vrijdag 4 maart-2005
Imam Abu Omar (zijn echte naam is Osama Nassser Mustafa Hassan) was tot 27 februari 2003 een van de sleutelfiguren in de zich ontwikkelende recrutering van jihad strijders in Italië en bovendien een oudstrijder, die van wanten wist. Hij vocht in de jaren tachtig en negentig' in Afghanistan en Bosnië, werd in 1996 in Albanië gearresteerd onder de verdenking van het willen plegen van een aanslag op de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken, die daar op bezoek kwam. Na zijn vrijlating week hij uit naar Italië, waar in 1997 hij politiek asiel kreeg.
Er liepen enkele onderzoeken naar hem ende kans bestond dat hij zou worden uitgewezen.
Hij woonde in de Via Contre Verde in Milaan en verdween die dag uit het zicht. Volgens een verklaring van een voorbijganger werd Abu Omar door een paar mannen opgepakt en in een gereedstaande bestelwagen geduwd. Maar, zoals gebruikelijk, werd dit soort verklaringen niet geloofd, laat staan dat verdenkingen dat (één van de vele) Italiaanse veiligheidsdiensten en de CIA hiervoor verantwoordelijk zouden zijn: paranoia, samenzweringsdenken.
Meer dan een jaar later kregen zijn vrouw en vrienden een telefoontje van hem, hij zat in Egypte en zei ontvoerd te zijn door Italiaanse en Amerikaanse agenten, geblinddoekt, overgebracht naar een Italiaans/Amerikaanse luchtmachtbasis, daar kort ondervraagd, verdoofd en op een vliegtuig gezet naar Egypte waar hij aan de lokale veiligheidsdienst (Mukhabarat) werd overgedragen. Die heeft hem op de gebruikelijk zeer hardhandige wijze ondervraagd. Dat telefoongesprek werd (uiteraard) getapt door de Italiaanse veiligheidsdienst. In mei 2004 werd hij onverwacht vrijgelaten, maar een paar weken later opnieuw door de Egyptische politie gearresteerd.
Een Italiaanse openbare aanklager, Armando Sparato, is inmiddels een onderzoek gestart naar die verdwijning. Volgens Sparato zijn Italiaanse wetten overtreden en is inbreuk gepleegd op de Italiaanse soevereiniteit. Door het onderzoeken van mobiele telefoongesprekken werd duidelijk dat er door zijn ontvoerders op de dag van de ontvoering gesprekken werden gevoerd met iemand op de Aviano luchtmachtbasis, zo’n 250 kilometer van Milaan. Sparato heeft inmiddels de vliegverkeers logboeken van de basis opgevraagd, alsmede gegevens van de toegangscontrole van de basis op de dag van de ontvoering. Bovendien blijken er sterke verdenkingen te bestaan tegen 15 personen, waarvan er enkelen voor de CIA werkten.
Extraordinary rendition heet zo’n verdwijning in het jargon. Ook voor 9/11 werd dit gebruikt, maar daarna komt het zeer regelmatig voor dat mensen in Nacht und Nebel verdwijnen. Zie bijvoorbeeld ook het aktueeltje van 24 mei 2004. Alles wettelijk geregeld door de huidige Amerikaanse minister van Justitie. Het komt erop neer dat iemand gewoon door Amerikaanse agenten ontvoerd wordt en overgebracht naar een derde land waar een arrestant geen rechten heeft.

vrijdag 24 juni-2005
Op 4 maart jongstleden schreven we over de verdwijning van Osama Nasser Mustafa Hassan. Hij werd op 17 februari 2003 ontvoerd vanuit een straat in Milaan, waar hij woonde. Volgens een onderzoek van de Italiaanse justitie zou de CIA achter de verdwijning zitten. Osama dook meer dan één jaar later op in Caïro. Hij was slachtoffer van het Amerikaanse beleid inzake terrorisme verdachten: Extraordinary Rendition.
Inmiddels heeft de Italiaanse onderzoeksrechter Chiara Nobili arrestatiebevelen uitgeschreven voor in totaal 13 personen, waaronder de chef van de operatie en een drietal vrouwelijke medewerkers. Volgens de Italiaanse krant Corriera delle Sera gaat het bij hen om medewerkers van de Amerikaanse inlichtingendienst CIA. Interessant is dat alle 13 geaccrediteerd zijn als diplomaat bij het Amerikaanse consulaat van Milaan. Ondertussen zit Osama naar alle waarschijnlijkheid in een Egyptische gevangenis.

