Skip to main content
  • Archivaris
  • 420

Grotpapier en engelenhaar

Okidokio, weer een jaar voorbij. Een jaar waarbij definitief duidelijk werd dat de NoordAmerikanen Afganistan en Irak platgebombardeerd hebben onder juichende goedkeuring van het grootste gedeelte van de wereld met behulp van heel veel vuile leugens. Nu er meer dan een half miljoen Irakezen door de VS vermoord zijn en er ook meer dan drieduizend Amerikaanse soldaten dood gemaakt zijn maken de VS (en Israël) zich op om de volgende oorlog in te gaan. De dreigingen om Iran plat te gooien nemen levensgevaarlijke vormen aan. Een belangrijke oog- en oorgetuige van veel Amerikaans gesjoemel is pasgeleden vermoord door de strop. Ook ik heb met afschuw en verbazing het executie-filmpje op youtube.com bekeken waarop een stel godsdienstwaanzinnigen de oorlogsmisdadiger Saddam Hoessein schreeuwend de dood injagen. Ongelooflijk hoe weinig mensen krachtig stelling hebben genomen tegen het uitvoeren van de(ze) doodstraf. Heel veel mensen die het kunnen weten hebben eerder verklaringen afgelegd dat de juridische procedure waarbij Saddam schuldig werd verklaard aan alle kanten rammelde en dat het erg belangrijk was om hem over nog heel veel kwesties hard aan zijn tanden te voelen. Weg mogelijke kroongetuige van welke Westerse bedrijven er allemaal oorlogsrotzooi aan hem hebben geleverd waarbij duizenden mensen zijn vergiftigd en verminkt. Handig voor heel veel Amerikaanse en Europese oorlogshitsers wiens zakken ondertussen uitpuilen van de winsten van de vele handelaren des doods, waaronder dus ook enkele Nederlanders (1).
Alle producenten van oorlogstuig boeren momenteel goed en het ziet er niet naar uit dat daar voorlopig de klad in zal komen. Daarom gaat het zogenaamd ook weer goed met "de economie". De dames en heren "vrije markt"adepten ontmoeten geen enkele tegenstand meer om hun programma van privatiseren en afknijpen door te voeren. De flink om zich heen gevreten globalisering heeft ervoor gezorgd dat op alle terreinen de kapitalist zijn productie heen en weer over de aardbol schuift en dààr zijn spullen laat maken waar het uurloon 't laagst is. Beter gezegd: waar de uitbuiting van de arbeider het hoogst is, maar dat zullen velen wel weer een afgezaagde -socialistische- opmerking vinden. Toch worden die ouderwetse links-rechts-tegenstellingen weer behoorlijk actueel. Wat mij betreft zijn ze overigens nooit weggeweest maar vandaag de dag wordt het weer ietsiepietsie normaler om de beesten bij hun naam te noemen. Het gaat weer over de domino-theorie in Zuid en Midden-Amerika waar de ene populist na de andere de bestaande bourgeoisie omverkegelt. Of daar sprake is van links, of zelfs van socialisme valt nog te bezien maar het is uiteraard vele malen beter dan de vriendjespolitiek der militairen en al de schavurken die uitsluitend vanwege hun familiebanden macht en inkomen vergaren. Daar is dus de ouderwetse terminologie links-rechts absoluut weer op zijn plaats. En ook dichtbij scheurt de samenleving langs de links-rechts-tegenstelling open. Wilders, Verdonk met haar rechtse liberalen en fundamentalistische christenen en islamisten aan de ene kant en een groeiende meute sociaal-democraten, echte en nep-socialisten en zich links-liberalen noemende wereldverbeteraars aan de andere kant. Helaas zijn er de afgelopen jaren zoveel kollektieve voorzieningen gesloopt en afgeschaft dat er van hervormingen wel niks meer terecht zal komen dus het wordt tijd dat een ieder zich weer openlijk langs heldere ideologische scheidslijnen profileert. Om te beginnen bijvoorbeeld met betrekking tot de "moeilijke" gevallen zoals vluchtelingen en immigranten. Je uitspreken voor open grenzen - maar dan ook voor iedereen - is niet erg populair. Wel juichen over dat je met je euro overal 'tzelfde fastfood uit de muur kunt rukken maar ach en wee-geschrei als het gaat over hier klussende Roemenen of voor massamoord vluchtende Afrikanen. Nee, het vreemdelingenbeleid van de Nederlandse regering (overigens begonnen bij de vorige regeringsdeelname van de sociaal-democraten) heeft goed gewerkt hoor ik overal om me heen roepen. Ja inderdaad, de hele samenleving is super-egoïstisch geworden dus zoiets als solidariteit met onderdrukten en slachtoffers van eerwraak, honger, verkrachting en bommen en granaten is fors geslonken. In de neo-liberale samenleving voel je je immer met losers niet verbonden.

