maandag 14 augustus-2006
Het is wat met die optiehandel hè? Put of geen put, met een beetje voorkennis valt er een hoop poen naar binnen te trekken. Zo maakten we afgelopen zaterdag al melding van het walgelijke kunststukje op dit terrein voor en na de Zwarte Donderdag die Londen vorige week mocht beleven. Overigens een bleke kopie van de gebeurtenissen rond 9/11 toen een flink stel beursexperts de slag van hun leven sloegen. Vantevoren op de hoogte gesteld van de eenamlige voorstelling van Osama’s Flying Circus op Manhattan. Wie dat waren? Moet je bij de FBI wezen (1).
Een van de clubs die toen wist van de hoed en de vette rand zou de Amerikaans/Israëlische onderneming Comverse zijn geweest. Allemaal onder het tafelkleed gemoffeld en dan niet het exemplaar met de afdruk van een strijkbout, waarmee Sint Niklaas door de jeugd van Toon Hermans banjerde.
De oprichter en voormalig CEO van deze wereldwijde en nauw met de Mossad verbonden it-winkel aan de Third Avenue in New York is Jacob “Kobi” Alexander. Best een leuke gozer.
Houdt van basketballen en wat shekels in zijn zak.
Met het oog op dat laatste hevelde Kobi eind juli 57 meloen dollar over naar Israël en reisde toen spoorslags zijn poen achterna. Die poen kwam namelijk uit een geheime pot die vriend Kobi samen met twee ouwe gabbers uit de leiding van Comverse frauduleus bij elkaar had geput via de optiebeurs.
Die gabbers, David Kreinberg en William Sorin, werden tijdig achter het pinkelhoutje gegrepen, maar toen was Kobi al weg met de poen. Voorkennis heet dat.
Hoe het met Comverse gaat? Uitstekend. Gewoon een keurige onderneming. Heeft ook een leuke business hier in Nederland (2). Mocht u ook iets willen putten in die richting en het niet helemaal vertrouwen, ga dan gerust te rade bij minister Johan “Hik” Remkes. Moet je wel snel wezen, want in oktober is ie weg. Naar Thailand, Brazilië, de Veemarkt, Gorredijk, you name it. Stay tuned.

(1) Maar zie ook het artikel “Cold Turkey” (5) dd. 3 augustus 2006.
(2) Zie daarvoor de serie “Comverse” op de Followup-site.

dinsdag 15 augustus-2006
Kregen we naar aanleiding van aflevering 1 keurig een veer in ons donkerste gedeelte van een lezer met flink wat financiële expertise. Het zit wat lastig, maar we zijn er toch altijd weer blij mee.
Die veer was met name gerelateerd aan de verwijzing in dat artikel naar de stinkende winsten, die na de voorstelling van Osama’s Flying Circus op Manhattan zijn binnengegrist door een vlucht aasgieren met voorkennis. Een quote uit zijn mail:

“Bij de 9/11-gebeurtenissen hebben bijvoorbeeld twee Israëlische bedrijven in acht werkdagen tijd 130 miljoen US dollar “verdiend”. Door de hoge “leverage” (hefboomeffect) heb je slechts 10 % prijsverschil nodig om meer dan 200 % te verdienen. Destijds waren de koersdalingen van American respectievelijk United Airlines heel wat groter!
Beide bedrijven waren kort voordien opgericht, werden onmiddellijk daarna geliquideerd en zijn na naamsveranderingen zelfs helemaal uit het Handelsregister van de Kamer van Koophandel verdwenen. Dit kan volgens mij alleen maar met hulp van heel ver bovenaf.
Allemaal naar SPE/SPV (special purpose entity/special purpose vehicle)- principle. Dit soort activiteiten zijn door de financiële autoriteiten trouwens makkelijk op te sporen.
De relatief eenvoudige “pattern-recognition”-software wordt in ieder geval in Londen, New York en Chicago al meer dan tien jaar met succes gebruikt. Niet specifiek in verband met terrorisme, maar met toezicht op het handelen met voorwetenschap door bestuurders van beursgenoteerde ondernemingen, die immers via vriendjes of -dom genoeg- familieleden nu eenmaal altijd... etc.
Met andere woorden dit soort geintjes wordt zeker op deze schaal en dit soort ernstige omstandigheden m.i. ALTIJD ontdekt! Er is geen enkel excuus om dit NIET te ontdekken!
Het is mij dan ook volstrekt duidelijk dat, indien de betreffende “inside traders/dealers van Arabische, Moslim en voor mijn part ook Hindu of zelfs Boeddhistische achtergrond waren geweest, dit hemelschokkende nieuws/bewijs hemelsbreed over de voorpagina’s van de volledige internationale “mainstream press” zou zijn uitgemeten.
Aangezien dat tot op de dag van vandaag nog niet is gebeurd, kan ik maar tot één enkele conclusie komen”.

