Van zekerheden en malloten

Wie ben je als je het volgende allemaal niet bent:
inspirerend, daadkrachtig, betrouwbaar, vasthoudend,
aansprekend, sociaal vaardig, leider, bekwaam, bevlogen, van
deze tijd, sympathiek een gezaghebbend.
Te moeilijk? Tip 1: je bent wel saai, gewoon en intelligent.
Tip 2: je bent er omdat twee jaar geleden een malloot een
pistool leegschoot. Tip 3: de GPD opende met je.

We spreken over Balkenende. De man die de klok vijftig jaar
terugzet, die al die quasi verworvenheden en zekerheden
afvoert voordat patiëntenplatforms, milieubewegers en
vakbonders over de rand van de polder kijken; kortom voordat
al die behartigers de eerste bijeenkomst bezochten van de
cursus "hoe sla ik een deukje in een pak boter". Balkenende
gaat als een speer.
Balkenende de staatsman die de komende zes maanden Europa er
van gaat overtuigen dat de verloren gegane heilige huisjes en
andere ijkpunten vervangen moeten worden door lege hulsjes met
bible belt luchtjes. De mafia siddert van deze reïncarnatie
van Nederland gidsland.

Een malloot schiet een malloot dood en tegelijk sneuvelt een
hele generatie politici, waardoor we nu opgescheept zitten met
een stapel malloten. De lichtste Kamer ooit en een Kabinet met
politieke embryo's die blijken te saneren als een Terminator.
Adviseurs eruit; subsidies eruit; polder eruit; gedogen eruit;
al dan niet illegalen eruit; behartigers eruit; diplomatiek
postuur eruit; onderwijskwaliteit omlaag; zorgkwaliteit
omlaag; zelfs de XTC-productie vlucht nu naar het buitenland.

Geen column zonder hoop. Maxim is op last van zijn adviseurs
accoord gegaan met een geleidelijke overgang naar een ander
kapsel en wat plastisch chirurgische camouflering van zijn
meest pokdalige kantjes. Het is niet de bedoeling dat we het
merken; we moeten er gewoon intrappen.

Zand

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 391, 14 mei 2004