GL: Het D66 van de toekomst
Dwarse of revolutionaire ideeën hebben een levenscyclus. Ze beginnen ergens, ze eindigen ergens. Ze kunnen een gezond leven leiden, je kunt hun leven rekken, ze kunnen aan het infuus decennia vegeteren. En bovenal dat soort ideeën, en ook politieke partijen die die ideeën exploiteren, drijven op bewegingen.
Met dit instrumentarium is een diagnose voor de patiënten GL en D66 eenvoudig te stellen. Het ziektebeeld heeft twee hoofdpijlers. Beide patiënten hebben het contact met de hun voedende bewegingen verloren; bewegingen die bovendien nagenoeg verdampt zijn.
De democratiseringsbeweging: overleden. De milieubeweging, op wat getuigenisgeluidjes na: overleden. De onconventioneel en echt vernieuwende linkse beweging: overleden.
Erg opvallend is dat beide patiënten noch in achterban noch in hun leiding lijken doordrongen te zijn van de ernst van hun ziekte. Ze beschikken amper over een diagnose, laat staan een met bovenstaande diepgang. Men is vooral druk met wishful thinking, leugentjes tegen beter weten in, de andere kant opkijken, window dressing, riedeltjes voor de Bühne, anderen de schuld geven, en zo meer.
Beide patiënten verergeren hun ziekte door naar kwakzalvers te luisteren, sterker nog door kwakzalvers tot de allerhoogste geledingen toe te laten. Recepten uit die hoek leiden tot meer pluche-geilheid, meer redelijkheid, meer salonfähig willen zijn, meer agenda-volgendheid, minder dwarse eigen agendazetting, minder contacten met de restanten van bewegingen, geen contacten met de opvolgers van die overleden bewegingen.
Intussen raakt de ordinaire kiezer dakloos. Het is een ramp voor linkse mensen en voor het land dat de enige twee linkse partijen die ons land kent terminaal zijn. Wat linkse mensen daarna rest is twee populisten. Twee in de Kamer opererende lieden die eigenlijk niet meer zijn dan vakbondsleiders van de oude stempel.
De oplossing. Als die er al is zal deze niet komen vanuit die partijen, ook niet van hun kader. Het zal moeten komen van erbuiten, of van ... lichtpuntje: Loesewies. Zij is de enige die ziet dat tot voorbij de uitgemergelde fundamenten afgebroken moet worden. Alleen zij kan via een shocktherapie Femke wakker maken.
Zand
Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 412, 7 april 2006