Zo, hoor je het eens van een ander. En dan gaat het nog maar om twee Israëlische bedrijven. Zonder twijfel was de vlucht gieren heel wat groter. Gezien de voorkennis die er bestond bij regenjassenfirma’s als de Mossad, de CIA, MI 6, de BND, de DGSE, de FSB, de ISI en meer van dat moois. Er moeten her en der dus waanzinnige kapitalen zijn verdiend. Ten koste van duizenden mensenlevens. Maar hé, who cares? Stay tuned.

vrijdag 18 augustus-2006
Het begint wat duidelijker te worden waarom “Kobi” Alexander zo gemakkelijk God’s own country kon inwisselen voor het kleinere exemplaar, terwijl al maanden een onderzoek onderweg was naar zijn malversaties op de optiebeurs. Kobi was namelijk in de jaren voor het eenmalige spectaculaire optreden van Osama’s Flyin’Circus op Manhattan de ontwikkelaar van de software die de Israëlische instant message-onderneming Odigo op de markt bracht. Ja, en? Nou, Odigo kwam na 9/11 even in het nieuws toen een van de baasjes van het spul erkende, dat werknemers van het filiaal van Odigo in de Twin Towers van een ziener binnen de hoofdvestiging in Israël het dringend advies kregen om die fameuze ochtend thuis te blijven. Voorkennis? Hoe bedoel u?
Op dat moment had het nauw met de Mossad samenwerkende Comverse binnen Odigo al flink wat in de IT-melk te brokkelen. Niet zo heel lang nadat het stof van de Towers was opgetrokken trok Comverse de Odigo-satelliet naar binnen en veranderde zijn frontnaam in Verint.
Temidden van dit listige geschuifel was “Kobi” dus bezig met zijn manipulaties op de optiebeurs ten behoeve van een geheim miljoenenpotje, waaruit tot nu toe onbekende luitjes binnen Comverse werden gestiekt. Toen het signaal kwam om weg te wezen, maakte hij een kleine zestig meloen dollar over naar zijn moederland en vertrok. Waarom hij zonder enige moeite de benen kon nemen, moge duidelijk zijn. Zijn twee collega’s hadden blijkbaar pech.
Geen ingewijden misschien? Stay tuned.

maandag 28 augustus-2006
Vorige week vond de Israëlische privé-speurneus Moshe Buller de gevluchte Kobi Alexander redelijk eenvoudig terug op Sri Lanka. Nou ja, gevlucht. Het lijkt er meer op dat het ouwe baasje van Comverse en Odigo door een stel people in the know gewoon in de gelegenheid is gesteld om stilletjes de kuierlatten te nemen, toen zijn arrestatie naar aanleiding van zijn zwendelpraktijken op de optiebeurs onvermijdelijk leek te worden. De reden voor die coulante houding moge wat ons betreft duidelijk zijn: Kobi was een van de luitjes die vantevoren op de hoogte waren van het optreden van Osama’s Flying Circus op 9/11.
Voor wie was Moshe in het veld? Volgens de speurneus zelf had een groep hedgefund investeerders contact met hem gezocht, omdat hij in analoge gevallen zulke leuke succesjes had geboekt. Ze wilden voorkomen dat Kobi alsnog voor de kadi werd getrokken en daar allerlei koersgevoelige uitspraken zou doen. Dat zou namelijk een streep halen door hun plannetje om binnen niet al te lange tijd een raid uit te voeren op Comverse. Als Moshe hem zou weten te vinden konden ze de IT-goeroe misschien bewegen zich gedeisd te houden.
Hoe vond Moshe zijn landgenoot terug? Hij legde her en der zijn oor te luisteren en snuffelde in Kobi’s telefoondata. En jawel, hij vond twee bellers die de moeite waard leken: één uit Griekenland en één uit Roemenië. Beide heren onderhielden al geruime tijd profijtelijke contacten met Kobi. De Roemeense link bleek de interessantste. Het ging om een Israëlische miljardair die een stel casino’s in Roemenië runde. De gokbaas was zo onvoorzichtig om een paar heikele telefoongesprekken te voeren vanuit zijn hotelkamer en jawel, die zijn makkelijk af te luisteren. Zo zou Moshe erachter zijn gekomen dat Kobi op Sri Lanka zat. De rest was een fluitje. Hij zette de vluchteling op de kiek, lichtte zijn opdrachtgevers in en vloog niet lang daarna naar de overkant van de plas om te beuren.
Raar verhaal. En de vraag is of vriend Kobi op een Srilankaans strandje blijft zitten wachten tot ie bij zijn zwembroek wordt gegrepen. Als ie daar al zat. Stay tuned.

