zondag 2 november-2003
Soms heb je dat wel eens. Dat je overvallen wordt door de wet van Murphy. Dat gebeurde bijvoorbeeld in de tweede helft van de jaren negentig met Axel Vervoordt, de vermaarde Belgische antiquair en kunstkenner. Zij het dat de tegenslagen zich niet binnen een paar weken aaneenregen maar binnen een paar jaar. Zoals eerder in deze serie vermeld kreeg onze liefhebber van kunst en kind in februari 1997 tijdens een open dag op zijn kasteel in ‘sGravenwezel bezoek van Regina Louf en een stel rechercheurs. Dat moet hem een lichte rolberoerte hebben bezorgd en hem hebben genoopt om zich nolensvolens te transformeren tot een keurige pater familias (1). Vervolgens wrikte niet zo vreselijk lang daarna de Belgische politie in Axel’s weelderige onderkomen een prachtige parketvloer onder zijn precieuze kont vandaan. Omdat de dure plankjes op illegale wijze verdwenen waren uit een Frans kasteel. In 1998 kreeg de keurige reputatie van oom Axel nog een deuk. Hij had namelijk in gestrekte draf een schilderij van de middeleeuwse kunstenaar Van Roestraten aan een anonymus doorgestoten toen aan het licht kwam dat het bij de TEFAF in Maastricht geëxposeerde werk tijdens WO II door de moffen was gestolen van de Joodse familie Schloss. Dat laatste hadden de alerte Axel en de al even alerte leiding van de TEFAF helaas nicht gewusst. Het jaar daarop moesten de Vervoordtjes pas op de plaats maken bij een verbouwing van een niet zo lang daarvoor aangeschafte herenboerderij met een erfje van 70 hectare in Schilde. Axel en kroost wilden er een zogenaamde “gentleman’s farm” van maken. Compleet met een ingehuurde boerenleut die moest zorgen voor het toezicht op de gastverblijven, wat ludiek vee, wat akkertjes en wat bosperceeltjes. Leuk en aardig maar een vergunning voor de daartoe benodigde aanpassingen aan zowel de opstallen als de omringende waterpartijen was er niet. En dus riep de burgemeester van het dorp het project een halt toe en eiste van Axel cs. dat het hele spul in de oude staat werd teruggebracht. Na wat wederzijdse stekeligheden belandde de zaak uiteindelijk afgelopen week voor de kadi. Axel en zijn familie stonden op de rol vermeld onder de naam “Verdoodt”, maar dat moet een speling van het lot zijn geweest. Het OM eiste een boete van 5000 euro-peanuts en de reformatie van het domein in zijn oude staat binnen een half jaar met daarna een dwangsom van 250 euro’s per dag. Eind november volgt de uitspraak van de rechter. Bij leven en welzijn hoort u dan van ons hoe de zaak is afgelopen. Stay tuned.

(1) Zie de serie rond Axel Vervoordt op de Followup-site.