Skip to main content

donderdag 19 januari-2012
In vredestijd is de petro-dollar een aangeklede drol waard. Weten we. Maar als de USSA effies militair gas geeft in oliegebieden gaat de waarde meteen de lucht in.
Wanneer geeft het gas? Nou, bijvoorbeeld als olielanden om de een of andere reden besluiten om hun nering niet langer in dollars om te zetten, maar bijvoorbeeld in euro's, roebels, hun eigen poen, whatever. Want de waarde van de dollar is gekoppeld aan de olieprijs. Weten we. Saddammeke en Muammar zijn om die reden de pijp uitgeholpen en Moshe zit in de wachtkamer. Daarnaast worden de concurrerende valuta's gesloopt om ze minder aantrekkelijk te maken in olieland en krijgt een rising power als China stiekem een schop voor zijn ballen zodra het ergens ter wereld zijn neus aan het venster drukt.
Omdat het ondoenlijk is om overal waar een brandje dreigt meteen een invasie te organiseren grijpen de huidige Pinokkio's in het Witte Huis regelmatig naar het middel van de sancties. Deze week nog dreigde de winkel van Billary daarmee naar aanleiding van de korte handelsreis van Moshe Ahmadinejad naar Latijns-Amerika. Nee, niet in de richting van Iran, daar wordt al driftig aan gewerkt, maar in de richting van de bezochte landen. De vier betrokken presidenten (Hugo Chavez, Raùl "la China" Castro, Daniel Ortega en Rafael Correa) deelden meteen vriendelijk edoch beslist mede dat de USSA de pestpokken kon krijgen, maar de toon is gezet. En elders in het continent is al duidelijk wat dat betekent. Zowel in Mexico als in Honduras, Guatemala en zelfs het rustige Costa Rica breiden onze Amerikaanse bondgenoten hun militaire invloed gestaag uit door middel van hun zogenaamde War on Drugs. Een mes dat aan twee kanten snijdt: wapenverkopen en monopolisering van de uiterst profijtelijke handel in verwarrende middelen. In wezen dus identiek aan wat er in Afbaardistan gebeurt. Zelfs in de manier waarop. Adviseurs, instructeurs (Playmobil is daar niet nodig), doodseskaders (nog geen Nederlandse, maar wat niet is kan nog komen) en als het nodig is de inzet van particuliere veiligheidsdiensten. Gezellig voorbeeld wat dat laatste betreft: De BBC boerde een paar dagen geleden, dat het echte "dirty work" wordt uitbesteed aan Xe aka Blackwater en meer van dat soort schutterijen. Voor miljarden en zonder officiële inschrijvingen. Kortom, de Pax Americana is niet dood, hij leeft.

  • Datum: .

