ook de toenmalige jonge leiding van de CPN trapte er in (7). Internationaal waren nu alle kaarten op het moslimfundamentalisme gezet. Die moslimfundamentalisten waren helaas makkelijk te winnen. Het was een één-tweetje tussen het kapitaal en het moslimfundamentalisme. Links had dat toen volstrekt niet door. Saoedi Arabië - naar pas veel later bleek - leverde mankracht, de ideologie en naar later bleek zelfs het kapitaal. Bin Laden was in dit sluwe spel de joker. Het technisch wondermiddel was de zojuist uitgevonden Stingerraket, waarmee elke schaapsherder, te alle tijden, elk vliegtuig de lucht uit kon schieten (8). Deze Afghaanse periode van de Koude Oorlog en met name de ontstaansgeschiedenis, is nauwelijks ergens beschreven. De smerigste rollen waren hier in Nederland voor het ICTO, maar toen ook al voor het IKV, Mient Jan Faber en co. Alleen Target (2000), Solidair (2003), en EPO hebben hier druppelsgewijs in hun publicaties melding van gemaakt [6]. De boeken van Unger en de film van Moore (Fahrenheit) maken er voor het grote publiek nu pas melding van (8).

Het was een - naar later bleek - klassiek 'één-tweetje' van het Pentagon met de reactionairen uit de moslimwereld. Het begon met Stingerraketten in Afghanistan. Het eindigde met de eliminatie van 'rood' links en de opkomst van 'groen' links. Een-tweetjes zijn in de politiek hetzelfde als gewone een-tweetjes op het voetbalveld. Je passeert je tegenstander door tijdelijk met een tweede partij/persoon de bal toe te spelen om daarna - als je de tegenpartij dus op het verkeerde been hebt gezet - die bal weer terug te krijgen. Heeft de USA dat gedaan? Ja. Was die tijdelijke bondgenoot Bin Laden? Ja. Is links en de SU 'gepasseerd'? Ja. Heeft de USA de bal nu weer terug? Zo te zien niet...

De Koude Oorlog is niet door Churchill in Fulda in 1946 begonnen, maar in Mei 1945, toen president Truman van de USA de gehele, grotendeels nog intacte geheime dienst van Hitler overnam en meer dan duizend man in het geheim naar Washington overbracht (9). Deze geheime dienst was van Generaal Gehlen en was gespecialiseerd in OostEuropa en het observeren en infiltreren van progressieve, socialistische en vooral communistische organisaties (10). Zijn manschappen wisten alles van de organisatie van communisten en waren getraind om communistische voormannen op te sporen en uit te schakelen. Gelukkig waren de communisten in de Sovjet Unie al vanaf 1918, en zeker sinds de burgeroorlog van 1920-1923 [...] op hun hoede voor verklaarde vijanden van de Sovjet staat. Dat uitschakelen van communisten werd vanaf 1933-1941 en daarna fysiek en ter plaatse in de Sovjet Unie gedaan, maar vooral ook door onzinverhalen over communisten en hun werkwijzen rond te strooien. Demonisering van communisten en van communistische leiders, met name van Stalin immers was iets waar de fascisten meester in waren. Al vanaf 1933, bij het aan de macht komen [...] en al ver daarvoor [...], wisten Hitler en Goebbels dat het vertellen en rondbazuinen van grote leugens -in een democratie- beter helpen om de macht te krijgen en te houden, dan kleine leugens. De toestanden rondom het niet-aanvalsverdrag dat Stalin met Hitler sloot werden zowel door bijna alle WestEuropese leiders alsmede ook door Hitlers geheime diensten gecreëerd (11). De demonisering was in die periode net zo hevig als later in de koudste dagen der Koude Oorlog.