donderdag 31 augustus-2006
De verdwenen Kobi Alexander behoorde tot de absolute grootverdieners onder de lieden die in Amerika als executive door het leven gaan. Zo streek hij in het jaar 2000 ruim 100 miljoen dollar op, waarvan 93 miljoen afkomstig was uit zijn in een kwaaie reuk staande optiehandel.
Volgens Israëlische bronnen is het niet waarschijnlijk dat Israël Kobi gaat uitleveren, onder andere door zijn militaire verleden en connecties. En binnen de Comverse/Odigo-club is hij daarmee niet de enige. Voor Avner en Maskit Ronen, de oprichters van Odigo, geldt hetzelfde. Dit duo vertoonde in de eerste jaren van hun verblijf in New York een merkwaardig gedrag. Ze gingen niet naar Silicon-parties, ze vroegen geen Amerikaans rijbewijs aan en een Amerikaanse huisdokter zagen ze kennelijk ook niet zitten. Hmmm.
Gevoegd bij het feit, dat juist dankzij een instant message van het moederbedrijf in Israël de werknemers van Avner en Maskit’s filiaal op Manhattan op de minuut af wisten wanneer de voorstelling van Osama’s Flying Circus een aanvang zou nemen en je gaat je afvragen of Kobi, Avner en Maskit een dubbele (lees: militaire) agenda hadden.
Kort na voornoemde voorstelling werd Odigo helemaal door Comverse opgeslokt en deed op Mahattan het verhaal de ronde, dat vijf leidinggevenden van de ook door de Nederlandse snuffelorganisaties omarmde IT-specialist een katje van 267 meloen dollar hadden binnengetrokken. Via een fraai staaltje aan handel met voorkennis. Hmmmmm.
Nee, we denken dat die Israëlische bronnen gelijk hebben. Het ziet er niet naar uit dat Kobi wordt uitgeleverd. Nebbish hè? Stay tuned.

maandag 4 september-2006
Dachten we al. Dat verhaal van privé speurneus Moshe Buller over het opsporen van optiehustler Kobi Alexander klonk niet helemaal kosher. Dus is daar nu een aanvulling op gekomen. Moshe blijkt namelijk een gozer te zijn die gebruik maakt van sophisticated hightech om zijn doel te bereiken. Na eerst die Israëlische gokbaas te hebben afgeluisterd in een Roemeens hotel wist hij Kobi te achterhalen door een hoogstandje. De ex-Comverse/Odigo topper dacht namelijk een veilig belletje naar een maatje van hem te kunnen plegen via een Skype IP verbinding. No way José. Want als dat belletje bij zijn maatje binnenkwam via het normale net in zeg eens wat Roemenië of via een mobieltje dan was Kobi wel degelijk te traceren, want zijn log wordt geregistreerd en gecontroleerd. Moet Skype nog wel zijn logs prijsgeven en dat gaat niet zomaar. Maar hé, het gaat hier niet over pinda’s, dus alles is mogelijk.
Goed, langs deze weg zou vriend Buller (die meer moet zijn dan een eenvoudige boerenleut in speurneusland) dus op een Sri Lankaans strand terecht zijn gekomen en naar eigen zeggen een paar kiekjes van Kobi hebben kunnen schieten. Vervolgens zou hij volgens weer andere berichten de Srilankaanse bromsnorren hebben ingelicht. En die zouden Kobi in galop hebben gearresteerd en nu zitten wachten op een Amerikaans verzoek om hem uit te leveren. Kan ie in de States op de grill worden gedeponeerd en uitgeluisterd.
Nou, prachtig allemaal. Maar onze bijnaam is Thomas. Dus eerst zien en dan geloven. Want zoals gezegd: het gaat niet om pinda’s, maar om honderden meloenen verdwenen dollars van zowel voor als na 9/11. Watch your skype. Stay tuned.

