Hoe Sterk is Snert?

Toen ik gisteravond onder de douche stond om alle kookluchtjes van mij af te wassen zag ik door de stoom van het hete water plotseling een nieuwe kraakheldere ambitie voor me: ja, ik moet een partij gaan oprichten. Er zijn weliswaar zat partijen in Den Bosch, maar mijn eigen ei kan ik nergens kwijt. Dus, wat je wilt, dat doe je zelf.

door Jan Parkiet

In het verleden was ik al lid van een partij, maar dat bleek niet de juiste keuze. Daarom richtte ik in 1995 al eens een partij op, die evenwel niet Sterk genoeg bleek om de kiesdrempel, of iets wat daar maar in de verste verte op leek, te behalen. Maar het bleef wel doorkoken in mijn ambitieuze geest, totdat gisteravond een compleet toekomstmenu zich in de mist als een visioen aan mij openbaarde.
Ik heb inmiddels al 25 kritiekloze volgelingen, die ik als politiek goeroe wel even zal leren hoe zij een politiek eitje te bakken hebben. Het belangrijkste is dat we een populistisch samengestelde menukaart hebben. Dus er moet Hollandsch zijn, wat buitenlands en voor de echte kritische geesten ook nog vegetarisch. Zo'n partijprogramma lukt dus wel, als je er maar voldoende aansprekende ingrediënten in doet. Het kookboek voor de politiek is geen echt moeilijke lectuur.
Omdat de andere partijen steeds verkeerde ingrediënten gebruikten is de kloof tussen politiek en consument erg groot geworden. Als de consument een gebakken scholletje vraagt, maar de politiek serveert alleen snert, dan ben je wel verkeerd bezig. Nee, dat gaan wij anders doen. Met onze specialiteitenkaart moet het toch wel mogelijk zijn om bij de volgende verkiezingen zo'n 8 zetels te halen. Ja, misschien lacht u daarom, maar met een gevarieerd menu trek je nu eenmaal veel klanten. En daar gaat het uiteindelijk toch om.

hoofdgerecht
We gaan vooral mensen aantrekken uit de wijken. Mensen die al actief zijn, die bekend zijn in de buurt. Ik hoef daar zelf weinig voor te doen, bekend als ik al ben in de stad. De fractievoorzitter van Groenlinks is ook zo begonnen: je eerst populair maken in de wijk en dan de overstap naar de grotere keuken maken. Maar met Groenlinks heb ik verder weinig, hoewel ik de wethouder van die partij regelmatig kooktips influister en zij als dank mij weer uitnodigt voor een vertegenwoordigend orgaan. Maar dat is voor mijn ambities niet genoeg.
Daarom ga ik binnenkort met een nieuwe, een eigen partij komen, die ik zelf volledig onder controle heb. Niet meer de fout van vroeger dat ik mij bij een bestaande club aansluit, waar ik maar moet zien hoe ik mij kan profileren, maar meteen het middelpunt zijn, het hoofdgerecht, zogezegd.
Ik denk wel dat er behoefte is aan zo'n partij, want nog altijd gaat ongeveer de helft van de mensen stemmen. En die gaan wij dan aanspreken met een ruime keuze aan fast food-items, die al zijn voorgekookt, voorgebakken, en door ons alleen nog in de magnetron de juiste temperatuur moeten krijgen. Maar dan zijn het ook politieke items die aanspreken.

aansprekend
Nee, we hebben nog geen naam voor de nieuwe partij. Maar dat moet niet moeilijk zijn om iets aansprekends te vinden. Het wordt natuurlijk niet zo'n suffige naam als Nestor, Algemeen Ouderen Verbond, Knillis of Bosch Behang. Het moet flitsend zijn, het moet de mensen aanspreken. En dat is van belang.
Ik heb in 1995 al gemerkt dat de naam Sterk niet zo sterk overkwam. Maar dit keer heb ik weer geleerd van eerdere ervaringen.
Toen ik vanmorgen op de fiets stapte om naar mijn werk te gaan, waar ik altijd zo goed bezig ben om voor de sociale dienst mensen rijp te maken voor de arbeidsmarkt door ze arbeidservaringsplaatsen aan te bieden in de sfeer van bediening, afwassing of soeproering, lag er een beetje sneeuw. Het was koud. En ik dacht, nou, ik zou wel een kop hete erwtensoep lusten. Erwtensoep? Snert. Ja, snert! Dat is nu heel populair in Nederland. Een naam die iedereen kent: Snert. Klinkt goed, ook als partijnaam.
Geacht electoraat, houdt u de verkiezingslijsten bij de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen goed in de gaten. Alsof het een politieke menukaart betreft zult u daar tussen allerlei onsmakelijke happen ook de naam Snert tegenkomen. En dan niet gewoon snert, nee, het wordt Snert 2001. Samen Naar Een Reusachtige Teleurstelling!

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 353, 9 februari 2001