aan straling blootgesteld

Naar aanleiding van de reactie van Harry Teernstra uit het vorige Kleintje die Ad van Rooij met zijn jarenlange strijd tegen giftige houtverduurzaming een hart onder de riem stak kregen we onderstaand stukje wat we jullie niet willen onthouden.

door Jan van Kampveld

Ha Harry, leuk artikel, waarin je Ad van Rooij adviezen geeft, onder andere om naar de borreltafel van de media te stappen. Helaas, ook de media maken deel uit van het probleem. De naam Van Rooij is op de redacties besmet. Hoe zinnig het ook kan zijn wat hij roept en schrijft en doet, het komt niet in de krant. Je kunt het ongeveer vergelijken met de bouwfraude. Zorg elk half jaar voor de ontdekking van een schaduwboekhouding, en de fraude wordt niet eens meer onderzocht. Volgende keer publiceert De Telegraaf niet meer. Op een gegeven moment gaat de redactie zich voor zo'n primeur schamen. De bouwmaffia wint en kan gewoon zijn gang gaan.
Nu is de bouwfraude een onbelangrijk rimpeltje, als je het vergelijkt met de zaak van Ad van Rooij. De bouwfraude gaat alleen maar over hebberigheid en onfatsoen. De verkankering van ons milieu daartegenover is gigantisch, en Van Rooij heeft maar een heel klein deeltje te pakken. Overal wordt afval verdund, verpakt in beton, grond, gebakken klei of gemengd tot een nieuw materiaal. Zelfs voor het vergiftigen van voedsel schamen we ons niet. Over tien, twintig jaar (als we dan nog bestaan) zullen we misschien verbaasd terugkijken naar deze periode van gigantische schandalen. Voorzover we tijd hebben, want de zorg voor de kanker- en andere ziektelijders (inclusief onszelf) zal onze grootste aandacht opeisen. Pas dan komen de berichten in de media, ben ik bang. Via de borreltafel, inderdaad.
Het moet me van het hart, dat dit zelfs voor Kleintje Muurkrant geldt. Op het moment is het grootste schandaal de bestraling van de gehele bevolking met de elektromagnetische velden van draadloze digitale communicatie. GSM, UMTS, DECT (in feite UMTS-zendmasten in huis), C2000, digitale babyfoons, WIFI, WLAN enzovoort. Allemaal gepulste sterke signalen die de biologische systemen van mensen ontregelen. Met ernstige gevolgen. De overheid hanteert een norm van 17,5 W/m2 (veldsterkte) voor DECT, de telefoon die 24 uur per dag niet alleen uzelf, maar ook uw buren doorstraalt. Zij verschuilt zich daarbij achter de grenswaarde van de Gezondheidsraad. Dat is echter helemaal geen norm, maar een blootstellingslimiet (50% van de veldsterkte waarbij uw weefsel in zes minuten één graad in temperatuur stijgt. Dat mag in Nederland).
Er is helemaal geen norm voor de straling die op ons wordt losgelaten. De providers beperken zich weliswaar tot 0,003 W/m2 (een zesduizendste van de blootstellingslimiet). TNO-FEL heeft vastgesteld dat bij die veldsterkte het functioneren van de hersenen verandert (bij een taakje van tien minuten!) en dat bij UMTS (dus ook DECT) tintelingen, hoofdpijn en onwelzijn optreden. O_k bij mensen die nergens over klagen, die zelf dus niets in de gaten hebben.
Straling is helemaal niks nieuws, de Russen hebben het uitgebreid onderzocht en de Amerikanen hebben hun onderzoek herhaald en bevestigd. Van straling word je stralingsziek ('microwave sickness'). De door wetenschappers ontdekte biologische effecten beginnen bij ongeveer 0,000.001 W/m2 (een zeventieneneenhalfmiljoenste van de blootstellingslimiet). De kennis over de effecten van straling is groot, maar wordt gewoon genegeerd.
Inmiddels kunnen veel mensen bevestigen, dat ze bij een chronische belasting boven de 0,000.001 W/m2 problemen krijgen. Slapeloosheid, hoofdpijn, jeuk, hyperactiviteit (een verbeterde werking van de hersenen?), brandende huid, overgevoeligheid voor elektrische apparaten, problemen met ogen en genitaliën, allergieën, vergiftigingen, leer- en concentratieproblemen, verlies van het korte termijn geheugen, duizeligheid, een hele reeks symptomen.
Waarschijnlijk is er een analogie met de zaak van Van Rooij. Het schijnt dat de Gezondheidsraad ook bestaat uit een groep zelfverklaarde machthebbers, die de onwijsheden van het private internationale comité voor niet-ionizerende straling (ICNIRP) klakkeloos misbruiken. Een netwerk van verstrengelingen met hoekstenen van het grote geld, het zogenaamde recht, de politiek. Overal zitten de handlangers van de doorstralingsmaffia. Zelfs de journalisten worden zoet gehouden met hun GSM-metje.
En masse verklaren de media dat TNO-FEL heeft vastgesteld dat het ding geen kwaad kan. Niet waar! TNO-FEL heeft gevonden dat de signalen van GSM binnen tien minuten de werking van de hersenen beïnvloeden! De journalisten willen het gewoon niet weten en schrijven daarom het omgekeerde op. Zelfs TNO-FEL heeft er moeite mee om te verklaren dat niet iedereen zich altijd wel zal voelen bij 'verbeterd cognitief functioneren'. Bijvoorbeeld in de nacht, als een mens wil suffen en slapen. Onwelzijn is volgens de definitie van de World Health Organisation ook ongezondheid.
Kortom, de doorstraling wordt doorgedouwd door een machtig netwerk van politici, juristen, ondernemers. En de media! Vergis je niet. De media hebben helemaal geen zin om in onmin te raken met hun broodheren - iets minder groot, niet alleen geld maar ook macht. Dat werkt zelfs bij Kleintje Muurkrant niet anders. Als de redactie genoeg zou hebben van Van Rooij, dan vlogen zijn bijdragen eruit, hoe gerechtvaardigd de door hem aangekaarte zaak ook mag zijn.
Ik ben benieuwd hoe de media de komende jaren om zullen springen met het schandaal van de straling. Van Kleintje Muurkrant weet ik al, dat de redactie er niet op zit te wachten. Lastig, technisch, 'we hebben al zulke heftige discussies' en meer van zulke argumenten heb ik al gehoord. Probeer maar een ander medium te vinden. Wellicht de borreltafel?
Ondertussen onthult de Süddeutsche Zeitung (27 januari 2004) dat de verzekeringsmaatschappijen het risico op gezondheidsclaims door zendmasten uitsluiten. De Münchner Merkur meldt dat een ziekenhuis de DECT telefoons afschaft. De Neueste Dresdner Nachrichten verhaalt van een familie, die in de kelder is gevlucht. In Salzburg protesteren leerlingen met hoofdpijn en concentratiestoornissen tegen een zendmast direct naast de school.
In Spanje verschijnen rapporten over kanker bij zendmasten. In Engeland trekken buurtbewoners een zendmast om en zetten er burgerwachten bij, omdat ze de kankergevallen zat zijn. In Londen blijken de mussen significant af te nemen waar de elektrosmog toeneemt. In Zweden (eerste land waar GSM in Europa te krijgen was) is elektrogevoeligheid inmiddels een erkende volksziekte. En in Nederland? Gebeurt niks. Geen nieuws. Zelfs niet in Kleintje Muurkrant.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 389, 19 maart 2004