maandag 2 oktober-2006
Goed. Het staat vast dat een exclusief groepje insiders een vette slag heeft geslagen in de dagen rond de voorstelling van Osama’s Flying Circus op 9/11. Met een ruikertje putopties in de vliegbranche. Onder wie Kobi Alexander, de ouwe voortrekker van Comverse en Odigo, die volgens kenners op Sri Lanka bij de ballen zou zijn gegrepen en zou worden uitgeleverd aan de Verenigde Staten. Ja, ja.
Goed. Je hoeft geen ufoloog te zijn om te twijfelen aan de officiële versie van de absurde gebeurtenissen op Manhattan en in Washington. Inside job of niet, het staat in ieder geval vast dat de regering van Maf1 er een aardig klosje garen bij heeft gesponnen. De war on terrorism kon van start gaan en daar plukken we nu nog de zure bommen van.
Nu de Republikeinse partij van Maffie er in de polls aan de vooravond van de komende verkiezingen belazerd voor staat is het niet ondenkbaar, dat we binnenkort opnieuw geconfronteerd zullen worden met een optreden van een van de theatergezelschappen van de tegenwoordig weer opvallend vaak in de pers verschijnende OBL. Of een spectaculair een-tweetje van Maf1 en Olmert in het doelgebied van Ayatolla Vooruit. Kan ook. Wanneer precies? Nou, laten we eens een gooi doen. Op zes oktober. Op die datum zijn namelijk enorme hoeveelheden putopties geschreven over een breed Wall Street front. Dus het zou geen gek idee zijn om alvast maar een voorraadje zoute pinda’s, chippies, cola en andere versnaperingen aan te leggen. Kan je tenminste voortdurend bij de buis blijven als de kolerezooi weer losbarst. Stay tuned.

vrijdag 6 oktober-2006
Surpriiiiise. Kobi Alexander, de vroegere topdog van Comverse en Odigo, die de Amerikaanse autoriteiten graag op de grill zouden willen leggen in verband met een giga zwendel op de beurs, zat dus niet op een strandje in Sri Lanka. Als we de verse berichten mogen geloven is hij vorige week woensdag in zijn kraaglusje gepikt in Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Kobi wilde uiteraard graag tegen een leuke bonus op vrije voeten worden gesteld in afwachting van de behandeling van zijn uitwijzingszaak. Begreep de kadi. Bonusje werd gesteld op 10 meloen Namibische dollar. No sweat voor Kobi. Nee, logisch. De Amerikanski’s zagen de bui hangen en wezen de kadi meteen op de mogelijkheid, dat vriend Kobi opnieuw de poten zou nemen. Naar Timboektoe of Zeewolde, noem eens wat. En dan zou het gezeik opnieuw beginnen.
Vond de kadi allemaal heel leuk, maar gisteren kwam Kobi tegen een bonus van 10 meloen vrij en kon ie moeders Alexander in de armen sluiten. Hij moet wel zijn paspoort inleveren, zich elke maandag en vrijdag melden bij een bromsnorbureau in de buurt en hij mag diezelfde buurt niet uit. Mocht Kobi deze eis in de windhoek slaan dan zou ie zijn optrekje in de Country Club, waar hij sinds juli (!!!) verbleef, ogenblikkelijk weer moeten inruilen voor een primitieve sauna.
Is er voor Namibië een wettelijke mogelijkheid om Kobi voor de Amerikaanse wolven te gooien? Hé, goed dat u het vraagt. Die mogelijkheid is er. Ook toevallig, sinds 27 september jl. En gisteren (!!!) in werking getreden door een publicatie in een regeringsvod. Nou ja, toevallig. Op 18 augustus vroeg Interpol al aan Windhoek of ze even konden kijken of Kobi in het land was. Diezelfde dag nog werd door gründliche ambtenaren in Windhoek de procedure gestart om het uitleveren van een Amerikaanse verdachte mogelijk te maken. Wat al dat geouwehoer over Sri Lanka dus inhield mag Yehova weten, maar het was allemaal gelul in de ruimte.
Kobi heeft dus wel wat tijd gewonnen. Tijd om te werken aan een deal. Daarbij beschikt hij over een formidabel wapen: zijn voorkennis van de show van Osama’s Flying Circus op 9/11. Moet uit te komen zijn. Even een tikkietakkie tussen de jongens van de Firma en Tel Aviv en klaar is Kobi. Mochten er toch onoverkomelijke problemen opdoemen om de zaak entre-nous op te lossen, dan kan Kobi altijd nog een paar betonnen laarzen passen op een strandje aan de Walvisbaai. Wij houden u op de hoogte van de verdere ontwikkelingen. Daar zijn we voor. Stay tuned.

