De RFID-controlemaatschappij

Wij leven in een tijd waarin wij de intelligentie hebben en daarmee ook een verantwoordelijkheid zonder precedent, om zelf ons lotsbestemming te bepalen. We zien ons momenteel geconfronteerd met het naargeestige spookbeeld van de controlemaatschappij.

door Louise Baanders

Kijk naar de zorgwekkende ontwikkelingen in de toepassing van RFID-technologie die het mogelijk maakt om totaal controle te hebben over de mens. Banken, bedrijven en politici dwingen de burger steeds meer om in snel tempo de digitale weg te nemen. De vraag is of er nog sprake van democratie kan zijn in de steeds gecompliceerde elektronische samenleving waarin de gemiddelde mens bepaalde ontwikkelingen allang niet meer kan volgen. Technologie kan geavanceerd zijn en tot veel in staat, maar het is en blijft een instrument, waarvan het nut afhankelijk is van het gebruik die ervan wordt gemaakt. Zelfs de beste technologie is een tweesnijdend zwaard.

Genetische manipulatie kan virusresistente en aan eiwitten rijke gewassen opleveren, het kan echter ook leiden tot dodelijke biologische wapens en pathogene micro-organismen. RFID-technologie zou binnen de medische sector een handig hulpmiddel kunnen zijn, maar overheidstoepassingen van deze nieuwe technologie vormen een groot gevaar voor de privacy en vrijheid. Vrijwel alle Nederlanders zullen vanaf 2007 met ten minste één RFID-chip op zak lopen en dit is maar het begin!
Desondanks wordt er vastgehouden aan het hardnekkige geloof dat de techniek de oplossing zou zijn voor alle problemen en dat technologische doorbraken ons in de toekomst in staat zullen stellen om alle uitdagingen te overwinnen. Helaas waar het ons aan ontbreekt, is de wijsheid en het mededogen die vereist zijn om technologie op een wijze manier toe te passen.. Kennis brengt vruchten voort, maar wijsheid kwijnt weg. Deze gapende kloof moet nog voor het eind van dit decennium worden gedicht als we de huidige catastrofale tendens willen keren.
Technocratie betekent letterlijk: de macht of heerschappij van de techniek of van een technische benadering van de wereld. Technocratisch bestuur beschouwt doeleinden als een gegeven (wensen van opdrachtgevers of van de bevolking of van de volksvertegenwoordiging) en beperkt zich tot het zoeken en inzetten van de juiste middelen. Kenmerkend voor technocratisch bestuur is (1) eenheid van ontwerp en toezicht, (2) gehoorzaamheid van de uitvoerders, (3) monopolisering van dwang. Technocratisch bestuur wordt een kwalijke zaak, wanneer niet alleen in de sfeer van de uitvoering, maar ook in het publieke debat (de politieke ruimte) alleen nog over de juiste middelen kan worden gesproken. Het lijdt geen twijfel dat we die kant op gaan en de massale groei op het gebied van "Radio Frequency Identification", of RFID is daar een bewijs van.

De filosoof Jacques Ellul schreef in zijn boek 'The Technological Society': "Techniek vereist voorspelbaarheid en, evenzeer, precisie in de voorspellingen. Het is dus noodzakelijk dat de techniek prevaleert over het menselijke wezen. Voor de techniek is dit een zaak van leven of dood. De techniek moet de mens reduceren tot een technisch dier, de koning van de slaven der techniek. Voor deze noodzaak moet de menselijke grilligheid vermorzeld worden; de technische autonomie gedoogt geen menselijke autonomie. Het individu moet worden gekneed door technieken, hetzij negatief (door de technieken om de mens te kunnen begrijpen) of positief (door de aanpassing van de mens aan het technische kader), om de schoonheidsfouten die zijn persoonlijke wil veroorzaakt in het perfecte patroon van de organisatie te kunnen wegvagen."

Gevaarlijke overtuigingen
Een van de gevaarlijkste overtuigingen van de wetenschap is dat de wereld een gigantische machinerie zou zijn. Dit gevaarlijke geloof dateert uit het begin van de moderne tijd en is een restant van het wereldbeeld van Galileo en Newton, waarin eenvoudige oorzaken rechtstreekse en eenvoudige gevolgen hadden. De gedachte dat de wereld een immens mechanisme is, was een uitstekend uitgangspunt voor het benutten van middeleeuwse technologieën maar voor de huidige spitstechnologieën schiet het hopeloze tekort. De moderne technologieën werken nu eenmaal niet als newtoniaanse machines en zijn niet meer zo voorspelbaar. Desondanks wordt er vastgehouden aan de overtuiging dat de wereld net zo maakbaar is als een machine. Het mechanische model schiet zelfs tekort waar het de invloed van onze technologieën op de natuur betreft. De manier waarop een getransplanteerd gen in een plant tot expressie komt is te voorzien, maar de wisselwerking tussen deze gemodificeerde plant en haar natuurlijke omgeving laat zich niet zo makkelijk voorspellen en het resultaat kan onwenselijke gevolgen hebben voor andere soorten.

Conclusie
Het onder ogen zien van de gevaren van de technologie, betekent niet dat we de techniek overboord moeten zetten. De techniek kan ons leven vergemakkelijken en verrijken. Deze moet echter de mens dienen en niet zo zijn dat de mens uiteindelijk de slaaf van zijn eigen schepping wordt.
Bovendien vind ik dat er meer informatie en aandacht moet worden gegeven op het ethische aspect en het vraagstuk van de privacy in de toepassing van deze RFID-technieken. Een technische toepassing van RFID technologie op de mens en toename van controlesystemen, kan niet anders dan leiden tot het verlies van privacy en is dus een aantasting op onze recht op vrijheid.

Actiegroep Stop VeriChip is bezig om handtekeningen te verzamelen tegen het implanteren van micro-chips in het lichaam (zie verichip.yourownrisk.nl/petitie.asp)

Dit bericht is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 429, 14 december 2007