Mariano Rajoy scheet peultjes met olijven. Voor het Syriza-effect. Nu nog wel, maar wel heel wat minder. Dat verklaart waarom bij Mariano nu al dagen het nationale dundoek uit het bovenraampie hangt. Het parlementaire praathuis heeft namelijk een paar dagen geleden een Francofiele wet uitgekotst, die een einde moet maken aan spontane demonstraties en allerlei andere uitingen van ongenoegen. Burgerrechten? Prima, maar als je als premier peultjes met olijven schijt moeten er maatregelen worden getroffen. Wat houdt die wet zo'n beetje in? Nou, je mag bijvoorbeeld niet meer met een heel zootje gelijkdenkenden ongeorganiseerd boe roepen bij regeringsgebouwen. Je mag geen smurfen op de kiek of camera zetten. En al helemaal niet als de handhavers verdachte lieden doodknuffelen, inelkaar hengsten of op een kogel trakteren. Als je mensen steun verleent bij hun verzet tegen gedwongen huisuitzettingen als gevolg van het herstelbeleid van Jeroen Dijsselbloem en Neutje Juncker ben je strafbaar. Ook als je beelden van die zo zorgzaam verrichte operaties via de sociale media verspreidt. 
Kortom, als je het in je achterlijke hoofd haalt om “respectloos” op te treden tegen de handhavers of als ze zoiets ook maar denken dan ben je de juan. Straffen variëren van 600 tot 600.000 euro. Uit te schrijven en te innen door de handhavers zelf. Zonder tussenkomst van een kadi. Niet betalen? Kerker.
Dat wordt dus een heel probleem voor Syriza's Spaanse geestverwanten van Podemos. Moeten nu elk vlagvertoon vantevoren aanvragen en u weet wat er dan kan gebeuren. En tijdens dat ellendige vlagvertoon niet per ongeluk een vullesbakkie omverlopen of iets onwelvoeglijks roepen, want dan zijn de colinabos acabado. Datzelfde geldt voor stakingen, al dan niet wild. En een decibeldispuut bij de bakker over zijn te dure brood of een hartig woordje met een bankster over zijn woekerpraktijken. Zouden we niet aanraden. Rajoy? Een echte Europeaan. Een Brusselaar. Democratie is iets van vroeger. 

Kijk. Daar heb je het gegooi al in de copas. Op 22 juli jl. pleurde ene Eduardo D. uit de wereldstad Guimar op Tenerife drie commentaartjes op zijn account in het Smoelenboek. Hij noemde de lokale smurfen een stelletje lamzakken, die geen reet uitvoerden, te dik betaald werden en droomden van een batterij hangmatten en een zwembad op hun weelderige publieke werkplek. Geintje meneer Sonneberg? Nou niet in de ogen van de betrokken lamzakken. Een paar afgevaardigden van het handhaversgilde brachten diezelfde dag nog een werkbezoek aan Eduardo en duwden bij hem een bon in de gleuf. De kadi mag over een tijdje als ie uitgesnurkt is bepalen hoe hoog de boete wordt. Iets tussen de 100 en 600 euro. Hangt ervan af waar ie de staart op de ezel prikt. 
Naar verluidt is Eduardo de eerste Spanjaard die slachtoffer wordt van een nieuwe wet die de tot op het bot corrupte generalissimo Rajoy onlangs door het parlement wist te rammen en die wij op 8 juli jl. al zo netjes bij u op de stoep hebben geparkeerd (1). “Ordnung muss sein”, maar dan op zijn Franco-Spaans. Op zich niet zo vreemd in het door de autocratische junta van Neutje Juncker geleide Vierde Rijk. Wie een fascistische coup in Oekraïne steunt kan moeilijk piepen over een fascistoïde maatregel in een van de lidstaten, waardoor de vrije meningsuiting en het recht op demonstreren zwaar op de tocht komen te staan. Zal ons benieuwen hoe lang wij bij KM onze veelgeplaagde dienders nog mogen aanduiden met de term smurfen. Niet lang schatten wij in. Tenzij de kolerezooi in Brussel op korte termijn implodeert of wordt teruggebracht tot de vage grenzen van het Merovingische rijk van rond 500 na Christus. Dat werd uiteindelijk ook niks, maar je moet je als rechtgeaarde Europeaan toch ergens aan vast houden. Juffrouw Jannie, heeft u nog ergens een biertje staan?

(1) Zie deel 1 op die datum

Het wordt steeds gekker. In het land van generalissimo Rajoy. Stappen twee stelletjes een vreetschuur binnen in het centrum van Lucena, een metropool in Andalusië. Ze bestellen een pizza om mee te nemen en twee Cola knoerten om even lekker uit te boeren. Ze gaan met hun maagvulling naar buiten, nemen plaats op de stoeprand en gaan aan de slag. Verschijnen een paar smurfen op het vredige toneel die ze ieder een boete van 300 euro bezorgen. Wegens samenscholing in het openbaar en het daarbij nuttigen van al dan niet alcoholische dranken.
Ook leuk. Noemt ene meneer Diaz de Spaanse handhavers “luiwammes” op het Smoelenboek. Luiwammes? Sjonge! Het duurde krap zes uur, maar daar waren ze. De luiwamessen. Of meneer Diaz even een boete wilde schokken wegens gebrek aan respect tegenover het handhaversgilde. Hetzelfde overkwam een vrachtwagenchauffeur die een verkeerssmurf met “collega” aansprak. Je zou bijna denken dat die Rajoy een bastaardkoter van Franco is. Niet dat zoiets wat uitmaakt in Brussel. Als de Spaanse begroting maar in orde is. Stay tuned.