Vermist: het avondje bijpraten

Je smst wat af tegenwoordig; je zou haast geen tijd meer overhouden om te mailen. 100, 500 smsjes per maand is al heel gewoon. Technologie holt sociale structuren, weer eens, voorbij en uit.
De gesloten verbanden van de gross familie, van de christelijke clans en van de roedels dagloners zijn passé. Ook het gezin, de kerk, de buurtvereniging als ordenend principe en als uiting en invulling van sociale driften is op zijn retour.
Tussen de narcissen gold vriendschap lange tijd als het middel om sociale noden, driften, behoeften en gevoelens een onderdak te geven.

Het kenmerk van al die antieke vormen van contact is dat ze vooral verlopen via het samenzijn, de ontmoeting, de afspraak. De overeenkomst is via min of meer vaste patronen op min of meer vast tijden bijpraten, liefst met meerdere mensen tegelijk.
Dit is een wezenskenmerk. Misschien wel fundamenteler dan allerlei uiterlijkheden of vergankelijke zaken als gross familie of vriendschap.

De sms en de mail zijn nu hard op weg om dit wezenskenmerk totaal uit te hollen. Door een permanente uitwisseling van informatie, micro-informatie en kul blijft er simpelweg niks over voor het avondje bijpraten. Je weet alles al. Help, wat nu?

Zand

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 403, 10 juni 2005