Deze Duitsers hebben in de periode 1945-1960 in Washington in het Witte Huis en met name in het Pentagon de kiem gelegd voor het anti-communistische klimaat dat tot het vallen van de muur, en zoals iedereen inmiddels ook kan zien en weten, tot op de dag van vandaag onverminderd voortkankert. (Kijk maar naar Cuba, Noord Korea en hoe ze met China handelsoorlogen voeren en producten boycotten). Aangezien het kapitalisme de verklaarde doodsvijand van het communisme en van socialistische maatschappijen is, waren deze Duitsers zeer gewilde aangevers over alles waar de Amerikaanse kapitalisten ook in geïnteresseerd waren. Achteraf gezien waren Boedapest en Praag ook opgezette valkuilen voor de SU. De geschiedenis van de Koude Oorlog moet nog geschreven worden. De bewijsvoering hiervan is evenwel moeilijk. Die valkuilen werkten toen grotendeels wel en mistten hun uitwerking op de publieke opinie niet, maar de gevolgen ervan hadden nog niet echt effect op de westerse communistische partijen. Hoewel Paul de Groot rond 1967 gedwongen werd zijn mening over de SU aan te passen. Achteraf heeft hij daar veel spijt van gekregen. In ieder geval begon toen de glijpartij van de CPN. Het gevolg is tot op de dag van vandaag te merken: er is in Nederland bijna geen goede oppositie meer.

Het allergrootste gedeelte van alle heimelijke acties uit de Koude Oorlogen, zoals infiltraties, sabotage en demonisering is nog vaak onbeschreven, onbekend en/of geheim. De waarheid over de oorzaken en het aanstichten door uit het westen aangestuurde anti-communisten, aangaande de opstand in Hongarije, Budapest, 1956 en Tsjechoslowakije, Praag, 1967 is nog steeds niet boven tafel (11).

Het overnemen van een groot deel van Hitlers geheime dienst rond 1945 en de onvoorstelbaar smerige verwikkelingen rond 1979 zijn vrij onbekend bij het grote publiek. Maar nog veel onbekender zijn de politieke en psychologische manipulaties rondom Boedapest (1956) en Praag (1967). Ik ga ervan uit - met terugwerkende kracht van wat we nu weten over Kaboel en demoniseren, dat toen de Russen ook al bewust geprovoceerd zijn en in de valkuil zijn gelokt van "het binnenvallen van een land" en daar "onschuldige burgers vermoorden". In Bosnië en Tsjetsjenië gebeurt immers hetzelfde. Milosevic en Poetin kun je er lekker zwart mee maken. Er waren in 1956 en 1967, toen net als in Kaboel, ook verdragen met resp. Budapest en Praag, om de linkse regering te steunen in geval van een aanval van uit het westen of in geval een contra-revolutie. Aangaande Hongarije en Tsjechoslowakije waren er op Jalta en in Potsdam rond 1944 en 1945 afspraken gemaakt. Stalin heeft zich altijd aan deze internationaal overeengekomen afspraken met Roosevelt, Truman en Churchill, gehouden, en bijvoorbeeld nooit Griekenland opgeëist. De USA deed dat wel. De ene staatsgreep volgde op de anderen. De USA pleegde haast elke jaar wel ergens een staatsgreep. Stalin heeft om zijn goede wil te tonen driekwart van Berlijn zelfs teruggegeven. De USA werd er alleen maar hebberiger door en brutaler. Deze regels en de verdragen die de SU hebben gesloten, gelden plotseling niet als de USA ergens ter wereld, zich met soort gelijke zaken bemoeit, zoals bijvoorbeeld in Chili (Pinochet) en Indonesië (Soeharto). Dat maakt de positie van de SU en de communistische beweging nu met terugwerkende kracht ook zo sterk. Zeker achteraf nu de USA, zonder mandaat en verdrag, Saddam Hoessein met allerlei leugens en verdachtmakingen, zomaar uit Irak heeft verdreven en Irak heeft vertrapt. Ongelooflijk, want met terugwerkende kracht heeft hierdoor de SU als het ware het 'echte' recht verkregen om de progressieve Hongaren, de progressieve Afghanen en de progressieve Tsjechen te helpen bij het voorkomen van een toen dreigende terugval naar het kapitalisme en het NATO-kamp. Ja toch? Er waren immers vriendschapsverdragen en officiële, democratisch gesloten verdragen voor wederzijdse bijstand tussen vele oost-Europese landen.