Mijn mening is dat we de ruif helemaal open moeten zetten en dan een paar jaren moeten kijken wat er gebeurt. Een generaal pardon ja, voor iedereen die blijkbaar zó ongelukkig is dat ie z'n eigen achtergrond wilt verlaten. Ik geloof niet dat er veel Hollanders zijn die echt begrijpen wat het is om te moeten vluchten. Wat maakt het nou uit of je vlucht voor de honger of voor de dood? Voor verkrachting of onderdrukking en uitbuiting? Alsof het voor mensen iets simpels is om je boeltje bij elkaar te pakken en op pad te gaan. Weg uit je eigen cultuur, weg van je familie, je vrienden, je taal, je huis. Het zou goed zijn om radikaal te breken met het egoïstisch geblaat over tsunami's van vreemdelingen zoals die gevaarlijke gek van een Wilders doet. Radikaal omdraaien die ideologie: ons met velen inzetten om gastvrij en solidair te zijn met slachtoffers van overheidsgeweld en schoften schoften noemen. Ook als het gaat om regeringen die "onze bondgenoten" zijn in de strijd tegen, eh ja tegen wat?
Slachtoffers van schoften moeten we per definitie helpen. Als dat betekent dat "we" het wat slechter krijgen, 't zij zo! De verspilling is hier sowieso enorm. Dat er een groeiende groep volk is dat elk jaar meer miljoenen (en sommigen zelfs miljarden) bij elkaar graaien is een belediging voor iedereen die op of onder het bestaansminimum zit. Mensen die met tonnen euri's weglopen zijn kapitalistische zwijnen, die - het kan niet anders - dat geld over de rug van velen bij elkaar gegraaid hebben. En die velen houden tegenwoordig ook vrijwel allemaal hun smoel omdat ze 't niet slecht hebben. Ook een paar keer per jaar op vakantie kunnen en onze luchten verkloten met benzine- en kerosineshit. Ik ben van mening dat de tegenstellingen (weer) moeten groeien omdat er dan tenminste kansen ontstaan op fundamentele veranderingen ten goede. Dat diegenen die hun vertrouwen in een politicus formaliseren middels een tochtje naar de stembus ook serieus nemen en dus die eenmaal gekozen politicus er weer af halen als ie staat te liegen en te bedriegen. En dat gebeurt helaas dagelijks. En vrijwel live! Je hoeft tegenwoordig geen vijftien of twintig jaar meer te wachten op opengaande archieven of medeverantwoordelijken die op hun oude dag hun straatje willen schoonvegen. Het komt vandaag de dag veel voor dat je live getuige bent van kuiperijen, gedraai en gejok. En "ze" komen er vrijwel altijd mee weg. Nee, zei Balkenende, ik kan geen boekje open doen over de precieze massavernietigingswapens die Saddam heeft, maar ik heb de geheime dienst-rapporten gelezen waarin de bewijzen staan, dus vertrouw mij maar en steun onze steun aan de VS en Groot-Brittannië met hun massa-bombardementen op Bagdad. Een paar jaar later blijkt alles bij elkaar gelogen te zijn maar het maakt niks uit. Balkenende vier staat alweer in de steigers, cynischer kan toch bijna niet? En Verdonk heeft diverse keren zonder met haar wimpers te knipperen staan liegen en bedriegen, maar ze is nog gewoon minister. En de jonge garde der sociaal-democraten, die hun oorspronkelijke arbeiders-achterban verloochend en verraden hebben, gaan dadelijk handjeklap met diverse christenen hun zakken vullen. Wat een wereld, wat een land...

noten:
1. "Geen cent spijt. De jacht op oorlogsmisdadiger Frans van Anraat" geschreven door Arnold Karskens (Amsterdam, Meulenhoff, 2006) met daarin een hoofdstuk over Hans Melchers en zijn Melchemie (www.arnoldkarskens.com)

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 420, 26 januari 2007