Het is u misschien niet zo opgevallen. Maar we hebben een pesthekel aan die Internationale Strafhut in Den Haag. Een vooringenomen zootje zwarte jurken, dat zich willens en wetens beperkt tot het invullen van lege ruimtes in de Scheveningse petoet met figuren uit donker Afrika, het Midden-Oosten en de Balkan die zich weigeren te conformeren aan “onze” internationale politieke plannetjes. Wil niet zeggen dat we de betrokken heren graag zouden tegenkomen in het steegje naast onze stamkroeg bij een nummertje wildpissen na sluitingstijd. Maar recht moet recht zijn en voor iedereen gelden.
Een van de clubjes binnen de hut is het Joegoslavië Tribunaal. ICTY op zijn Engels. Ondermeer gestiekt door de internationale poenschuiver Sjors Soros. De ouwe baas van dat in ons Koninklijk Huis opgenomen meisje uit 'tGooi, dat zich indertijd aan de arm van Mo Sacirbey zo intrigerend bezighield met de Joegoslavische problematiek (1). ICTY heeft zich ondermeer onledig gehouden met het onder de wol stoppen van de Servische leider Slobodan Milosevic, die sinds mei 2002 een tijdelijk onderkomen had gekregen in Scheveningen. Op 11 maart 2006 werd Slobo daar totaal overleden aangetroffen. Een paar maanden later verklaarde het OM dat cliënt Milosevic een natuurlijke dood was gestorven. Geloof kan je leren. En wie dat niet kan in dit geval komt al gauw uit op een ander woord met twee o's: moord. Doorhalen wat niet gewenst wordt.
Aanleiding tot het ophalen van deze geschiedenis vormen twee nieuwe artikelen die vandaag over deze materie op het net zijn gepletterd: “The Murder of Slobodan Milosevic” en “The truth behind the death of Slobodan Milosevic”. Mocht u bijvoorbeeld op Schiphol wachten op uw vlucht of Joris Linssen, ga uw gang. Lezen mag nog. (1) Zie de serie “Mabeltje”. Te vinden op onze Followup-site onder de titel “Mabel Wisse Smit”.
- Datum: .