zondag 26 juni-2005
Door de publicaties in de Italiaanse en Amerikaanse pers is inmiddels meer bekend geworden over de bij de ontvoeringsoperatie van Hassan Mustafa Omar Nasr betrokken 19 medewerkers van de CIA en andere Amerikaanse diensten en over de James Bondachtige sfeer waarin ze zich voorbereiden op de klus. Het Hotel Principe di Savoia in Milaan is geen budgethotel. Een cola op de kamer kost pakweg 10 Amerikaanse dollars. De kamer komt neer op zo’n 450 dollar per nacht. Zeven leden van de ontvoeringsploeg verbleven daar geruime tijd, de andere twaalf kozen hotels als het Hilton en het Star Hotel Rosa in Milaan. Dat was iets goedkoper, een kleine 325 dollar per nacht. Het lijkt er overigens op dat Amerikaanse kranten zich drukker maken over de verblijfskosten van de ontvoerders (in totaal zo’n 100.000 dollar) dan om de ontvoering zelf.
Volgens Italiaanse justitiemedewerkers zou een groep van zes personen de planning van de operatie en het volgen van Hassan Mustafa Omar Nasr voor hun rekening nemen, de rest zou de ontvoering zelf uitvoeren.
Echte James Bonds bleken het echter niet te zijn; onmiddellijk na de ontvoering, gedurende de rit naar de luchtmachtbasis hielden ze in totaal 17 mobieltjes open (waardoor de route achteraf gereconstrueerd kon worden), en belden met geheime CIA nummers in de VS, met contacten in Italië. Drie telefoontjes waren met Joseph L. Romano, de kolonel die belast was met de bewaking van het Amerikaanse deel van de luchtmachtbasis Aviano. Die zorgde ervoor dat de auto’s zonder bij de toegang van de basis te worden gestopt door konden rijden. In Aviano werd Hassan op een vliegtuig naar Ramstein gezet en vandaar uit naar Cairo gevlogen.
Robert Seldon Lady, voormalig Amerikaans consul in Milaan (en volgens sommigen CIA station chief aldaar) is door de Italiaanse justitie in staat van beschuldiging gesteld, zijn huis is inmiddels doorzocht. Robert was een paar maanden geleden vertrokken. Kolonel Romano werkt inmiddels op sectie 31P van het Pentagon.
De namen van de overige betrokkenen zijn, volgens de Corriere della Sera: Monica Adler, ook bekend als Monica Courtney; Cynthia Logan, ook bekend als Cynthia Dame Logan; Pilar Rueda; Gregory Asherleigh; Lorenzo Carrera, ook bekend als Carrera Gabriel Lorenzo; Drew Channing, oftewel Chamming Drew Carlyle; John Duffin, oftewel: Kevin Duffin; Raymond Harbaugh; Ben Amar Harty oftewel Harty Benamar; George L. Purvis; Joseph Sofin en Michalis Vasiliou.
De hamvraag is uiteraard of de Italiaanse diensten van te voren op de hoogte waren van deze operatie.

zondag 3 juli-2005
Hassan Mustafa Omar Nasser, alias Abu Omar, had een verleden als jihad strijder in Afghanistan en Bosnië; sinds de toekenning van politiek asiel in Italië woonde hij in Milaan. Hij stond onder verdenking lid te zijn van de Ansar al Islam, een organisatie die vooral in Koerdistan actief is en waarvan Mullah Krekar een van de oprichters zou zijn. Verder zou hij betrokken zijn bij het vestigen van safe houses in Italië en daarbuiten, alsmede het organiseren van “sleeper cells” in west en oost Europa.
Maar volgens een bericht in de Chicago Tribune heeft Abu Omar een bijzonder verleden: hij werkte als informant voor de ShIK, de inlichtingendienst van Albanië en werd om zijn informatie gewaardeerd door de CIA.
Volgens oud medewerkers van de ShIK was Abu één van de meest productieve informanten binnen de kleine kring van naar Albanië gevluchte islamistische fundamentalisten. Abu’s ontvoering in Milaan zou dan ook vooral bedoeld geweest zijn om hem weer terug in het gareel van informanten te krijgen.

Met steun van de CIA had de ShIK een anti terreur eenheid opgericht. Een CIA agent van de Amerikaanse ambassade zorgde voor de ondersteuning, scholing en financiering van die eenheid. In die tijd werkte Abu Omar voor de Human Relief and Construction Agency (HRCA). Hij was getrouwd met een Albanese vrouw en had een dochter.
Abu werd gearresteerd in verband met veiligheidsmaatregelen rond het bezoek van de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken aan Tirana in 1995. Gedurende zijn ondervraging bekende hij lid te zijn van de Egyptische Jamaat al Islamiya. In totaal zouden er een tiental leden van de Jamaat werkzaam zijn bij islamitische charitatieve organisaties in Albanië, bij de HRCA, bij de Al Haramain Islamic Foundation en bij de Revival of Islamic Heritage Society. Omar werd vrijgelaten en bleef informatie geven, onder andere over de vertakkingen van de Jamaat in Groot Brittannië, Duitsland en Italië, en over de relaties van de Jamaat in die landen met anderen.
Plots was Abu verdwenen, volgens de CIA was hij met zijn gezin naar Duitsland vertrokken.
Maar in 1997 dook hij zonder vrouw en kind op in Rome, kreeg de status van politiek vluchteling en verhuisde naar Milaan, waar hij een anti westerse en anti Amerikaanse reputatie opbouwde.
Gezien zijn verleden zou Abu in een uitstekende informatiepositie verkeren, het lijkt dan ook voor de hand te liggen dat Abu zijn status als politiek vluchteling verkregen had voor het verrichten van inlichtingenwerk. Niet de eerste keer overigens dat zoiets gebeurt.