het gaat donderen in Keulen

De maand juni 1999 lijkt zowel voor Europese politici als voor activisten een drukke maand te worden. Op 5 en 6 juni vindt in Keulen een grote Eurotop plaats, en in dezelfde stad komen twee weken later de leiders van de G7 bijeen. Tussendoor zijn dan nog de verkiezingen voor het Europese Parlement.

door Andreas

Allemaal mooie aanleidingen voor tegenstanders van de EU, eurosceptici en critici van de neoliberale terreur, om direct aan de Europese en wereldleiders te laten weten dat er een groeiende weerstand bestaat tegen het destructieve en dogmatische beleid van liberalisering en "vrije" marktwerking. Voor de organisatoren van de Europese top en de G7 is het natuurlijk erg belangrijk dat deze evenementen constructief en succesvol verlopen. De twee bijeenkomsten in Keulen zijn allereerst symbolisch van groot belang: het zijn de laatste grote overleggen in deze eeuw, en die moeten natuurlijk in een sfeer van optimisme en broederlijke samenwerking worden
afgesloten. De politieke en economische elite wil het liefst blakend van zelfvertrouwen de nieuwe eeuw binnenstappen. In de tweede plaats is het juist in deze tijd van economische wereldcrisis van groot belang dat er op Europees en wereldniveau spijkers met koppen worden geslagen om de superioriteit van het neoliberalisme te herbevestigen. Het openbreken van markten, afschaffen van hinderlijke regels voor multinationals en dergelijke moet natuurlijk in de volgende eeuw gewoon doorgaan. Qua aantal bobo's wordt de Keulse Eurotop, op 5 en 6 juni 1999, de grootste bijeenkomst. Reeds op 1 juni worden er 1500 verwacht uit de 18 lidstaten van de EU om te genieten van een "cultureel bijprogramma". Daarbij komen dan nog de delegaties met aanhang van de 10 landen die aspirant-EU-lid zijn, en naar schatting 5000 journalisten. De hoofdthema's van de eigenlijke top, die net als in Amsterdam vorig jaar midden in de stad plaatsvindt, zijn de uitbreiding van de EU naar het oosten, institutionele hervorming, agenda 2000 (landbouw), en het EC-voorzitterschap. Er zal nog wel meer worden besproken, maar dat wordt later pas bekend. Er wordt gelukkig ook een ander "bijprogramma" georganiseerd door tegenstanders en critici van de Europese Unie. Groepen in Duitsland overleggen al sinds begin dit jaar over tegenactiviteiten in juni 1999. Er bestaat een soort overkoepelend samenwerkingsverband, genaamd Kölner Plenum gegen EU- und G7-Gipfel, dat enigszins te vergelijken is met het tijdens de Eurotop in Amsterdam bestaande Platform. In dit Plenum zitten verschillende groepen; de voornaamste zijn het Linksradikales Anti EU/WWG Bündnis, de groep Euro-Marsch en het zogenoemde Antoniterkirchentreffen. Het Linksradikales Bündnis
verenigt op haar beurt weer allerlei groepen: antifa-groepen, radicale ecologische groepen, vrouwengroepen etc. Dit Bündnis gaat uit van volledige afwijzing van instituten als de EU en de G7 als supranationale machts- en uitbuitingsstructuren. In tegenstelling tot meer gematigde groepen die bij het Plenum zijn aangesloten wijst het Bündnis hervormingen binnen de EU of G7 af. Dat er dergelijke verschillen bestaan, betekent natuurlijk niet dat er geen gezamenlijke activiteiten gepland worden. De grootste tegenactiviteit tijdens de Keulse Eurotop moet een internationale demonstratie op 5 juni 1999 worden. Dit is ook de afsluitende demonstratie van de Euromarsen, die al weken eerder in allerlei landen van start gaan, onder andere vanuit Polen en Tsjechië. Andere geplande tegenactiviteiten zijn een alternatieve top, een vrouwendemonstratie, een Friends of the Earth conferentie en een linksradicale demonstratie. Twaalf dagen na de afsluiting van de Eurotop begint de G7-bijeenkomst, die gaat plaatsvinden in Museum Ludwig. Hier worden 3500 bobo's en journalisten verwacht, die gaan praten over de conjunctuur van de wereldeconomie, de schuldenproblematiek, financiële steun aan crisislanden en actuele thema's. Critici van deze top zijn ook al plannen uit aan het broeden om dit feestje te verstoren. Veel groepen zien de G7-bijeenkomst als het moment om massaal te protesteren tegen de globaliseringsagenda die door de G7 actief wordt uitgevoerd. Een bont gezelschap van politieke en maatschappelijke groepen bereidt allerlei activiteiten voor om kritiek op de G7 bekend te maken: milieu-actiegroepen, linksradicale clubs, Derde-Wereldcomités, maar ook Terres des
Hommes, daklozengroepen en zelfs Duitse dominicanenordes zijn wereldwijd aan het mobiliseren. Dat belooft heel wat voor de geplande demonstratie van 19 juni aanstaande in de binnenstad van Keulen. Net als bij de afgelopen G7-top in Birmingham zal er een menselijke keten gevormd worden van 10.000 mensen, die zich om 15:00 uur zal sluiten in een brede kring rond Museum Ludwig. Ook zijn er plannen voor een driedaagse alternatieve G7-top. Mogelijk worden er ook activiteiten georganiseerd tussen de EU-top en G7. Het is natuurlijk erg belangrijk dat alle protesten tegen de EU-top en de G7 niet uitdraaien op een soort alternatief circus, dat alleen maar in het voordeel is van de bobo's: die willen graag dat het een pluralistisch gebeuren wordt, zodat ze kunnen zeggen: "kijk eens hoe democratisch we zijn, allerlei mensen kunnen fijn demonstreren!". De eigen kritiek, ideeën en alternatieven moeten door de EU/G7-tegenstanders daarom op een duidelijke en begrijpelijke maar ook principiële manier naar voren gebracht worden. Geen actie om de actie en ander marginaal gekneuter. Verder moeten de verschillen die tussen organiserende groepen bestaan geen reden vormen om met grote gezamenlijke acties en verklaringen naar buiten te treden. Het is economische wereldcrisis dus dit is het moment om toe te slaan! Zoals gezegd zijn de voorbereidingen voor de tegenactiviteiten in juni 1999 al in volle gang. Er wordt gewerkt aan financiering, inhoudelijke voorbereiding, kantoorruimte, overnachtingsplaatsen en dergelijke.

Wil je op de hoogte blijven van de ontwikkelingen en voorbereidingen lees dan Dusnieuws, een uitgave van EuroDusnie: Postbus 2228, 2301 CE, Leiden 071.5173019 (www.dsl.nl/eurodusnie)

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 328, 8 januari 1999