maandag 23 januari-2012
De Straat van Hormuz is momenteel net de PC Hooft. Maar dan nautisch. Iedereen die een beetje wil meetellen vaart er patserig rond met de laatste snufjes op spierballengebied. Maar de Amerikaanse zware jongens hebben de overhand. Zo zelfs, dat de eigenaar van Moshe's oliewinkel heeft gedreigd maatregelen te nemen omdat ze zijn nering versteren.
Nou is het lullige, dat de Amerikanski's daar in wezen op uit zijn. Al zou Moshe bij wijze van spreken een ouwe roeiboot tot zinken brengen, het zou voor yes-we-can-opperbevelhebber Obomba zo maar een reden kunnen zijn om de Jolly Roger te hijsen en Moshe's winkel met de grond gelijk te maken.
Volgens de hondstrouwe mainstream zou de hele eilie gaan om de vraag wat er precies gebeurt in het schuurtje achter die winkel. Daar is personeel van Moshe namelijk bezig met het in elkaar frutselen van een alternatieve energievoorziening en dat vinden heel wat leden van de winkeliersvereniging een gevaarlijke onderneming.
Kan de reden zijn, maar er is meer. Tot voor kort moest je op straffe van ernstige repercussies van eerder genoemde, onder streng Amerikaans toezicht staande winkeliersvereniging de olie van Moshe en andere detaillisten betalen met dollars.
Daar kwam langzamerhand een beetje de klad in. En plotseling bleken die repercussies noodzakelijk om de dollar niet te laten afglijden naar het peil van munteenheden in de Sahel. Zo werden Saddammeke's Oilshop en Muammar's Gouden Druppel teruggebracht naar de Middeleeuwen en staat Moshe nu op de nominatie.
Probleempje: er is sprake van een ernstige schisma in de winkeliersvereniging. De Chinese, Russische, Japanse en Turkse leden hebben bijvoorbeeld al besloten om af te stappen van de dollar en Moshe met eigen munt te betalen. En wat gebeurt er vorige week? Heeft India zich daarbij aangesloten. Gaat toch om een ordertje van 12 miljard en bovendien gaat het ook hier om een enorme groeimarkt, die in de nabije toekomst heel wat pompstations erbij gaat krijgen.
Obomba heeft inmiddels financiële sancties opgelegd en de Europese poedels zullen wel volgen. Maar de rest tilt zijn achterpoot op en volgt het voorbeeld van een paar Amerikaanse lolbroeken in Afbaardistan.
Dilemma. Wat te doen? Het schuurtje platgooien? Het personeel kelen? Babbelen met Moshe? Of gewoon oorlog? Met desnoods wat paddestoelen. Zullen we bidden?

  • Datum: .

donderdag 26 januari-2012
Of wij ook een stel kanjers in Brussel hebben zitten. We hadden maandagochtend nog niet geboerd, dat de Europese poedels de USSA wel zouden volgen op het Iranpad, of ze lieten weten in te stemmen met het strakker trekken van de dwangbuisveters. Niet dat alle lidstaten van harte accoord gingen met het sanctiebesluit en de olieboycot op termijn. De Grieken hadden er bijvoorbeeld zwaar de pest in, omdat ze heel wat meer olie betrekken van Iran dan de andere lidstaten. Maar Griekenland is wel het laatste land dat zijn bek mag opentrekken. Betekent dus ondermeer dat Jan Sirtaki straks weer aangewezen is op de ezel als ie iets wil vervoeren, want benzine zal er straks helemaal niet meer te betalen zijn.
Italië mag dan wat minder afhankelijk zijn van de Iraanse olieboeren en vanouds zijn kannetje in Libië hebben gevuld, door het platdemocratiseren van Khadaffi's groene knollenland is de situatie in de laars er niet rooskleuriger op geworden. Met name de kleinere en oude raffinaderijen zien hun geest zweven. En dat verschijnsel werd deze week nog versterkt door grootscheepse blokkades op de Italiaanse wegen door in collera uitgebarsten vrachtvervoerders.
Inmiddels heeft Iran van haar kant al gedreigd zelf met onmiddellijke ingang een olieboycot in te stellen en onze van schrik piepende poedels snuffelen nu al naar alternatieven elders in de wereld. Maar onderhand stijgen de prijzen en dat is niet ongunstig voor de koers van de dollar. Missie geslaagd, als je tenminste van kortebaanwedstrijden houdt. De Europese consument? Volgende gaatje in de broekriem please. Geen gaatje meer over? Probeer eens bretels.
Nee, dan zijn landen als bijvoorbeeld China, Rusland en India heel wat bijdehanter. Die laten langzamerhand de dollar los en betalen de Iraanse olieleveranties met hun eigen munteenheden of zelfs met goud om van bancair gezeik van Amerikaanse zijde af te wezen. En mochten de Amerikanski's besluiten om Iraanse tankschepen naar een parkeerplaats langs de Straat van Hormuz te dirigeren, dan is China graag bereid om het gat op te vullen. Binnen dat kader heeft het deze week al twee extra supertankers ingehuurd. Regeren is vooruitzien. Behalve als je aan hiphop doet en na een babbel met Obomba denkt dat je Jezus bent. Stay tuned.

  • Datum: .