dinsdag 25 september-2007
Wat is er nou helemaal aan de hand? Vorige week reed een convooi van het Amerikaanse staatscircus door een Irakees durp. Nou, je weet het, als het circus voorbijkomt heb je in the middle of nowhere altijd bekijks. En om te voorkomen dat allerlei snotneuzen de olifanten gaan treiteren, een trapezewerkster aan haar reet willen zitten of andere leuke dingen voor een dag in de week huurt zo'n circus wat bewakers in. Waren in de onderhavige casus een paar mannetjes van de firma Blackwater. Wat doen die mafkezen? Schieten zo maar 11 dorpelingen voor hun klus. Dachten dat die boertjes aanstalten maakten om het circus te overvallen. Meteen heisa in de tent. Ook al omdat een van die boertjes een videocamera met kickback bleek te hebben aangetrapt en het hele gebeuren voor de eeuwigheid had vastgelegd. Fijn.
Nou, had dat Blackwater toch al geen fijne reputatie op dit terrein (1). Maar dit was wel heul erg lullig, omdat de firma in en rond Baghdad ook verantwoordelijk was voor het heel houden van diplomaten, regeringsleiders, lokale politici, captains of industry en meer van dit soort lieden die tussen Euphraat en Tigris graag een vorkje meepikten. Staat allemaal wat slordig dus. Nee, het was natuurlijk niet het eerste incident en meestal heelt de tijd alle gapende en etterende wonden. Maar nou blijken andere onverlaten van Blackwater stiekem wapens Irak te hebben binnengesmokkeld en in de lokale kashba's te hebben verpatst. Nog niet echt erg. Amerikaanse soldaten zijn gewend om op te boksen tegen wapens uit hun eigen land. Maar in het onderhavige geval gebruikte de PKK de van de Blackwater-boys overgenomen guns om de Turken voor hun noten te schieten. En om dat nog uit te leggen heb je niet genoeg aan een witte clown in het Witte Huis en een zwarte stalmeesteres in de piste. Gelukkig kwam er hulp uit Heerhugowaard om de aandacht wat af te leiden. Anders had het er sombertjes uitgezien. Had Blackwater misschien zelfs Irak moeten verlaten. En waar vind je zo gauw net zulke toegewijde moordenaars, sorry beveiligers, terug? Dus gauw zand erover. Carry on.

1. Graaft u maar even in ons archief. Heel leuk.

maandag 4 augustus-2008
Er was effies sprake van dat slager Blackwater uit North Carolina zijn filiaal in Baghdad moest sluiten. Vanwege het abusievelijk afslachten van zeventien Iraakse burgers. Maar waar gehakt wordt vallen beensplinters, dus mocht de zaak gelukkig toch nog een jaartje open blijven. En wie dan leeft wie dan zorgt zou je zo zeggen.
Maar de bedrijfsleiding dacht daar kennelijk toch wat minder lichtzinnig over. Stel je voor dat Baghdad volgend jaar toch wegvalt en het geplande invalletje in Iran onverhoopt niet doorgaat. Dan rinkelt de kassa ineens wat minder uitbundig. En aandeelhouders zijn tegenswoordig toch al zo schichtig. Dus waarvan gaf de directie een paar dagen geleden met blijdschap kennis? De slagerij opende een nieuwe bedrijfstak: een particuliere inlichtingendienst. Mogelijk om de CIA, de Feds en alle andere overheidsclubs op snuffelgebied te kunnen assisteren bij nauwelijks denkbare gevallen, waarbij de wet wat al te ver wordt overtreden. Maar vooral om buitenlandse regeringen en grote internationale bedrijven bij te staan.
Er zijn misschien lezers, die denken: Ja, en? Wat motten we daarmee? Ver van ons bed show. Wazzut maar waar. Onlangs vernamen wij namelijk vanuit serieus te nemen bronnen dat ook in Nederland de nodige piepwerkzaamheden worden uitbesteed aan particuliere ondernemingen, die zich sterk maken op het gebied van beveiliging en ordebeheersing. En dat gestaald kader van dergelijke ondernemingen af en toe wordt bijgeschoold in een land waar keppeltjes gemeengoed zijn. Spannend? Echt wel. Komen we zeker op terug. Maar eerst even juridisch advies inwinnen. Want voor je het weet sta je in Den Bosch weer voor de kadi. Of krijg je iemand aan de deur.