vrijdag 30 april-2004
In Spanje worden twee lieden ervan verdacht de explosieven te hebben geleverd voor de spoorwegaanslagen in Madrid van 11 maart jl. Beiden zijn gearresteerd. De een is de Spanjaard Jose Emilio Suarez, de ander de Marokkaan Rafa Zuher. Volgens een artikel in El Mundo was Suarez, een vroegere mijnwerker, een politie-informant op het gebied van de handel in wapens, drugs en explosieven. Zuher was volgens hetzelfde artikel een bescheiden informant van de Guardia Civil op het gebied van handel in hash en xtc. Suarez zou de explosieven via Zuher verpatst hebben aan de groep Marokkanen die verantwoordelijk wordt gehouden voorde aanslagen. Het geld dat met die deal gemoeid was zou door die groep bij elkaar zijn geharkt met de handel in hash en xtc (!). Of onder hen nog meer informanten van allerlei opsporingsinstanties actief waren weten we niet.

In de aanloop tot de verkiezingen op 15 maart stond Mariano Rajoy van de PP (Partido Popular) er in de peilingen niet beroerd voor. Er was één onzekere factor: de Spaanse deelname aan de illegale oorlog in Irak. Verreweg het grootste deel van het electoraat was tegen die deelname. Op 11 maart, exact 911 dagen na 9/11, breekt in Madrid de hel los. De regering-Aznar start in recordtijd een massieve informatiecampagne. De ETA is de schuldige. De media staan bol. Alle ambassadeurs wordt op het hart gedrukt de regeringsboodschap uit te dragen in hun respectievelijke standplaatsen. En zelfs de VN krijgt een officiële verklaring uit Madrid dat de ETA de boosdoener is geweest.

Maar het zat wat tegen. Het rechercheonderzoek bracht veel te snel aan het licht dat niet de ETA maar zeer waarschijnlijk Al Qaida achter de aanslagen zat. Pas veel later bleek dat het om een Marokkaanse groep handelde waarvan het religieus fanatisme op een enkele uitzondering na nou niet bepaald afdroop. Voetbal, zuipen, jongedames, stimulantia, the good life. De verkiezingen op 15 maart hielpen de socialistische kandidaat Jose Luis Zapatero in het zadel. De PP bleef verpletterd achter. Op zaterdag 3 april werd de “harde kern” van de terreurgroep gelocaliseerd door een speciale opsporingseenheid. Merkwaardigerwijs zonder te wachten op versterkingen ging de eenheid tot de aanval over. Het resultaat is bekend. Het pand waarin de groep zich schuilhield ging de lucht in. Geen arrestanten, geen verhoren, geen proces, geen informatie die kan uitlekken. Vreemd, maar krijgt u ook zo’n soort Nijvel-gevoel? Het onzalige idee dat er een vies spelletje is gespeeld? Waarbij 191 mensen zijn gedood en meer dan 2000 gewond zijn geraakt. Door wie? Rara.

dinsdag 22 juni-2004
In aflevering 1 van Rara dd. 30 april stelden wij u in verband met de treinaanslagen in Madrid de vraag: Vreemd, maar krijgt u ook zo’n soort Nijvel-gevoel? Het onzalige idee dat er een vies spelletje is gespeeld? Nou, dat gaan we u vandaag nog eens vragen. Aanleiding daartoe zijn nieuwe onthullingen over de bizarre contacten die de explosievenleverancier José Emilio Suarez Trashorras onderhield. Eind april meldden wij al dat deze onverlaat als politie-informant te boek stond op het gebied van de handel in drugs, wapens en explosieven. Maar het kan nog gekker. Dezer dagen werd bekend dat bijJosé’s echtgenote, die ook in de petoet zit onder verdenking van medeplichtigheid, een papiertje is aangetroffen met het telefoonnummer van het hoofd van Tedax, de bomsquad van de Guardia Civil. Niet van de melkboer, niet van de stierenfokvereniging, niet van Apeldoorn, nee, van Tedax!
Voorzichtige conclusie: Het stel dat de springstof leverde aan de zogenaamde Marokkaanse tak van Al Qaida stond dus in verbinding met de politie en een van de kopstukken van de anti-terreurbestrijding. Toen op 11 maart in Madrid de bommen explodeerden was de regering Aznar er als de pollos bij om de ETA de zwartepiet te bezorgen. Een paar dagen daarna stonden de parlementsverkiezingen voor de deur. Begrijpt u waar we heen willen? En begrijpt u nu ook waarom we opnieuw vragen of u ook zo’n Nijvelgevoel krijgt van dit soort berichten? Ja toch?