Noten:
* (1) De 'Eerste Koude Oorlog' strekt zich in mijn gezichtsveld uit van 1946 tot 1991. De 'Tweede Koude Oorlog' zoals ik die nu noem, begon in 1991 en loopt tot op heden. Deze nieuwe tweede Koude Oorlog kenmerkt zich door een moeilijk bevechtbare, slimme, heimelijke, steeds maar doorlopende demoniserings-campagne tegen communisten, hun bewegingen, hun partij, hun ideologisch wereldbeeld, tegen bevrijdingsbewegingen en tegen progressieve personen overal ter wereld, ondanks dat de Sovjet Unie -voor de VS- als tegenstander is weggevallen. Bang dat er maar één communist over blijft die tzt de zaak weer op kan starten. Voor communisten, is de 'koude oorlog' dus nog steeds niet afgelopen, hoewel de officiële Koude Oorlog -de Eerste dus- in 1991 afgelopen is.
* (2) Zie Zbigniew Brzezinski: "How I and Jimmy Carter Started the Mujahideen". Interview in Le Nouvel Observateur, 15-21 januari 2003, p. 76. Deze truc van uitlokking is vaker toegepast. We weten al geruime tijd dat ook de Eerste Golf oorlog door een bewust opgezette val voor Saddam Hoessein, is uitgelokt. Saddam Hoessein heeft niet doorgehad dat hij daarna in de westerse media voor de westerse burgerij publicitair kon worden afgemaakt en afgeserveerd.
* (3) De demonisering van het communisme kent -in dit betoog- vier periodes. Demonisering van voor de WO II, inclusief de hysterie rondom het niet-aanvalsverdrag met Hitler. De periode van Stalin na de WO II, de periode na 1953 met Boedapest 1956, Praag 1967, etc. en ten slotte vanaf 1979 Kaboel. Deze demonisering van Stalin, die tot op de dag van vandaag doorgaat, dag in dag uit, in de media en met name in de Volkskrant en op de VPRO, is 't belangrijkste succes geweest van het kapitalisme en een apart verhaal. Later wellicht hierover meer.
* (4) 1975: communistische landen uit meer dan 160 landen kwamen toen regelmatig bijeen (congresboeken in mijn bezit).
* (5) Zie: Ludo Martens. Een andere kijk op Stalin. EPO.
* (6) Bronnen: Target (1999-2002), Solidair (2000-2003) en Manifest.
* (7) Deze jonge nieuwe leiding van de CPN was met name Gijs Schreuder en Elsbeth Etty, plus wat meelopers.
* (8) Bin Laden en Saoedi Arabië. Zie ook de film van Moore 11/9 Fahrenheit. De filmer Moore en de schrijver Unger probeerden via film en boek de herverkiezing van Bush te torpederen. Ze kregen vreemd genoeg volop steun om een mediacampagne op te zetten. Dat moet te denken geven. Ik ben bang dat ze met deze aanval op Bush een dubbele agenda hadden: De Israël-lobby en de zionistische beweging wilden - na gedane zaken met Bush - best graag een democratische president. Bush was in hun ogen toch te slap en begon (voorzichtige) kritiek op Israël te uitten. Dat gaat Israël al te ver. De democraten in de USA zijn - net als de sociaal democraten in Europa - soms zelfs beter te manipuleren, richting een joodse staat (zionisme, slegts für joden) en een palestijnse staat bestaande uit 2 absurde bantoestans (slegts für Palestijnen). Daarom begonnen ze hun kaarten (maar) op Kerry te zetten.
* (9) Churchill in Fulda, USA, 1946. Zie boek Ludo Martens.
* (10) Tussen de 1000 tot 5000 kaderleden van met name Duitse spionagediensten van generaal Reinhard Gehlen werden er eind 1945, begin 1946, in het geheim naar de USA overgebracht. Zie L. Martens; een andere kijk op Stalin. p.195 en p.293.
* (11) Het verraad van Kroetsjow aan Stalin (1953) en dat van Gorbatsjov aan de Communistische partij (1991) moeten we hier los van zien. Dat is de binnenlandse dimensie van het hier betoogde. Dit artikel gaat voornamelijk over de buitenlandse dimensie en de druk die leidde tot binnenlandse destabilisatie. First things first. Oorzaak van het verval blijft de bewuste demonisering vanuit het Pentagon, waardoor niemand meer voor het communisme en een socialistische maatschappij durfde op te komen. Ook -tenslotte- niet meer voluit binnen in de Sovjet Unie.

(Rik Min, communist uit Enschede was hoofdredacteur van het VCN-blad Manifest)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 400, 4 maart 2005