dinsdag 10 oktober-2006
Voorlopig zit Kobi Alexander behoorlijk snor in Namibië. Mochten de VS voor eind oktober een officieel verzoek indienen om de ouwe topdog van Comverse en Odigo uit te leveren en een of andere kadi in Windhoek zegt daar ja tegen, dan staat voor de gevluchte beurszwendelaar de zandweg open om in hoger beroep te gaan. En kijk, dat hoger beroep kan in de vroegere Duitse kolonie jaren en jaren duren. Zeggen de experts.
Maar wie heeft er haast? Geen mens is erbij gebaat om Kobi zo in het nauw te drijven, dat ie gaat zingen uit zijn pre-11 september repertoire. Zeker de junta van president George W. Maf niet. En hoe langer het duurt hoe meer de dag naderbij komt dat Maf of zijn opvolger besluit Kobi gratie te schenken. Net als bijvoorbeeld Clinton deed bij Marc Rich, een andere Joods-Amerikaanse vluchteling met de nodige kennis van deze dirty world. En dat de Amerikaanse ministeries van Justitie en BuZa zich zo druk maken om Kobi de oceaan over te trekken is gewoon pure windowdressing. Kobi kan gewoon zaken doen in zijn nieuwe thuisland en zit ‘savonds lekker met zijn gezinnetje op het terras van zijn gesoigneerde onderkomen op de Country Club. Het is per saldo geen ordinaire fietsendief, nietwaar? No sweat. Stay tuned.

maandag 20 november-2006
U weet hoe het tegenwoordig gaat hè? Als ze ook maar effe denken dat je de baarden assisteert bij het in elkaar metselen van Huize Armageddon of dat je langs avontuurlijke weg je leven van een wat vrolijker behangetje voorziet dan Gerrit Zalm voor je in petto had, dan is de boot aan. Dan gaan ze hinderlijk op je lip zitten en voor je het weet trekken ze je naar binnen en zetten als een Olympische speer je bankrekening in de vriezer. Geen probleem. Maar nou ben je Kobi Alexander. Een ouwe topdog van de Amerikaans/Israëlische IT-ondernemingen Comverse en Odigo, die dankzij wat connecties in de snuffelwereld vantevoren wist dat Osama’s Flying Circus was ingehuurd om ergens rond 11 september anno Dominus 2001 een galavoorstelling te verzorgen in New York en omgeving. Dan ben je natuurlijk wel een ongelooflijke nullo, als je daar geen gebruik van maakt. Je haalt met medeweten van de Israëlische firma Snuffel & Co via wat kunstjes op de optiebeurs nog wat extra dollarcenten binnen voor je latere leven als God in Eilat.
Helaas, op een kwaaie dag krijgen ze je in de smiezen. Je twee onderknuppels worden in hun gesoigneerde kraag gevat, maar jij krijgt gelukkig de gelegenheid om je ouwedagvoorziening over te maken naar je bank in Israël (!) en ongehinderd te vertrekken. Een met de firma Snuffel in contact staande privé-detective zorgt voor een dwaalspoor naar Sri Lanka, terwijl jij je keurig settelt in Namibië. Je laat vanuit je moederland zo’n 15 meloen dollar overmaken naar Windhoek (!), je koopt dan voor een kleine half meloen een huisje en je steekt zo’n anderhalf meloen in een vastgoedproject. Samen met de Namibische ex-generaal Mathias Shiwedha. Je moet toch iets om handen hebben. Oké, voor de vorm hebben de Amerikanski’s om je uitlevering gevraagd wegens 35 delicten en dat kostte je een borgtocht van een tonnetje. Maar die zaak komt pas op 25 april volgend jaar voor de kadi en mocht het fout lopen dan kan je nog jaren en jaren de zaak rekken. En je bankrekeningen bevriezen? Ben je nou helemaal besodemieterd. Stay tuned.

