Alweer iets over de SP? Ja!

In het vorige Kleintje Muurkrant citeerden we SP-hoofdman Jan Marijnissen uit een Vrij Nederland-interview. Hij pakt hierin fel uit tegen links in het algemeen en Erik Zwitser in het bijzonder. Aangezien wij slechts een zeer grote stilte vernemen vanuit de plaatselijke SP (afdelingen DenBosch en Rosmalen zijn zeker alweer druk bezig nog meer leden aan zich te binden voor de komende verkiezingen) nemen we hieronder de brief op die Erik Zwitser naar Vrij Nederland heeft geschreven. Deze is reeds geplaatst in Vrij Nederland, echter diegenen die hem daarin gelezen hebben zal het opvallen dat VN de eerste paar zinnen heeft weggelaten, diegenen die VN niet lezen willen we dit niet onthouden: "Jan Marijnissen had beter moeten weten dan mij bij interview in Vrij Nederland (17 juni 1995) een middelvinger ter bevrediging aan te bieden. Zoals hem bekend, zegde ik alweer enige tijd terug mijn lidmaatschap van de Socialistische Partij (SP) op. Ik heb er dan ook geen behoefte aan via de middelvinger van de landelijke SP en Tweede kamer-fraktie-voorzitter opnieuw een politieke geslachtsziekte op te lopen. Jammer, Jan: ik vrij veilig of ik vrij niet! Met diezelfde zo vriendelijk aan mij geboden vinger bevredigt hij namelijk al heel lang, en zonder de minste terughoudendheid, ook allerlei extreemrechtse achterwerken. Nogal wat bruin-theoretisch gedachtengoed is daarbij aan Jantjes vingertje blijven hangen. Wat het interview betreft, konstateer ik dat het schizofrene gehalte van de vooraanstaande SP'er aan de zeer hoge kant is. Want direkt op het door Jan Marijnissen aan mij zo vriendelijk en intiem offreren van zijn middelvinger, volgt een stortvloed van verwensingen aan mijn adres. Ik heb daarom enorm moeten lachen. Toch is er ook iets, wat mij oprecht verdriet doet. Dat is het gemis aan inhoudelijke argumentatie. Zes vervloekingen samenvatten in evenzovele regels mag dan verbaal knap, en neergeschreven zelfs bijna literair overkomen: van politiek onderbouwde kracht getuigt het geenszins. Zo schizofreen als de partijvoorzitter zich opstelt in het interview, zo schizofreen vond ik gedurende langere tijd ook de houding van zijn partij. Echter, op dit punt kan ik slechts ronduit toegeven, dat mijn politiek inzicht mij in de steek heeft gelaten. De SP blijkt namelijk allerminst schizofreen: het is veel meer een Januskop-partij. Janus, de romeinse god die met één kop in het verleden kijkt en met de andere in de toekomst, wiens attribuut een sleutel is. In dit geval de sleutel tot goedkoop en gevaarlijk elektoraal sukses voor de SP. Want uit het ver verleden heeft de partij geleerd dat op zich ongenuanceerd uitlaten over "anderssoortigen", elektoraal kan worden gescoord. In de toekomst zien Marijnissen c.s. daardoor grote winst opdoemen. Het gehele interview door wordt deze geest uitgeademd. In diezelfde lijn ligt het door SP-voorman Marijnissen ongelooflijke afgeven op de linkse beweging. Het toppunt is wel de zin: "Je zult mij nooit horen zeggen dat ik links ben." Ik ken slechts één type "socialisten" waarvan we in Nederland 'n ruime halve eeuw terug stevig last hebben gehad. Ik hoop niet dat de P (steeds meer) een weg inslaat waardoor we daarmee opnieuw zullen worden gekonfronteerd. Tot slot: zowel Jan Marijnissen alsook landelijk sekretaris Tiny Kox maken er een gewoonte van in de landelijke pers te beginnen over een door mij gedragen bivakmuts. Kennelijk kan men hiervoor net zo allergisch zijn als voor hoofddoekjes. Nou bezit ik geen van beide kledingstukken. Wat de bivakmuts betreft is dat een gemis. Mocht namelijk de SP onverhoopt ooit aan de macht komen, vrees ik een dergelijke vermomkap hard nodig te zullen hebben. Daarom: wil een van de lezers wellicht een bivakmuts voor mij haken of breien, of mij tenminste een handzaam patroontje doen toekomen?" Eric Zwitser, DenHaag.

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 288, 18 augustus 1995