Er is een actie op gang gebracht in Nederland. Free Baybasin. De Koerd die mede dankzij gemanipuleerde teepgesprekken levenslang op zijn norrenbord kreeg. Er zijn binnen dit complot met uw permissie een paar zwartepieten uitgedeeld: een aan kotervriend Joris Demmink en een aan de Turkse autoriteiten, die een paar getuigen van Joris' uitwedstrijden aan beide zijden van de Bosporus aan de korte lijn hielden. Merkwaardig is wel dat het Israëlische aspect van deze affaire totaal is ondergesneeuwd. Al kan je dat met het huidige weer nauwelijks voorstellen. Die teeps waren namelijk contractueel verzameld door de Israëlische onderneming Comverse en konden door onze eigen bromsnorren en aanverwante artikelen pas worden afgeluisterd cq. omgeploegd na tussenkomst van de Israëlische contractant. Ouwe meuk. Allemaal voorbijgekomen in onze Comverse-serie op de Followup-site (1). Waarom takelen we die vandaag dan toch weer op? Vanwege een bericht over Kobi Alexander. De vroegere baas van Comverse had via wat gevalletjes voorkennis op de beurs tussen 1998 en 2001 heel wat oneigenlijke poen in zijn spaargeit laten zakken. Toen hij in 2006 op de nominatie stond om naar binnen te worden getrokken nam hij samen met zijn famielje de poten naar Namibië. Om een langdurig verblijf in een kerker in Newark te voorkomen. Mei jl. keerde hij terug naar Manhattan, want voor de rest van je leven in Windhoek wonen is ook niet alles. Oorspronkelijk moest Kobi terecht staan voor nog 34 andere plasbeurten buiten de strafpot, maar na een deal met het Amerikaanse OM bleef er nog maar één zaak over. Kan ie toch nog tien jaar voor in de gleuf krijgen, maar gezien de coulante houding van Justitie tegenover Kobi's gappies in het kwaad en de navenante strafjes die dat duo kreeg opgelegd zal het ook bij Kobi wel meevallen. Mede vanwege de kennis die Kobi als ex-Comversebaasje draagt van de gebeurtenissen achter de coulissen in de aanloop naar het optreden van Osama's Flying Circus. Stel je voor dat ie gaat zingen tegenover de kerkerrabbi of briefjes gaat schrijven aan kennissen bij de speenstreammedia. Voor je het weet heb je naast de Hoekse en Kabeljauwse twisten tussen Hellary en the Donald en de revelaties over de Saudische betrokkenheid bij 9/11 een nieuw hok met herrie en en daar zit niemand op te wachten. Dus weet je wat: zand erover. Kalaharizand. Stay tuned.

(1) Mocht u echt geïnteresseerd zijn in deze materie neem een frisse duik in deze conspiracy. Heerlijk en helder.

Surpriiiiise. Gisteren werden we blij verrast met dit bericht over Kobi Alexander. Voormalig CEO van Comverse. Een Israëlisch It-vehikel dat rond de eeuwwisseling ondermeer verantwoordelijk was voor de ontwikkeling van software voor de instant-message onderneming Odigo en ook een uiterst pronte aandelenvinger erin had gestoken. Odigo beschikte in die tijd over een werkruimte in het WTC-Towers op Manhattan. En wat geschiedde vlak voor Osama's Flying Circus daar tot zijn eenmalige optreden overging? Kregen de meisjes en jongens van Odigo vanuit Tel Aviv een telefoontje dat ze die morgen beter thuis konden blijven. In diezelfde heikele dagen hielden vriend Kobi en zijn Comversekornuiten een klaverjasdrive in putopties. Ging om tientallen meloenen en na het optreden van het Circus rinkelde de kassa. De Feds kregen er lucht van en arresteerden Kobi's kornuiten. Kobi zelf nam de poten naar Namibië. Was ook niet alles en in 2016 meldde hij zich in de grote appel. In 2017 kreeg hij 30 maanden voor zijn ribben en het restant mag hij nu dus uitzitten in zijn vaderland. Hoe hij indertijd aan zijn voorkennis kwam? Die info maakt mogelijk deel uit van de volgende editie van de Bijbel. Stay tuned (JP).